Şimdi İse Yaşıyorum

Ölümden önceki 8 ay : Tanışma

Yeni okuluma hoşgeldim. Heyecanlımıyım hayır. Bu benim 3. okul değiştirişim. Bundan zevk alıyormuydum hayır. Peki neden hep okul değiştiriyorum? Bende hâla sebebini anlayabilmiş değilim. En son okuldan atılma sebebimin benim kavga çıkarıyor olmamdı ama artık kendime çeki düzen vermem gerektiğini sonunda bu okulda anlayabilmiştim. Bunları düşünürken aklıma okul kapısının orda olduğumu unutmuş ve herkesin bana bakmasına yol açmıştım. Bana baktıkları için utanıyormuydum? Hayır. Okula girmek için adım atmaya başlamıştım bile. Öğrenciler bana bakıyor bakarken de önümden çekiliyorlardı. Aptallardı! Neden okula yeni birisi geldiğinde herkesin gözü fal taşı gibi açılıyor ve önümden çekiliyorlardı? Saçma tek kelime ile saçma. Telefonu çıkarıp telefonun saat kısmına baktığımda saatin 08.00 olduğunu görünce yeniden telefonumu kapattım. Ama unuttuğum bir şey vardı, sınıfımı bilmiyordum. Sınıfımı öğrenmek için yeniden telefonumu çıkardım ve ardından mesajlar kısmına girdim. Sınıfımın 12-C olduğunu öğrendikten sonra telefonumu yeniden kapattım. Şimdi yapmam gereken tek şey sınıfımı bulmaktı ve bunun için birisini bulup ona sormam gerekiyordu. Koridor da birisini görüp onun yanına gittim. Ona 12-C sınıfını bilip bilmediğini ve eğer biliyorsa beni yönlendirebileceğini sordum. Kendisinin de benimle aynı sınıfta olduğunu ve kendisinin de sınıfa gittiğini söyledi. Gülümsedim. Arkasından yola koyulmuştum bile...
Beni sınıfın önüne getirdi, kendisi de girdi ardından ise ben. Her zamanki yerime yani arkaya geçecektim. Arkada sadece boş bir sıra vardı ama artık benim sayemde dolmuştu. Ders zili çaldı ve hoca geldi. Dersin ortasındaydık ve herkes bana ben ise onlara bakıyordum derken kapının çalmasıyla kapıya çevirdim bakışlarımı. Gelen bir erkek çocuktu. Yanımdan başka hiç bir yer yoktu ve büyük ihtimalle onun sırasıydı bu sıra. Hoca yeni gelmiş olduğumu anlamamıştı. Bakışları bana yönelince anladı benim yeni geldiğimi ve hemen konuşmaya başladı. " Aa evet arkadaşlar aramızda yeni öğrencimiz var ve kesinlikle kendisini bize tanıtmak istiyordur. " dedi ve güldü. Tiksinircesine bakıyordum. İçimde onlarca hatta binlerce kez hayır diyor hocaya sinirleniyordum. Zar zor gülümsedim. Ayağa kalktım ve konuşmaya başladım. " Ben Lara, Lara Yıldız. " dedim ve konuşma burda benim için bitmişti çünkü başka ne söyleyebilirdim ki. Hoca başka bir şey söylemeyeceğimi anlamalı ki " Tamam o zaman teşekkürler Lara, Yağız Lara'nın yanından başka bir yer olmadığı için oraya oturacaksın " dedi ve ardından Yağız yanıma beni umursamadan oturdu. Takmadım çünkü takılacak birisine benzemiyordu.
                   
                                                           &

Ders sonunda bitmişti. Yanıma iki kız geldi ve hemen arkalarına bir çocuk kızlardan önce davranıştı. " Üf Dilara şu EN YAKIN arkadaşın Serap'ı da al git zaten kız yeni geldi. " Sevmiştim çünkü daha önce beni koruyan yoktu. Ona bakarak gülümsedim.
Yağız'ın bana gizliden baktığını fark ettim. Sinirlenmişti. Neden? Kıskanıyor muydu? 1 dakika 1 dakika Lara. Onun kıskanması senin için neden önemli? Tiksinircesine bakiyordu az önceki çocuğa derken çocuğun sesini duydum. " Lara istersen yanıma gel      benim yanım boşaldı yanımdaki arkadaşım kaydını başka bi okula aldigi için yanımda boşaldı. Bu yüzden de yanıma gelmek istersin diye düşünmüştüm. " dedi masum bir şekilde. Kafamı sallayarak " Neden olmasın. " cevabını verdim. Ayağa kalktım ve ardından bakışlarım Yağız 'a döndü. " Yağız kalkar mısın? I - ı şeyin yanına geçecegim..." dedim ve sözümü kesti. " Yiğit " dedi yarım kalan cümlemi tamamladım. " Yiğitin yanına gececeğim. " Bana bakmadan telefonuyla ilgileniyordu. Telefonu alıp elinden kurtardım ve hemen sıranın üstüne attım. Bi anda sert bir şekilde sandalyeyi ayakları ile itip ayağa kalktı ve bana bakmaya başladı. Benden uzundu. Bana " Bu ne cüret " dedi. Ben ise cesaretimi toplayıp " Sende çekilseydin. " dedim, sanki telefonu kırdım. " Burdan çekilmeyeceğim ve sen hiç bir yere gitmeyeceksin. " dedi ve tekrardan oturdu. Asıl benim demem gerekiyordu bu sözleri. Kendimi istemsizce otururken buldum ve bakışlarım Yiğit'e döndüm gelmeyeceğimi ifade edercesine baktım ona o ise sadece gülümsedi ve Yağız'a bakıp küfür savurduğunu duydum. Yağız'a baktığımda dudağının kenarı kıvrılmış gülüyordu. Ne kadar da sinir bozucuydu. Yiğit'in sinirlendigi gözlerinden belli oluyordu. Zilin sesini duyduğumda istemsizce kafamı kapıya çevirdim. Ve hocanın gelmeyeceğini söyleyen bir öğrenci olmuştu. Herkes sevinç çığlıkları atıyorlardı bazıları dışarıya çıkıyor bazıları ise sınıfta duruyordu ama sınıfın çoğunluğu dışarıdaydı. 2 dersimiz boştu. Muhtemelen çok sıkılacaktım. Yağız telefonunu çıkarmış bize bakmıyordu. Yiğit ise   bize durmadan bakıyordu. Bir süre sonra önümüzdeki kişiler boşalmış diyecekken tekrardan Yiğit sayesinde dolmuştu. 2-3 saniye bana baktıktan sonra Yiğit'i sesi kulaklarıma ulaştı.
" Merhaba "  dedi gülümseyerek. Yağız'ın telefonu bırakıp Yiğit'e döndüğünü gördüm. Sadece bakıyordu. Ne konuşuyordu ne de tepki veriyordu. Yiğit'i cesaretini toplamış gibi başını dikleşirip Yağız yokmuş gibi davrandı ve ardından konuşmaya başladı.
" Sen gelmezsen ben gelirim " dedi. Yağız'ın geriye yaslanıp kollarını iki yana sarmış bana bakmaya başlamıştı. Neden bana bakıyordu? Hemen göz devirip " Hoşgeldin " dedim. Sonra ise Yiğit' in de Yağız'a baktığını gördüm. Ne oluyor? Yaptığım son şey ise onları ne yaptığını aralarında ne geçtiniz düşünmek olacaktı...