20 bölüm bişi yapmayı planlıyorum. Ama devam ettirebilirsem belki 30bolum de olabilir.
__________________♠_____________________
Yüzüme vuran ışıkla gözlerimi istemeyerek de olsa açtım. Ne zamandan beri çalışma odam bu kadar aydınlık oluyordu ki. Ağrı saplanan başımı tutarak yataktan doğruldum. Su içmek için komidine uzanırken karşımda gördüğüm şeyle şok oldum. İstemsizce attığım çığlıkla içeri bir beden girdi.
"Ecrin! Noluyor?" duyduğum tanıdık sesle bedene döndüm.
Karşımda gördüğüm beden, üzerinde çiçek desenli siyah bir önlük ve bir elinde tava bir elinde tahta kaşık tutan Miray'dan başkası değildi. İşte şimdi uykumdan tam olarak uyanmıştım.
"Ben...ben su içecektim...karşımda bir beden görünce..." Miray beni anlamaya çalışan bakışlarla bana bakıyordu.
"Ne bedeni- Haaa... Yoksa sen aynada kendi yansımandan mı-"
"HAYIR! HAYIR! BEN SADECE YENİ UYANDIĞIM İÇİN... YANİ ODAMDA YATAĞIMIN BAŞINDA AYNA OLMADIĞI İÇİN.... YANİ KENDİME GELMEDİĞİM İÇİN ÖYLE OLDU. NORMALDE ŞEYDEN ŞEY YAPMAM YANİ. KESİNLİKLE ÖYLE BİR ŞEY YOK!"diye söylendim. Sonuçta kendimi küçük düşürmek istemezdim Miray'ın yanında.
"TAMAM!" Miray'ın bağırmasıyla ürküp konuşmayı bıraktım. Miray beni görünce ilk baş gözlerini yumup derin bir nefes aldı.
"Yani tamam.... Ben yanlış anlamadım. Merak etme. İnsanlık hali olabilir yani."dedi sanki sakinleşmeye çalışıyordu. Bağırmama kızmış mıydı ki?
"Neyse yiyecek bir şeyler hazırladım. Gel bir şeyler ye. Yoksa sabah ki dersini kaçıracaksın."dedi ve dediği gibi arkasını dönüp kapıyı kapattı.
Niye bu kadar kızmıştı ki? Hem neden bizim evdeydi? Ve kahvaltı hazır- bir dakika... "HASSİKTİR!" sesimin yüksek çıktığını farkedip ağzımı kapattım. Kafamı kapıya doğru çevirip gelen var mı diye baktım. Kimse yoktu. Burası yoksa... Dün gece noldu ki? Ne işim var benim burda? Niye hiç bir şey hatırlamıyorum.
♦
Yazarın anlatımıyla;Ecrin, Toprak'la mesajlaştıktan sonra telefonu ceketinin cebine koyup Miray'ın arkasından yemek yiyecekleri yerin girişine ilerliyordu. İçeri geçip önceden ayırttıkları 13 kişilik masaya doğru ilerlediler.
Gelen garsona siparişlerini verip yemekleri gelene kadar sohbet etmeye başladılar.
"Miray, bu kız da kim? Bizim fakültede hiç görmedim."diye konuşmayı başlattı sarışın olan. Sorunun ardından herkesin gözü Ecrin'e ulaşmıştı.
"Evet, görmedin. Çünkü bizim fakültede değil kendisi."diye sert cevap veren Miray'a dönmüştü gözler.
"Selam. Tanışalım o zaman? Ben Berke. Miray'ın kardeşiyim." Ecrin solundaki kişinin konuşmasıyla ona döndü.
"Kardeşin mi var?"diye hemen sağında oturan Miray'a döndü meraklı gözlerle. Miray onaylar şekilde kafasını salladı. Ecrin o an fark etti Miray hakkında gerçekten hiç bir şey bilmediğini...
"Memnun oldum."dedi gülümseyerek "Ben de Ecrin."diye devam etti. Sonra sırayla takımdakilerle de tanıştı. Hemen ardından da gelen yemeklerle yemeğe başladılar.
=a few minutes later=
Yemekleri bitirdikten sonra biraz eğlenmek isteyen takım Miray'ı ikna etmeye çalışıyordu. Miray ise Ecrin'i evine götürmek ve yurduna dönüp dinlenmek istiyordu sadece.
"Hadi ama Miray kaptan!"sızlandı uzun boylu esmer biri. "Birazcık eğlenmek bizim hakkımız değil mi ama?"diye söylenerek sözde tatlı sandığı sesiyle Miray'ı ikna etmeye çalışıyordu hâlâ.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
best friend forever |gl
FanfictionEşcinselliği saçma buluyordum. Ta ki zorla evlendiğim adamın en yakın arkadaşıyla tanışana kadar ... (UYARI: İLK GL KİTABI DENEMEMDİR. UMARIM BEĞENİRSİNİZ)