The fairy port

01. Het begin.

*woejshhh* recht die grote ballon in mijn gezicht. "Ey, kijk uit man!" riep ik nog tegen die man die net langs was gelopen met zijn kinderen en een draken ballon. Hij keek geirriteerd achteruit en liep daarna verder. "Kom Roos kom! ik wil graag in de python en in de vogelrok enn enn ennn.." voordat ze ging praten onderbrak ik haar. "Pff, ik kan niet tegen die drukte van pretparken, en je wou toch zo graag eerst naar het sprookjesbos?" vroeg ik haar. "Jaa, jaaa eerst gaan we naar het sprookjesbos!"zei ze overtuigend. Ze pakte mijn hand en trok me de drukte in naar de ingang van het pretpark. Je hoorde allemaal mensen praten door elkaar en er was zo'n man die de heletijd het zelfde liedje aan het neuriën was voor zijn kinderen. "We gaan naar de Efteling, de efteling, de efteling... We gaan naar de Efteling.. oohh zo leuk!" gewoon om gek van te worden.

Toen we eindelijk aan kwamen bij het sprookjesbos, gingen we van de zingende paddestoelen tot het sprookjeskasteel. Ik liep hijgend en steunend achter mijn nichtje aan, terwijl zij met een brede lach op haar gezicht door het pad huppelde. Tot ik opeens zag dat mijn nichtje stil stond, ze keek verbaasd starend voor zich uit. Ik liep naar haar toe en zag toen de poort die voor haar stond. Het was een enge donkere poort met veel spinnenwebben. En er stond groot met gouden vervaagde letters: "the fairy port" op. Ik rillde toen ik er naar keek. "Zullen we maar terug naar de Python gaan.." vroeg ik aan haar. Ze zei niks en bleef starend naar de grote enge poort kijken. Ik pakte dus maar haar hand en wou haar mee trekken, maar het lukte niet. "Help je mee om hem te openen?" vroeg ze aan mij terwijl ze aan de grote hendel van de poort trok. Ik zei niks en bleef kijken hoe ze langzaam de grote poort opende. Zacht gepiep hoorde ik toen de poort open ging, er kwam een vel licht uit dus ik kneep mijn ogen even dicht. In de paar seconden toen ik mijn ogen dicht had, trok ze mij de poort in. En alles werdt zwart...