~Draco POV~
Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που μόλις άκουσα... δεν γίνεται να τη χάσω.. δεν γίνεται να ζήσω χωρίς αυτή... ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ! Άρχισα να πηγαίνω προς το δωμάτιο του γρήγορα.
- Draco που πας?!
- ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ ΠΑΩ!
Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και αυτός καθόταν στο κρεβάτι του.
- Επ Malfoy.? Πως και από εδώ? Η τσούλα σου λείπει..
Δεν είπα τίποτα και απλά άρχισα να του ρίχνω μπουνιές στη μούρη, αυτός ανταπέδωσε
- Η Y/N ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ ΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΣ ΜΑΛΑΚΑ!! ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΑΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ!
Είπα και συνέχισα να τον βαράω μέχρι που μπήκε μέσα η Pansy με τον Blaise.
- Draco η y/n ξύπνησε!
Δεν το σκέφτηκα καθόλου, απλά τον παράτησα και έτρεξα προς το ιατρείο
~Y/n POV~
Εκεί που μιλούσα με τον Theo η πόρτα ξαφνικά ανοίγει και μπαίνει μέσα τρέχοντας ο Draco με την Pansy.
- Y/n είσαι καλά? είπε ο Draco και με αγκάλιασε
- Ναι απλά λίγο κουρασμένη...
- Μην με ξανά τρομάξεις έτσι ποτέ σε παρακαλώ.. είπε και με έσφιξε πάνω του, μπορούσα να καταλάβω τα δάκρυα του στον ώμο μου
- Τώρα τι θα κάνεις με το δωμάτιο..? ρώτησε η Pansy
- Δεν ξέρω..
- Θα έρθεις να μείνεις σε εμένα δεν το συζητάω καν! είπε ο Draco
- Εντάξει.. απλά θέλω να έρθεις εσύ ή ο Theo στο δωμάτιο για να πάρω τα πράγματα μου
- Θα έρθουμε και οι δύο! είπε ο Theo
- Να πάτε σε λίγες μέρες όπως για να ηρεμίσει λίγο αυτός.. είπε η Pansy και έδειξε τον Draco
- Και μέχρι τότε τι θα φοράω?
- Θα σου δώσω εγώ . είπε η Pansy
- Εντάξει! Ευχαριστώ!
Τότε μπήκε μέσα στην αίθουσα η κουκουβάγια μου με ένα γράμμα, ήταν από τον θείο μου
Αγαπητή μου ανιψιά,
Έμαθα τι έγινε με εκείνο το αγόρι και έχω στείλει ήδη θανατοφάγους για να τον σκοτώσουν. Αν θέλετε να ηρεμίσετε, ελάτε από το σπίτι με τους φίλους σου γιατί εγώ έχω κάτι δουλίτσες...
Ο θείος σου
Συγγνώμη που το κεφάλαιο είναι μικρό αλλά δεν έχω χρόνο... επίσης σήμερα έχει πανσέληνο, καλή μέρα για Shifting!!
byeee

YOU ARE READING
You're my destiny { Draco x reader }
Fanfiction《 Κοιτούσα τα γαλαζοπρασινα ματια του, χάθηκα μέσα στο βλέμμα του... Ηθελα να τον αγκάλιασα να τον φιλήσω και του πω πως τον αγαπω.. αλλά αυτό δεν γινόταν... Άλλωστε, το ήξερα πως ποτε δεν θα με αγαπούσε. Δεν είχα ελπίδες. Μπορεί να έχει οποια θέλει...