Bound To Marry Someone I Hate

Chapter 7

Claire's POV

It's been 2 months since I transfered here in this University and so far, hindi na ako binubully ng kasintahan ni Athan na si Arrah at feeling ko lately, hindi ko na sila napapansing magkasama. Sila pa ba? Hmm wala akong pake. I'm walking in the hallway na nakayuko lamang. Habang nag lalakad ay may nakabangga ako. Naman, Claire! Ba't ba ang tanga mo sa daanan!

Pagkaangat ng aking ulo, bumungad saakin ang mala berde niyang mata. Tinititigan niya ako habang nakangisi. What the? Anong problema ng mokong neto. Agad naman akong pumagilid upang ipag patuloy ko ang paglalakad.

"Excuse me" sambit ko, ngunit bigla niya naman akong hinarang habang nakangisi parin ang kanyang pagmumukha. Kumunot ang aking noo na parang nag tatanong kung ano ang ginagawa niya. Ang weird netong lalaking to, minsan napaka seryoso niya, minsan para namang siyang monggol tss.

"Claire!" sigaw ni Sindy. Thank goodness she saved me at agad naman akong umalis sa harapan ni Athan at tumakbo patungo kay Sindy. Oo close na kami ni Sindy kasi halos magkaparehas kami ng ugali. Siya yung tipong walang pake sa mundo basta gagawin niya kung ano nagpapasaya sa kaniya at kung saan siya komportable. Ganun din ako, wala akong panahon para pansinin ang mga judgemental na tao.

Lumingon naman ako para tingnan si Athan ngunit wala na siya doon. Ang bilis niya namang mag laho, ang weird niya. Bakit hindi niya kasama girlfriend nya? Totoo ba ang hinala ko na wala na talaga sila? Paano? Eh halata naman na inlove sila sa isa't isa nag P-PDA pa nga sa public eh yayks.

"Sindy? Tanong ko lang, sila pa ba ni Athan at girlfriend niya? Hindi ko na kasi sila nakikitang magkasama" curiosity kills me duh.

"I think so, but what Athan told me that he already found her future wife since he's travelling to the futu- Oops!" Bigla na lamang tinakpan ni Sindy ang kaniyang bibig dahil sa nadulas niyang salita.

Nagulat ako sa sinabi niya. So ibig sabihin nag t-time travelling din si Athan? Wth! Bakit ngayon ko lang na pansin iyon, kaya pala parang may palaging nakatingin sa akin everytime na dadaan ako sa hallway at kanina nagkasalubong pa kaming dalawa. Waahhh I cannot! How is this possible? So ibig sabihin kami talaga para sa isa't isa? No way!

Pero ano raw? Sinabi niya 'yon kay sindy? How come? Are they close? Nakatunganga lang ako sa sinabi niya.

"Please don't tell Athan that I told you! Huhu papatayin ako non!" Nagmamakaawang Sindy.

"Close ba kayo ni Athan? Paano niya sinabi sayo?"

"We're cousins. Ako lang ang nag iisang cousin niya and ikaw palang ang nakakaalam nito. Kaya secret nalang natin to ah." Tumango lang ako at pumasok na din sa classroom.

*

Dahil break time na namin, pumunta kami sa cafeteria ni Sindy.

"Huwag mo nalang pansinin yung sinabi ko sayo kanina ha, alam kong hindi kapani-paniwala, kaya huwag mo nalang masyadong pansinin hehe" sambit ni Sindy.

Tumango lang ako ngunit hindi niya alam na isa din ako sa mga taong nag t-time travel ngunit hindi pa ako handa sabihin sa kaniya. Baka asarin lang ako neto.

"Sindy, kung sakali totoo 'yang sinabi mo, isa ka din ba sa kanila?" Tanong ko.

"Nah, si kuya lang ang nakakaranas non. Weird diba? Hindi ko alam kung totoo ba talaga yun o binibiro niya lamang ak-" biglang napatigil si Sindy sa sasabihin dahil may bumangga sa kaniyang babae.

Si Arrah.

Natapunan ng pagkain ang damit ni Sindy na kadahilanang pagkagulat niya.

"Oops! Sarreh! I thought it was a trash." Sabay tawa kasama ng mga alipores niya.

"What's you're problem bitch?!" Galit na tugon ni Sindy. Nakakatakot siya.

