Aksel

0.4

AKSEL' DEN

"Vay anasını"
"Hadi canım"

Başımdan geçenleri babamın konuşmasını da ekleyerek anlattığım tayfa şokla bana bakıyordu. Oturduğumuz belediye bankında daha da gerildim.
Baran beni kendine çekerken Ege konuşmaya devam etti.

"Yazık olması ne demek hele de sana sen onun kızısın"

"Ya da değilsin?"
Hepimiz şokla barana bakarken benimde aklımda olan bu güçlü ihtimali nerdeyse doğru kabul etmiştim.
Evet, bence de kızı falan değildim.
Zaten yıllardır eve geldiği yoktu.
3-4 ayda bir gelir kontrol eder giderdi.
Kontrol dediğimde eğer huysuzluk çıkardıysam güzel bir ceza.
"Nasıl lan" Ege bu gün buraya şok olmaya gelmiscesine yine o malum soruyu sordu.
Deniz ise çatık kaşları ile sabit noktaya bakarak konuşmaya başladı.

"Ne yapacaksın peki onun bir sey yapmasını bekleyemeyiz"

"Aynen öyle bir plan yapmamız lazım. Ilk kez haftalardır evde" dedi ege.

"Ve kesinlikle bu size gelen aile ile ilgili" baran yine gergince kafasını kaşıdı ve devam etti.
"Her ne yapmaya çalışıyorsa engel olmalıyız"
Benim derdimi sorunumu her defasında kendi problemleri gibi kabul edip kafa yormaları benim için onları daha değerli kılıyordu. Dolan gözlerimi kırpıstırıp başımı göremeyecekleri bir şekilde devirdim.
Çeneme değen parmaklar yüzümü çevirdi. Baran ile göz göze gelmemizle birlikte sarıldı hemen bana.

"Güzelliğim ne oldu. Neden doldurdun kahvelerini"

Ağlak olmak beni sinir etsene bu sulu gözlerim dur durak bilmiyor.

"İyi ki varsınız" baran bana daha da sıkı sarılırken ege ve deniz'de sesler çıkarıp üstümüze atladılar.
Evet bankın karşı oturağından tam üstümüze atladılar.
"Yuaaaaaaa" bu sesi atlarken Ege çıkarmıştı.
Şaşırdık mı?

"Kuzum yaaa" deniz de kollarını sıkıca çevreme sardı.

"Sen de iyi ki varsın güzelim" baran bu ortamı dağıtmak ister gibi tekrar boğazını temizleyip konuştu.

"Evet gençler bize lazım olan şey duygusallık değil şu an sağlam bir plana ihtiyacımız var."
Tek kaşını kaldırıp yüzlerimize baktıktan sonra muzip bir gülüşle devam etti.

"Bozalım bakalım o herifin planlarını"

EKİN YALZER'DEN

Caner'in geçirdiği krizden sonra ailecek dumura uğradık. Kriz geçirirken söyledikleri anneme vurmuş olması ve dahası nedeni ne dediğimiz de yapmasının gerektiğini söylemişti. Kriz geçirirken gelen annem ve babam çok etkilemişlerdi.
Özellikle "beni ailemden kopardınız, hesap vereceksiniz" diye saçma sapan cümleler kurmuştu ve biz bir bok anlamamıştık.
Sakinleştirici yapılmış odasına çıkarılmıştı.
Oturma odasında hepimiz dağılmış bir halde oturuyorduk. Annem babamin göğüsüne sinmiş ağlamayı yeni bırakmış yaşlı gözleri ile yeri izliyordu.

