Unicode
Chapter 9 | ကိုယ်ဆီအတွေးတို့ဖြင့် ဘာသာနာကျင်မိခြင်း ၁
'ချောက်' ဟူသော အသံနောက် ကျွီခနဲ ပွင့်ဟသွားသောတံခါးလေးကို ဖြတ်ကျော်၍ လူမရှိသည့် အိမ်လို မှောက်မိုက်နေသော အခန်းလေးထဲကို လွိုင်အံ့မင်းဝင်လာလိုက်သည်။ ဆိုဖာအောက်ခြေမှ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည့် အရိပ်သေးသေးလေးကြောင့်သာ ထိုနေရာတွင် ကျုံ့ကျုံ့လေးထိုင်သော လူတစ်ယောက်ရဲ့ဖြစ်တည်မှုကို သတိထားမိမှာ မလွဲမသွေ။
" အံ့... အံ့မင်းး.. ပြန်ရောက်ပြီလား....."
ခြောက်ကပ်နေသော အသံဖြင့် တစ်ညလုံးအိမ်ပြန်မလာသည့် ချစ်ရသူကို ကြိုမိသည်။ လွိုင်အံ့မင်းက တံခါးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး အမှောင်ထဲမှ နိုးကို လှမ်းကြည့်သည်။ ခြောက်သွေ့နီရဲနေသော သူ့မျက်ဝန်းအိမ်တို့သည် သလင်းကျောက်လို ကြည်လင်နေသော မျက်ဝန်းနက်တို့ရဲ့ တောက်ပပြောင်လက်မှုကိုတော့ ဟန့်တားနိုင်စွမ်း အလျှင်းမရှိ။
" အံ့မင်း...ငါမင်းကို စောင့်နေတာ....."
အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးဖြင့် သူ့အနားသို့ ခပ်ဖြေးဖြေးလျှောက်သွားလိုက်သည်။ လှမ်းနေသော ခြေလှမ်းစိပ်များမှာ သွေးနီနီများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသော လွိုင့်ရဲ့ မျက်နှာချောချောလေးကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် လေထုထဲ၌ပင် တုန်လှုပ်စွာ ရပ်ဆိုင်းသွား၏။
".....ဒဏ်ရာရလာတာလား...."
ခြောက်သွေ့သွေ့သွေးစတို့၏ ဝန်းရံခြင်းကို ခံထားရသည့် ဒဏ်ရာရဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ရန် လက်လှမ်းလိုက်ပါသော်လည်း သူက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖြင့် ရှောင်ဖယ်သွားသည့်အခါ။ နိုး မှင်တက်ကြောင်အသွားမိသည်။ ဘာလို့လဲ ဆိုသည့်မေးခွန်းလေးမှာ နိုးအတွေးတွေအကြား စတင် ထိုးဖောက်ဝင်နှောက်လာသည်။
".....လာ...ငါဆေးထည့်ပေးမယ်"
သူ့လက်ကို ဆွဲ၍ ဆိုဖာဆီသွားမယ်အပြု ပုတ်ချခြင်းခံလိုက်ရတဲ့ လက်တစ်စုံ။ ခါရမ်းသွားသည့် လက်ဖျားလေးမှာ အနည်းငယ်တုန်ရီသွားဟန်။
" ကျေနပ်ရဲ့လား "
တစ်ချိန်လုံး ခပ်တင်းတင်းစေ့ထားသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးပွင့်ဟလာပြီး ပထမဆုံးပြောကြားလာသော စကားမှာ ရေခဲရိုက်ထားသလို အေးစက်တောင့်တင်းနေပြီး ကျောက်ဆိုင်တစ်ခုလို မာကြောခက်ထန်နေသည်။
YOU ARE READING
ဆန္ဒရှိမယ်ဆိုရင်တောင် | #1 ✔
General FictionStatus: COMPLETED. Genres: BL/ Drama/ Romance Tag: LoveTriangle/ Psychological/ Angst Location takes place: Human world Time: Current Targeted audience: New Adult Update Schedule: Mon, Wed and Sat IF the series #1 Even If we Wish for Own Creation...