"What is my problem? My problem is you! Dahil sa'yo nag break kami ni Athan! Ang kapal ng mukha mo agawin siya sa akin?!" Sabay turo kay Sindy.

"Huwag mong isisi saakin ang pagiging immature mo kaya kayo nag break ng Athan na iyon!" Sagot ni Sindy.

Akmang sasampalin na sana niya si Sindy ng biglang may pumigil sa kamay niya.

Si Athan.

"Stop it." Sambit ni Athan sa malalim at seryosong boses. Nag simula nang mag bulong bulongan ang mga tao.

"Babe, why are you doing this?! Ano bang meron sa babaeng yan?! Huhu!" Napaupo na lamang siya at naghagulgol.

"Leave, stop acting like a baby or else I might remove you in this University." Mahinahong sambit ni Athan. Grabe nakakakilabot mga sinasabi niya. Teka, kaya niyang patanggalin ang isang student dito? How? Powerful din ba siya?

Umalis na si Arrah kasama mga Alipores niya, nagpatuloy naman ang mga students sa pagkain nila na parang walang nangyari. Lumingon naman siya sa amin, at sinenyasan kami

"Aren't you gonna leave?" Sabay taas ang kabilang kilay. Grabe nakakatakot siya parang hindi siya yung Athan na nakita ko kani kanina lang sa hallway. May saltik ba to sa utak?

"Teka lang naman, kakarating nga lang namin dito eh. Di pa kami kumakain. Tara na nga Claire tsk!" Inirapan lang ni Sindy si Athan. Malalaman mong close nga talaga sila.

"Pag pasensyahan mo na si kuya ah, seryoso lang yun pag dating sa mga ganyang eksena pero napaka childish nun kapag nakilala mo ng husto." Pagpaliwanag pa niya sa akin.

"Okay ka lang ba? Nadumihan yung damit mo oh. Tara muna sa Cr tsaka nalang tayo babalik dito sa Cafeteria mahaba haba pa naman ang oras natin." Pag alala ko sa kanya.

"Wow ha, buti naalala mo pang mag tanong kung okay lang ako? Haha! Okay fine! Bibilisan lang natin." Pang aasar niya.

Medyo malawak ang cafeteria kaya mejo malayo layo ang comfort room. Binilisan naming maglakad dahil sa natitirang oras ngunit may biglang humila sa braso ko na aking ikinagulat.

"Aacck!" Nabigla naman si Sindy sa pagkahiwalay ko sa kaniya. Pagka lingon ko ay si Athan pala 'yon, nakatitig sa akin habang naka ngiti. Ngiting nang aasar. Ano nanaman trip netong mokong na ito?

"Let me borrow her just for a minute." Pag paalam niya kay Sindy. Umiling ako kay Sindy at sinenyasan na huwag siyang pumayag!

"Kuya, she's not yours, she's mine. I'm not gonna allow it" aww so sweet! sabay ngiti niya kay Athan. Akmang hihilahin na ako pabalik ni Sindy ngunit tuluyan na akong hinila palabas ni Athan.

"Noooooo!" Sabay naming sambit ni Sindy habang pilit naming inaabot ang aming kamay. Para kaming ewan doon at pinag titingnan na kami huhu ano ba 'tong pinasok ko T_T

Nandito kami sa likuran ng building. Ang awkward kasi tahimik lang kami ng ilang minuto at tsaka dahil sa nalaman kong nag t-travel siya. Alam niya din kaya na nag t-travel ako? Hmm. Hindi ako makatingin sa kaniya. Ngunit siya naman ay titig na titig sa akin.

"Look at me" sheeettt! Kinikilabutan ako. Pilit ko naman siyang tingnan, ang ganda talaga ng berde niyang mata.

Mas ikinagulat ko dahil nilapit niya ang kaniyang mukha sa mukha ko na konting inch nalang ay lalapat na ang aming mga labi. Geez! Pinag papawisan na ako. Hindi ko maiwasang pumikit. Help!! Manyakis din pala to eh! Huhu!

He smirked. Then inilayo niya ang mukha niya saakin.

"Let's talk."

Hiyersss sorry now langggg napaka busy ko lang sana maiintindihan niyo ako guys huhu!!!! Anyways I hope you still enjoy this chapter. Love lots! Please vote guys! ♡♡♡