"Ailemden kopardınız ne demek?" Annem bakışlarını yerden çekmezken kimse cevap veremedi. Annemin bu sesizlik ile tekrar gözlerinden yaşlar akmaya başlaması ile hızla yanına gidip gözyaşlarını sildim.
" Anne kendinde değildi takılma lütfen"
Annemi böyle görmek canımdan can götürüyordu adeta.
Annem bana sarılırken bende iyice kendime çektim onu.
Annem...
Benim kırılgan annem.
Bizim aile biraz kalabalıktı.
Ben Ekin.
Üç abim bir tanede erkek kardeşim var.
Ailenin gelecekteki veteriner hekimiyim.
21 yaşlarında bir çıtır olduğumu da ekliyim.
En büyük abim Mert; bir cumhuriyet savcısıdır. Ne kadar çevreye soğuk ve isi gereği hep sorgular olsa da hassas olan abim.
Onun bir küçüğü sinan abim; ailenin manyak doktoru olur kendisi. Aramızda kalsın küçükken beni ameliyat etmeye kalkışmıştı bence asıl önemli nokta beni bahçe makası ile kesmeye kalkması.
Ondan sonra gelen en küçük abim; batu.
Kendisi mert abim gibi savcı olmak isteyerek çıktığı yolda polis olmaya karar vererek sonlandırmıştı. Bence polis olmaya karar vermesinin en büyük etkeni Arka sokaklarda ki Mesut komisere olan manyak derecede sevgisiydi ama neyse.
Ben doğduktan 4 yıl sonra falan annem tekrar hamile olmuş. Çift yumurta ikizi bebeklermis. Abilerim, annem ve babamin her konusu açıldığında yaralı yaralı baktığı. Melek kız kardeşim. Doğumda ölü olarak doğan miniğimiz caner'in ikizi.
Annem çok zor atlattı ben bile hatırlarım ağlayış seslerini.
Caner; benim minik kardeşim.
12 yasında kadar çok sağlıklı ve bizimle iyi anlaşan bir çocuktu ama değişti hem de çok değişti. Küçükken kendisi istemişti psikologa gitmeyi o zaman hiç bir şeyi yoktu. Sanki gittikçe hasta olmuştu.
Bu gün anneme vurmuş.
Annem sadece geç geldiği için azarlarken annemin ona dokunan eline sertçe vurmuş.
Biz alışık değildi şiddete özellikle anneme yapılana. Zaten hiç bir çocuk şiddeti sıradan ve normal olarak görmemeli değil mi ?
Sadece eline vurmuş abartıyorsunuz diyenler olabilir.
Ama unutmayın böyle böyle başlar.
Annemin omuzunda yavaşlayan iç çekişleri ve düzene girmiş nefesi ile uyuduğunu anladım. Bu günü de aptal olaylarla bitirmenin gerginliği üstümüzdeydi.

"Annem uyudu baba" dedim fısıldayarak. Babam yavaşça annemi kucağına alıp odalarına götürdü.
Salonda abilerimle kalmıştık.

"Caner'in peşine koruma takacağım" mert abimin yorgun sesi ile ona baktım.

"Neden?" Batu abim aklımı okumuşçasına sordu.

"Bazı haraketleri beni şüphelendiriyor. Garip garip konuşmalar gittikçe artan krizleri. Gördünüz bu gün olanları " sertçe nefes verip alını okşadı.
Ve ekledi.
" odasına çıkardığımda "yakında intikam alacağız" dedi. Bir çok soru var cevapsız kalan."
Ne intikamı?
Bakışlarım sinan abime kaydı o bilirdi.

"Abi bu krizlerde söyledikleri bilinçsizce saçamaladığı şeyler değil mi ?"

"Yanı aslında değil. Bilinç altında onu meşgul eden çok düşündüğü şeyleri dışarı döker bu tür hastalarda genelde."
Zor zar söyledikleri ile bakışlarımı abilerim üstünde gezdirdim. Kafaları dolu dolu bir şekilde bakıyorlardı.
Ne oluyor?

AKSEL'DEN

Yorgun adımlar ile odama çıktım.
Saat 22 ye gelirken ancak eve gelebilmiştim.
Bu gün tayfa ile yaptığımız plan için alışverişe gitmiştik.
Sırt çantamda ses kayıt cihazları ve kameralar vardı.
Evin bazı noktalarına takmayı planlamıştık.
Plana göre bir kaç gün kayıt yapıp daha sonra edindiğimiz bilgilerle yeni bir plan yapacaktık. Hızla üstüme eşofman takımı geçirdim.
Eline sakladığım 3 ses kayıt cihazı ile odadan çıktım bu cihazlar parmak ucu boyutunda baya küçüktüler.
Evde yine tek başımaydım.
Şaşırdık mı?

Hızla arka bahçede babamin geçen gece telefon ile görüştüğü yere geldim. Hızlıca ağaca tırmandım. Bahçe duvarındaki ısıklandırmanın altına taktım. Siyah metal yere taktığım için zaten belli olmayan siyah küçük cihaz ışığın altına taktığım dan hiç gözükmüyordu.
Tamam burası halloldu.
Tek sorun burayı kamera görmediği için rahattım ama diğer odalarda kamera vardı.
Neyse onları da yavaş yavaş dikkat çekmeden yaparım.
Evde tek başımayım yine .
Odama doğru ilerledim.
Kafa dinleme vakti.
Sorunları bir bir çözüp yoluna koyacağım.
Kimse beni aptal oyunlarına dahil edemeyecek.

Selaaam gençler.
Bölümler nasıl oluyor bir fikrim yok içimden geldiği gibi yazıyorum.
İlerleyen bölümler için güzel planlarım var .
Yorumlarınızı dikkate alacağım.
Kendinizi belli edin lütfen.
🌸