1.Bölüm

10 1 0
                                    

Merhaba ben rosie bana çoğu kişi aslında rosé'de der ama asıl ismim rosie

Okula gitmek için üzerime siyah kazak,pantolon giydim saçımıda salık bıraktım ve çantamı alıp anneme"Görşürüz annem"dedim ve yanağından opüp çıktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Okula gitmek için üzerime siyah kazak,pantolon giydim saçımıda salık bıraktım ve çantamı alıp anneme"Görşürüz annem"dedim ve yanağından opüp çıktım...
Otobüse bindim ve hemen kulaklığımı takıp rastgele gelen bir ingilizce şarkıyı açtım ve dinlemeye başladım etrafa göz gezdirdiğimde çogu kişi öğrenciydi malum okula giden oğrenciler.
Yazarın anlatımıyla:
Bildiğiniz gibi her gencin aşik olduğu biri vardır rosie'de bunlardan biri otobüste gördügü yakışikli bir çocuktu yaklaşik 1 aydır her gece,gündüz onu düsünüyordu ama bunu kendisi dışinda kimse bilmiyordu

Lisede hiç arkadaşı olmadığı içinde bu sırri taşiyacak bir arkadaşıda yoktur...

Genç kız otobüsteydi hayla ve çok kalabalıktı o yuzden sıkış tıkiştılar ve birden otobüs durdu ve yeni öğrenciler içeriye girdi rosie'de"Oha"diye mırıldandı ve yanına o çocuk...sevdiği çocuk geldi ve bir demire tutundu rosie caktirmadan ona şaşkınca ve dikkatle bakiyordu yüzunun her yerini ayrintısina kadar izliyordu
Rosie anlatımıyla:
Jimin tam yanimda duruyordu ve etrafa bakınıyordu bu bukadar yakısikli olamazdi ama ya...
Otobüs ani bir frenle durdu ve birden çıģlıklar yükseldi otobus soförü"Hemen çıkın hemen deprem oluyor!"diye bağirdı ben ne yapacağımı bilmeden saşkınca izliyordum sonra birden bir el benim elimi tuttu ve koşmaya başladık herkez koşuşturuyordu etraf cok kalabalıktı ve biz bir tünelin icerisindeydik burdan çok hizlı koşmamiz gerekiyordu derken herkez çikmiştı ve otobüsün içinde sadece 15 kişi vardı benle beraber etrafa şaşkinca bakarken otobuste bir sallantı oldu ve bir duvar çıkiş yolunu kappattı biz hayla otobüsün içndeydik ve çikmayı dşunmüyorduk sonra hayla elimi tutan kişiye baktığımda o...o kişi jimindi!

Hemen elimi tutuğunu fark edip elimi sertçe bıraktı ve hemen içlerinden biri"Ananı skim napçaz lan"dedi hemen digeride"Dur çikma duvarlar yıkilabilir"dedi bir kiza bakarak ve bende etrrafı izliyordum ve jiminde"Telefonlardan yardım isteyelim"dedi bende"Telefonlar çalışmazki,herkez deprem olduğu için ailelerini arıyorlardır"dedim ve iclerinden biri"Kız doğru söylüyor"dedi bende kiz demesine ilk göz devirdim ama sonra hemen toparlandım.

Ve biri"Bari tanısalım" dedi ve bir koltuğa oturdu ardindan herkez bir koltuga oturdu bende tekli koltuğa oturdum ve kulakliğimi çikarıp kulagımdan çantamın içine koydum ve biri"Ben lalisa ama lisa deseniz iyi olur"dedi diğeride"Ben junkook"dedi sadece digeride"Ben jennie...KİM JENNİE"dedi goz devirerek sonra başkası"Kim jisoo...jennieyle akraba felan değiliz"dedi digeride"Jin galiba buranın en büyuğügüm lise son"dedi

Evet en büyuğüydü yani benden büyüktü sonra digeri"Ben teaghyung açıkçasî bana V de derler ama boşverin"dedi ve sira jimindeydi oda"Ben Park jimin"dedi ve lisa hemen"Sen?"dedi bana bakarak bende sesizce"Rosé"dedim sonra lisa bana göz devirdi.

"Burdan nasıl çikacağız"dedi junkook sonra jenniede"bilmiyorum yaa"dedi ben sesizce duruyordum ve birden lisa"Rosé sence?"dedi

Neden bana taktikı bu kız ya anlamadım bende kafamı hayir anlamında salladim
Birden jisoo ayaga kalkıp"Ben cok aciktım yaa"dedi ve kollarını karnına doğru götürüp oksadı bende hemen çantamin içine baktım

Ve çantamın içinde bakar bakmaz şaşırdim cünku cantamda bir sürü yiyecek vardı:2 tost,2 şişe su,3 gofret ve 2 hamburger vardı bugün kuzenlerimle piknik yapacağımız için koymuştum.

Sırların arkasındaki enkazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin