გამარჯობა მე სარა ვარ სარა ბლექი 16 წლის არაფერი განსაკუთრებული ჩემს ცხოვრებაში არ ხდება როგორც ყველა უბრალოდ ვდგები ყოველ დილით და მივდივარ სკოლაში. როგორც ყველა სკოლაში ჩვენთანაც არიან ბულერები მაგრამ ერთს განსაკუთრებით ვერ ვიტან, რატომ? ახლავე გეტყვით ჯეიკ რეინოლდსი ჩემი უახლოესი მეგობარი იყო, 1.85 შავგვრემანი გრძელი თმით და მწვაბე თვალებით. ერთმანეთს საბავშვო ბაღიდან ვიცნობდით ჩვენი ოჯახებიც მეგიბრიბენ თუმცა საშუალო სკოლაში ყველაფერი შეიცვალა ერთ ზაფხულს საერთოდ აღარ გამოჩნდა ესემესებსა და ზარებზეც არ მპასუხობდა სკოლაში კი სრულიად შეცვლილი დაბრუნდა ყვეკას ამცირებდა და დაუხლოვდა ისეთ ხალხს ვინც ადრე ჯეიკს აწვალებდა მე კი საერთოდ ყურადღებას არ მაქცევდა. ჩვენს ოჯახს ასეთი ტრადიცია ჰქონდა ყოველ შაბათს რეინოლდსები ჩვენთან მოდიოდნენ სავახშმოდ კვირას კი ჩვენ ვსტუმრობდით ჯეიკი ამ შეხვედრებს არასოდეს აკლდებოდა თუმცა იმ ზაფხულის შემდეგ ერთხელაც არ ყოფილა ჩვენთან ხან რას იმიზეზებდა ხან რას მოკლედ ძალიან შემძულდა დღეს სკოლაში რომ მივედი დავინახე ისევ ვიღაცას ჩანთას მაღალ კარადაზე უგდებდა და ეს რატომღაც გასართობი ეგონა ყოველთვის როცა მიყურებს ვცდილობ თვალი ავარიდო თუმცა ეს დღეს არ გამომივიდა პირველად დიდი ხნის შემდეგ ჩემთან მოვიდა თმა გადამიწია და მხარზე ხელი დამადო თავიდან ძალიან გავოცდი ცოტა შემეშინდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა უცებ მესმის ხმა
ჯეიკი-სარა დიდი ხანია შენგან არაფერი მსმენია.
მე გავოცდი აქამდე ზედ არ მიყურებდ ადა ახლა მეუბნევა რომ დიდიხანია არ გამოვჩენილვარ? ხელი გავაწევინე და წასვლა ვცადე თუმცა ხელი დამიჭირა
ჯეიკი-მოიცადე სად მიდიხარ საუბარი არ დამისრულებია
მე გავჩერდი ვიფიქრე რამე საქმე აქვსთქო უცეფ ხელიდან ჩანთა გამომტაცა ამოატრიალა და ყველაფერი ძირს დაყარა მესმოდა როგორ იცინოდნენ მისი ,,მეგობრები" და თვითონაც ამით კმაყოფილი იყო ცრემლები ვერ შევიკავე და გარეთ გავიქეცი ძირს დავჯექი და ვტიროდი მაგრამ მხარზე ვიღაცის ხელი ვიგრძენი ეს ალექსი იყო 1.88 ქერა ცისფერთვალება ქიმიის გაკვეთილზე ჩემს გვერდით იჯდა სკოლაში ახლახანს გადმოვიდა აქამდე არასდროს გვისაუბრია გვერთდით მომიჯდა და მითხრა
ალექსი- არ იღელვო ის ყველას ასე ექცევა შენს ცრემლებად არ ღირს
თავი მხარზე დავადე ის თმაზე მეფერებოდა შემდეგ მასთან სახლში დამპატიჟა თავიდან უარის თქმას ვაპირებდი მაგრამ მაინც წავედი ის ჩემი სახლიდან საკმაოდ შორს ცხოვრობს რომ მივედით პირდაპირ მისი ოთახისკენ წავედით სახლში არავინ იყო თურმე მარტო ცხოვრობს მშიბლები დაეღუპა უფროსი ძმა ყავს რომელიც ოჯახთან ერთად სხვა ქალაქში ცხოვრობს ასერომ სულ მარტოა მის ოთახში საწოლზე დავჯექი თვითონაც გვერდით მომიჯდა ხელი ფეხზე დამადო და თვალებში მიყურებდა ხელი ნელნელა ზევით აწია წელზე მომხვია და მისკენ მიმწია ძალიან ახლოს იყო და მაკოცა ეს დაახლოებით 2-3 წამი გაგრძელდა ხელი ვკარი
სარა-რას აკეთებ მეგონა ჩემთან უბრალოდ საუბარი გინდოდა
ალექსი-არამხოლოდ საუბარი ახლაკი ცოტახანს გაჩუმდი საწოლზე დამაწვინა და კოცნა დაიწყო ნელა ყელში ჩავიდა შეწინააღმდეგება არც მიცდია არ ვიცი რატომ ალბათ იმიტომ რომ ასეთი სასიამოვნო რამ ჯერ არასდროს მიგრძვნია ხელი თმაში შემიცურა და კოცნა შეწყვიტა
ალექსი-იციი დიდიხანია მომწინხარ უბრალოდ ამის თქმის შესაძლებლობა არ მომეცა
სიტყვა არ მათქმევინა და ისევ მაკოცა უცეფ ტელეფონის ზარის ხმა გავიგე ჯეიკი რეკავდა
ალექსი-არ უპასუხო
მას არ მოვუსმინე და მაინც ვუპასუხე
ჯეიკი-ჰეი მისმინე ბოდიში დღევანდელისთვის იქნებ შევხვდეთ და ამაზე დავილაპარაკოთ
სარა-სალაპარაკო არაფერია
ჯეიკი-ძალიან გთხოვ შევხვდეთ
სარა-კარგი მითხარი სად მოვიდე
ჯეიკი-ჩვენს ადგილას 20 წუთში
და გათიშა
ალექსი-შენ რა მასთან შეხვედრას და ჩემს მიტოვებას აპირებ? იმის შემდეგ რაც დღეს გააკეთა?
მე ხმის ამოუღებლად დავტოვე მისი ოთახი და ჯეიკთან შესახვედრად წავედი არ მეგონა თუ ,,ჩვენი ადგილი"ემახსოვრებოდა ეს მიტოვებული სახლია სადაც ძირს სახლიდან წვალებით წამოღებული მატრასები გველაგა და ჩამსხვრეული ფანჯრების ნაცვლად კარდონი გვქონდა აკრული ასევე სახლიდან წამიღებული პატარა მაგიდა ჭურჭელი და სკამებიც გვქონდა ბავშვიბაში დროის უმეტეს ნაწილს იქ ვატარებდით. როგორც იქნა მივედი ჯეიკი იქ დამხვდა რომ შევედი კედელზე ჩვენს დახატულ ხელებს და გულებს უყურებდა
ჯეიკი-დიდი ხანია აქ არ ვყოფილვარ როგორ მომენატრა ეს ადგილი და შენც
მე გაოცებული ვუყურებდი
სარა-რა საქმე გქონდა გისმენ
ვეცადე ეს წინადადება მაქსიმალურად გამემკაცრებინა თუმცა აშკარად არ გამომივიდა
ჯეიკი-რას აკეთებდი იმ ტიპთან ერთად
სარა-ალექსზე ამბობ? ის უბრალოდ მეგობარია
ჯეიკი-უბრალოდ მეგობარი არა? კარგი კარგი გასაგებია
ახლოს მოვიდა კიდევ ახლოს და კიდევ ალოს პირისპირ ვიდექით და ხმას არცერთი არ ვიღებდით სიჩუმე ჩამოვარდა არ ვიცოდი რა მეთქვა და თვალსაც ვარიდებდი რადგან ვიცოდი რომ თუ მას თვალებში ჩავხედავდი იქიდან თავის დაღწევა გამიჭირდებოდა
