Waar heen? {Buurtpolitie}

Hoofdstuk 4

Koen pov:

We rijden naar kantoor en even later komen we aan. We stappen uit en gaan naar binnen. Als we onze wapen gordel hebben genomen uit onze lockers, liepen we naar de refter waar al een paar andere collega's zijn. "Goeiemorgen.", zeggen Floor en Femke in koor. We begroeten hen terug. Ik nam plaats naast Tineke en we begonnen te praten tot de andere collega's binnenkwamen en ook uiteindelijk de chef die de taken verdeelde. "Voor ik de taken verdeel, wil ik nog even iets zeggen. Jullie hebben de voorbije weken enorm goed gewerkt dus beloon ik jullie met een weekje centerparcs.", zegt hij met een grote smile. "Oh teambuilding! Yah!", roept Floor. Een aantal collega's kunnen hun lach niet inhouden. Als de chef zijn uitleg gedaan had, gaf hij onze taken. Tineke en ik moesten op patrouille gaan de hele dag. We stapten in onze annonieme wagen en reden wat rond. "Dus morgen vertrekken we op teambuilding toch?", vraag ik aan Tineke als we in de auto zitten. "Jup.", zegt Tineke. "Dat gaat echt plezant worden.", zeg ik. Tineke knikt. "Oh ik heb een leuk idee, zullen wij misschien pranks uithalen bij de collega's?", vraag ik enthousiast. Tineke grinnikt. "Ja gaan we doen, welke gaan we doen dan?", vraagt ze. "Bij Floor kunnen we iets doen met een nep spin.", zeg ik. Tineke lacht en knikt. "Ja! En we kunnen iemand laten schrikken of iets vies in hun eten doen ofso of iets in hun bed leggen van slijm ofso.", zegt Tineke. Ik schiet in de lach en knik. "Ja super leuk idee!", zeg ik. Terwel Tineke en ik ons geweldige plan weer verder bespreken, rijden er nog wat rond. Na 2 uur rond gereden te hebben, werd het best saai dat rijden. Met Tineke is het leuke eh maar ik wil iets anders doen. Een voetpatrouille ofso. "Zullen we gaan patrouilleren in het park?", vraag ik. "Oh ja hoor, is wel leuker dan gewoon dit.", zegt ze. Ik knik. We rijden een beetje verder tot aan het park en daar stappen we uit als ik geparkeerd heb. We wandelen het park in. Het is echt veel fijner zo, het is ook mooi weer dus echt ideaal. Plots zien we een ijskraam staan. Ik kijk naar Tineke met een prullip. "Allee tis goe.", zegt ze. Ik glimlach dankbaar en we gaan er naartoe. Als we ons ijsje hebben, zetten we ons neer op een bankje. Tineke heeft een aardbei ijsje en ik chocolade. Als ons ijsje op is, staan we recht en gaan weer verder.

Tineke pov:

Koen en ik wandelen verder door het park. Het is hier heel rustig. Koen slaagt een arm rond me heen. Weeral voel ik iets warms. Oke nu weet ik het zeker, ik ben verliefd.
Maar ik denk niet dat het wederzijds is. Die gedachte liet me toch wel raken vanbinnen. "Tineke alles oke? Je kijkt zo alsof er iets is ofso.", zegt Koen. Ik haal mijn hoofd op en kijk in zijn mooie blauwe ogen. "Jaja alles is oke, gewoon een beetje moe.", zeg ik. "Ah oke dan.", zegt hij. Waarom lieg ik?! Ah ja wat maakt het uit, ik kan er nu toch niks meer aan doen. Ik kan moeilijk zeggen van 'Ja ik ben verliefd op u en ben wat teleurgesteld want ik denk niet dat jij op me bent'?! Zo wil ik mijn gevoelens niet laten kennen.

Als onze shift er op zat voor vandaag, vertrokken we naar huis. Daar maakten we onze tassen klaar voor morgen om naar centerparcs te gaan. We maakten ook ineens eten en daarna keken we samen nog tv. "Koen ik ga slapen goed?", vraag ik. "Ja is goed, ik ga ook slapen.", zegt hij. We sluiten de tv af en gaan naar boven. Ik ga mijn kamer binnen en kruip in mijn bed. Ik sluit mijn ogen en val als een blok in slaap.

Koen pov:

De volgende ochtend werd ik wakker. Tineke slaapt volgens mij nog. Nu is het mijn beurt om haar wakker te maken. Ik ga voorzichtig haar kamer binnen. Ze slaapt nog. Het is wel schattig om haar te zien slapen. Ik ging op de rand van haar bed zitten en streelde door haar haar. "Tineke, wakker worden.", zeg ik rustig. Ik wrijf zachtjes met mijn vinger over haar wang. Stilletjes opent ze haar ogen die na een paar seconden, mijn richting op kijken. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht en op die van mij. "Hey.", zegt ze stilletjes. "Goeiemorgen Tinnie.", zeg ik. "Over een uurtje moeten we door dus je hebt nog tijd.", zeg ik. Ze knikt zachtjes, ze is nog moe dat merk ik. Ik ga sewwes rijden naar centerparcs dus Tineke kan dan nog rusten als ze wil. Ik sprijd mijn armen naar haar toe. Tineke glimlacht en komt op mijn schoot zitten en ik slaag mijn armen rond haar. Zo blijven we een tijdje zitten. Dan merk ik dat Tineke terug in slaap valt. "Nenene niet in slaap vallen, je kan sewwes nog slapen in de auto.", zeg ik al lachend. Tineke wrijft in haar ogen en knikt. Even later zijn we beide klaar om te vertrekken en stappen we in de auto. Ik heel wakker en Tineke als een zombie. Ik start de auto en we vertrekken. De collega's rijden na een tijd achter ons en zo gaat onze rit verder. Onze vakantie kan beginnen!