Spoiler Paradox (High school series 1)

Chapter 25

After this, I swear I will have a good talk with my body parts, or only my stomach. Kasi naman! Lagi nalang niya ako pinapahiya kapag magkasama kami ni Kace!

Una yung pagkikita namin, sunod naman ito! Yes! My stomach shamelessly growled again in front of him. Konti lang kasi ang nakain ko sa Garden Cafe kanina. And as of now, wala pa talaga akong proper meal.

That's why Kace being himself. After he witnessed another embarrassing moment of my life. He invited me to the reception's wedding. I declined at first, dahil sino nga naman ba talaga ako para pumunta at makikain lang? Pero mapilit talaga siya kaya napa-oo niya talaga ako.

May mga advantages naman ang pagsama ko kaya hindi ako lugi kahit na nakakahiya. Makakalibre na nga ako ng lunch, I love attending weddings since it helps me to have and idea for my future works, at mapapalapit pa ako kay Kace. Since we would be working for a project, dapat lang ay kilalanin namin talaga ang isa't isa. I need to be close with him, that's why I'm building up our relationship. Lalo na't balak kong gawan ang lahat ng works ko ng webtoon adaptation.

We drove separately to the reception since we both brought our cars. Nag suggest pa nga siya na kotse nalang niya ang gamitin namin, pero hindi ako puamayag for such reasons as... paano kung gusto ko nang umuwi agad? Nakakahiya naman 'di ba na kailagan pang umalis ni Kace doon para ihatid ako pabalik dito. At ayoko ring iwan ang kotse ko dito dahil mahal ang parking space. Nakalibre nga ako ng lunch, napagastos pa rin naman.

Sa isang magarang garden ginanap ang reception. The moment you entered the location, you will be welcome with a path made of stones in mosaic form. The place was covered with hanging lights which makes it wonderful. The tables and chairs are wooden which gives justice to their motif. White and cream silk is tied to the trunk of every tree around us. And there are white and cream curtain on the stage behind of the couch kung saan uupo ang bagong mag-asawa.

The rest of the designs are flowers and some small paper windmills planted on the ground. Seems like the bride and grooms like flowers and trees. Parang nasa picnic lang ako ngayon at hindi reception.

Of course, as expected. Agaw atensyon ako ng lahat. Sino ba naman kasing hindi mapapatingin sa'kin na bakas sa mga mukha nila ang pagtataka at may kaonting inis? I looked like a party crasher! Magsuot ka ba naman ng gray sweatpants and sweatshirt sa isang wedding reception, ewan ko lang kung hindi ka samain sa mga tingin nilang lahat.

Lalo pa't kaming dalawa ang huling nakarating dahil napasarap pa ang chikahan namin ni Kace kanina sa may hanging bridge. Kung hindi pa tumawag sa kaniya yung groom na kung nasaan na ba daw siya dahil kanina pa siya hinahanap. Isipin niyo nalang yung hiya na naramdaman ko dahil ang groom pa mismo ang tumawag sa kaniya.

Siyempre, I asked Kace if he's the best man dahil parang hihikain na ako sa mga oras na 'yon. But good thing, he's not. Kaya nakahinga naman ako nang maluwag dahil you know, there's so many duties 'pag best man ka. Isa na roon siguro ang umupo sa pinakaharap which is not in favor of me right now.

"Who is she?"

"Friend ba siya nung groom or bride?"

"And she's with kuya Kace, huh."

"Girlfriend?"

Please. Don't mind me, guys. Gusto ko lang ng free lunch. Aalis din naman ako pagtapos, promise!

"Okay ka lang?"

"Huh?" Napalingon ako kay Kace nang magsalita ito.

He gives me a reassuring smile. "Don't mind them."

Tanging tango lang ang sagot ko sa kaniya dahil 'yon naman talaga ang gagawin ko. Good thing na nasa likod kami nakapwesto na malayo talaga sa stage. Kaya naman lahat ng tingin ng mga tao ay nasa harap. Gayunpaman, rinig ko pa rin ang mga bulungan ng iba na nasa harap ng table namin.