The Greek has Fallen(Greek Series #1)

Epilogue

Nasa may simbahan na kami at marami na Ang nadito, mga ninang at ninong ni baby Izrique. Nang magsimula na ang seremonya ng binyag ay pumunta na kaming dalawa ni Ethos sa harap habang nakikinig sa pari.

Nagkatinginan kami ni Ethos and both smiled at each other. He was holding my waist tightly while listening to the priest.

Maya maya pa ay binasbasan na nang pari ang ulo ng anak ko ng holy water.

"I baptize you in the name of the father and of the son and of the holy spirit."sambit nang pari.

"May Almighty God, the father and the son and the holy spirit bless you."

"Amen."we said in chorus and when the ceremony was done ay nagkanya kanya ng kuha ng litrato.

Kami muna ni Ethos at ni baby ang kinuha ng photographer, Ethos held my waist and pulled it closer to him, I looked up at him and smiled widely but I didn't know that the camera man was taking a picture on it.

"Perfect shot, another one."masayang sambit nito.

Nakangiting tinignan ako ni Ethos at hinalikan sa noo, I smiled then heard a click on the camera. Marami kaming kuhang tatlo na litrato, in different positions.

Lumapit naman ang pamilya ko at pamilya ni Ethos including Asher, good thing he's here at okay na rin sila ni Ethos. He looked at me and gave me a smile, a genuine smile kaya napangiti rin ako sa tuwa.

The photographer announced to ready so nagready na kami, nasa gitna kami ni Ethos, at sa gilid niya ay ang pamilya niya at sa gilid ko naman ay ang pamilya ko. Marami din kaming kuhang litrato together our families.

We also took a picture together nila Nichole at Greg, Thrace at Asher and both of them didn't bring their partners, nasan na ang Asawa ni Asher? Hindi ko na nakikita 'yun pero hindi na lang ako nagtanong ba'ka I will only make him uncomfortable. After taking pictures mga ibang ninang at ninong naman.

Hiniram muna nila ang anak ko kaya nasolo ko si Ethos. He hugged me from behind while we both looking on our son na kasama ng mga ninang at ninang nito.

"Our son is strong, look he didn't even cry kahit maraming kumakarga sa kanya."nakangiting bulong niya sa'kin.

I smiled habang nakahawak sa mga braso niyang nakayakap sa aking beywang."Mana sa'yo, strong."nakangiting tugon ko.

I felt him shook his head in disagreement cause his chin was resting on my shoulder."No, he inherited that to you, cause my mom told me that I'm such a cry baby before."he admitted.

Magsasalita na sana ako nang may nagsalita sa aming likuran.

"Pare."

Sabay kaming napaharap ni Ethos doon sa nagsasalita and I was bit shock nang mamukhaan ang mga ito, sila 'yung palaging kasama ni Ethos noon, taga- SCU sila. They we're three of them but hindi ko alam ang mga pangalan nila.

Malawak silang ngumiti sa'min. They did some brotherhood.

"Diba sila 'yung mga kaibigan mo noon, Ethos."masayang tingin ko sa kanya.

But I noticed that he seemed so uneasy. Nakita niya sigurong nagtaka ako sa biglang pagbago ng kanyang ekspresyon kaya tumikhim siya at tumango.

"Ahm, yes. They we're my friends."sagot niya kaya tumango ako bago binalingan ang mga ito.

"Diba taga- SCU rin kayo noon?"masayang tanong ko sa kanila.

Nagkatinginan sila sa isa't isa bago kay Ethos at tumango.

"Ahh, Oo k---"

"Nag-aaral din s---aray."Hindi nito naituloy ang sinabi ng sikuhin siya ng katabi niya sa gilid ng tiyan, pinapatahimik na ikinapagtataka. Ang weird nang mga ito.