Naglalakad ako ngayon dito sa pathway. I dunno where I'm going basta lakad lang ako ng lakad, hanggang sa makarating ako sa may gym sa may basketball court at kung saan nagpra-practice ang varsity team ng school. I get a book from my bag. After an hour pa naman bago ang next class ko.
"Pasa mo sa akin."
"I-shoot mo na."
Haay ang inggay naman dito. Lilipat na lang ako sa mas peaceful.
Tatayo na sana ako kaso--
"ARAY!" Nahihilo na ako ang sakit nun ah.
"Okay ka lang ba miss?"
'Sa tinggin mo kuya magiging okay ako matapos matamaan ng bola sa ulo... yung totoo.'
Gusto ko pa sana mag taray kaso sobrang nahihilo na ako. Jeez...
"Hala Jonathan, bakit kasi sala ang 3 points mo yan tuloy may tinamaan ka first time to ah." OMG... Jonathan?! As in Jonathan Garcia??? Yung four year kong crush na varsity ng basketball... ay tanga mo Hazel varsity siya ng basketball kaya huwag ka na magtaka.
Aaaah sh*t nahihilo na talaga ako. Nagawa ko pang lumandi ng lagay na ito yung totoo???!!!
"Tsk. Dadalhin k--"
And everything went black.
********
"Mabuti naman gising ka na." Yan ang bungad sa akin nung nurse dito sa clinic.
"Aaah nurse anong nangyari?" Tanong ko kay nurse. Sh*t lang ang sakit ng ulo ko. Bwisit.
"Natamaan ka daw ng bola kaya dinala ka ni Jonathan dito." @///////@ OMG totoo ba talaga yun?! Akala ko panaginip lang lahat yun pero.
"OMG SI JONATHAN!!!"
"KUNG NANDITO KA LAGI SA CLINIC JONATHAN KAHIT ARAW-ARAW AKONG MAYSAKIT!!!"
Nandito siya??
"Ah oo nga pala hindi pa sya umaalis mula ng dinala ka niya dito. Swerte mo girl... AYIEE.... at kung okay ka na naman you can now proceed to your class." Sabi ni Nurse.
"Ah sige nurse thanks po."
Medyo matagal din pala ako nakatulog dahil dun sa bolang yun. Absent tuloy ako sa isang subject ko. Pasa--
"Okay ka na pala." Someone interupted my thoughts. Nakalabas na ako sa clinic but the voice who interrupted my words ay nasa loob ng clinic. So tiningnan ko kung sino.
Ay geeez oo nga pala nasa clinic nga pala siya at ngayon ko lang napansin na nandito yung fangirls niya. >\\\\\\\\\\< Ba't kasi lutang ako eh.
"Ah o-oo o-okay na a-ako. Thanks by the way. Hehe." Tumakbo na ako after nun. Eh sa nahihiya ako eh.
******
Two months na din ang nakalipas mula ng matamaan ako ng isang Jonathan Garcia. After nun di na niya ako pinansin. Today is the last day of intramurals at nandito ako ngayon sa gym kung saan ako natamaan. Jonathan's team are now playing for the finals pero di naman ako katulad ng ibang fangirls niya na makiki-tili at makipagsisikan. Kuntento na ako sa pakikinig sa nagsisilbing narrator ng game. Lamang sina Jonathan sa first half at hindi ko na ikinagugulat yun kasi siya ang captain ball ng basketball team. But humabol ang kalaban nila sa second half. There is only remaining ten seconds in the game nag-timeout sina Jonathan. It's a do or die 2points ang lamang ng kalaban. I wanna cheer for him pero pinangungunahan ako ng hiya. Tumayo na lang ako at nakinuod.
Nag start na ulit yung game hawak nung kakampi ni Jonathan yung bola. He is John.Nasa labas siya ng three point line.
9
Pinasa ni John yung bola kay Rain na nasa may free throw.
8
Naghahanap ng mapapasahan si Rain.
7
He saw Jonathan free sya so he can take a shot anytime. Pero nasa loob siya at kung titira mag kakaroon pa ng OT..
6
Pinasa ni Rain yung bola kay Jonathan. Pumunta siya sa labas ng three point line.
5
May biglang nagbantay sa kanya.
4
Nahihirapan siya mag-shoot.
3
Nung makakita siya ng chance na i-shoot
yung bola. He grab it.
2....1
"Whoooooohooooo, what a nice buzzer beater shot Mr. Garcia. Now the seniors win. Congratulations."
Halos lahat ng estudyante nakigulo na. Samantalang ako umupo na lang ulit ako.
"Ehem. May I have your attention please..." si Jonathan. "...nandito ba ngayon si Hazel Villanueva?"
Hazel ako ba yun?? Oo Hazel pangalan ko at Villanueva ang apelyido. So... ako yun?!
Bago pa man ako makapag react I found myself na tinutulak na ng buong basketball team papunta kay Jonathan.
"Makakagraduate na siya sa Torpe Academy wooohooo." Rinig kong sigaw nung kagrupo ni Jonathan.
"Ha-hazel..." hala bakit sya nag-stammer. "Tanda mo ba nung tinamaan kita ng bola?" I nodded. Nahihiya akong mag salita kasi ang daming estudyante ang nakapaligid sa amin.
"Sinadya ko yun... sinadya kong isala yung 3 points na yun... ewan ko pero para akong tanga na gustong mag papansin sayo." Nag blu-blush siya habang sinasabi niya iyon. Pero ako para akong napako sa kinatatayuan ko ngayon... sinadya niya yon?
"Noon pa man gusto na kita I know it sounds gay pero kinikilig ako pag nakikita kitang nakaupo dyan sa may bench kahit hindi ka naman nanunuod." Tuloy pa niya. Hiyang hiya na ako pero di ko maiwasang kiligin dahil sinasabi niya pa rin yun habang naka mic.
"Ha-hazel can I court you?!" Kahit hiyang hiya ako inagaw ko yung mic sa kanya.
"HINDI. BIG NO." Lahat ng nandito natigilan sa sinabi ko. " *chuckle* Di pa naman ako tapos eh."Kinuha ko yung bola na nasa may paanan ko at itriny kong i-shoot yun sa may 3 point line. And luckily nag-shoot naman.
"HINDI ANG SAGOT KO KASI...WANNA KNOW WHY?.... KAHIT NA SALA ANG SHOOT MO NG BOLA MO TWO MONTHS AGO TINAMAAN NAMAN AKO SAYO. AT YUNG 3POINTS BUZZER BEATER SHOOT MO KANINA SWAK NA SWAK YUN SA PUSO KO... KAYA DI MO NA KAILANGAN MANLIGAW KASI NGAYON PA LANG SINASAGOT NA KITA." Sinigaw ko yun sa kanya. Alam kong I'm easy to get pero wala eh tinamaan ako sa kanya.
Ngayon naririnig ko na ang kantsaw ng mga estudyante dito ngayon.
Lumapit sa akin si Jonathan at niyakap ako ng mahigpit....
"So tayo na??"
"Oo tayo na."
"Kailangan lang pala ng 3 points eh." Then he kissed me on my forehead.
"Oo ng dahil sa three points naging tayo."
then I kissed him sa lips. Smack lang.
"I love you Jonathan."
"I love you so much Hazel."
END
(A/N: THIS IS MY FIRST EVER ONE SHOT STORY AND THANK YOU SO MUCH FOR READING. By the way this story is dedicated to Ate Yhel coz she inspires me alot through her stories... Especially the AIWG.)
Hazel and Jonathan on the multimedia. :-)
