overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 24

Koen's POV

De werkdag zat erop, en wat voor een werkdag. Zoveel emoties op één dag is toch wel een stuk zwaarder dan je zou denken. Ik wandelde met barry mijn huis binnen. Snel liet ik hem eventjes buiten, dat vind hij altijd zo leuk. Ik kan hem vanavond toch niet alleen laten hij heeft zo goed gewerkt vandaag, zo een hele avond alleen zitten verdient hij vandaag niet. Maar voor dat probleem had ik intussen al een oplossing. Ik nam mijn gsm van de tafel en opende meteen een tekstvak.

Hey Tineke, kun je vanavond niet naar mij komen, ik laat barry nu niet zo graag alleen hij is zo braaf geweest? X Koen

natuurlijk kan dat!  om 8 uur sta ik voor je deur! X Tineke

Dit soort smsje's bezorgen me elke keer weer opnieuw een glimlach. Tineke geeft me alles wat ik al die jaren bij Anna heb gemist, ze is gewoon perfect... Ik richte mijn blik op de klok, half 8. Wow zo laat al dat had ik ook niet meteen verwacht. Snel begon ik maar met het een beetje gezellig te maken. Ik plaatste overal kaarsjes, ik legde de zetelkussentjes mooi en de dekentjes vouwde ik mooi op en legde ze ergens in de hoek van de tweede zetel. Ik zette de wijnglazel en de wijn klaar en zocht in de kast naar wat snacks die we konden eten tijdens onze drank. Toen ik zag dat alles klaar stond wreef ik eens in mijn handen. Een zucht weerklonk, heb ik nu echt mijn uniform nog aan.. blijkbaar wel. Snel liep ik naar boven en trok wat comfotabele kledij aan, misschien nog een geurtje dacht ik en niet veel later was alles eindelijk perfect. Ik controleerde alles nog een laatste keer en ja daar was ze, de bel. Geen idee waarom maar ik was toch wel een beetje zenuwachtig. Ik opende de deur en zag Tineke staan. "Hey" zei ze vrolijk. "Kom binnen" zei ik snel, "ok maar eerst dit..." ze kwam dichter bij mij en gaf me een kus. Ik begeleide haar mee naar de woonkamer want zo goed kende ze het hier niet, met Anna in de buurt was het beter dat ze niet naar hier kwam er zou toch alleen maar ruzie van gekomen zijn. "Ga zitten" zei ik op een rare toon waardoor ze me raar aankeek "Koen ben je nu zenuwachtig?" vroeg ze lachend. Ik knikte zachtjes en voelde dat mijn kaken rood werden. Hierdoor moest ze natuurlijk nog harder lachen.  "Iets drinken?" vroeg ik snel om dit onderwerp af te sluiten. Ze knikte overtuigend. Ik vulde de mooie grote wijnglazen die ik al had klaargezet en dimde de lichten zodat het kaarslicht het kon overnemen en alles nog mooier werd. "een speciaal wijntje voor een speciaale avond wat denk je?" zei ik geheimzinnig. Ik ging naast haar zitten en al snel werd onze avond gevuld met veel gepraat, gelach en geknuffel. "Dit is onze eerste avond echt samen wist je dat?" zei ik terwijl ik zachtjes door haar haar wreef. "Natuurlijk!" zei ze mysterieus, ze nam mijn glas uit mijn handen en zette ze allebij op het tafeltje. Ze legde haar hand op mijn borst en kuste me, maar niet zomaar een kus het was een echt perfecte kus. Dit is zo een mooi moment dat mocht blijven duren, maar ons mooi moment werd natuurlijk weer verstoord door de bel die door het huis ging. Ik liet Tineke los en zuchte, "wie nu weer!" fluisterde ik "ik beloof dat het niet lang zal duren" zei ik, stond op en liep naar de deur. Wow, dit had ik even niet zien aankomen "Anna?"...

wat denken jullie, goed genoeg?? :p groetjes...