uykumun ortasında ışığın aniden açılması ve kapımın sertçe duvara çarpmasıyla uyanmıştım. abim yataktan sıçramamı yok sayarak hızlı adımlarıyla pencereme ilerlediğinde sinirle perdemi çekmiş ve küfrederek camı açmıştı.
sersem bakışlarım onu takip edemedi, esneyerek gözlerimi ovuşturup "noluyor ya-" dedim çatallaşan sesimle.
"orospu çocuğu!" kinle söylenen jiwon beni duymazdan gelerek dışarı bakarken ayaklandım ve ne olduğunu anlamak için yarı kapalı gözlerimle yatağımdan çıktım.
evde bizden başka kimse yoktu, annemler dedem hastalandığı için onun yanına gitmişlerdi ve birkaç gün gelmeyeceklerdi. jiwon' la tek kalmak her zaman beni geriyordu şimdi de gecenin yarısında böyle odama dalması daha da ürkütmüştü.
ona yaklaştığımda omzu üstünden göz ucuyla dışarı baktım, bahçe kapımızın ardında gördüğüm bedenle uykum tamamen dağılmıştı.
hyunjin gülümseyerek abime bakıyordu, jiwon ise varlığımı hissederek homurdanmaya başladı. "puşt çok özlemiş beni, eğer cama çıkmazsam yoona' yı aramakla tehdit etti."
bulutlarını toplayan gözlerimle kirpiklerimi kırpıştırdım, hyunjin abimi öyle güzelce izlerken "bu böyle olmayacak!" dedi jiwon.
beni de ittirip geri çekildi ve sertçe camı kapatıp perdeyi örttü. emin olamayarak yüzüme bakarken odamda iki tur dönmüştü.
"bunun tek derdi altıma yatmak değil mi?" dedi delirmişçesine. o anda bakışları öyle korkutucu gelmişti ki aklından geçenlerle yerimde irkildim.
