ဆန္ဒရှိမယ်ဆိုရင်တောင် | #1 ✔

Chapter 15 | ပထမဆုံး ခံစားတတ်ခြင်း

Unicode

Chapter 15 | ပထမဆုံး ခံစားတတ်ခြင်း

" ချစ်တယ်... "

နာကျင်​နေပုံရတဲ့ လွိုင့်ကို​ငေး​နေရင်း မထင်မှတ်ဘဲ ကျွံကျမိသွား​သော စကား။ သူ့မျက်ဝန်း​တွေကို မ​တွေ့ရသည့်တိုင်​အောင် ​​​ခပ်မတ်မတ်ဖြစ်သွားသည့် သူ့​ကျောကျယ်ကျယ်​ကြောင့် သူခွန်းစကားအ​ပေါ် အံ့သြသွားပြီး​ မယုံသည့် အ​ငွေ့အသက်များ​ရောပါ​နေသည်ဟု ခွန်းခန့်မှန်းမိသည်။

" ကျွန်​တော် လွိုင့်ကို ချစ်တယ် "

ဘယ်က​ရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ သတ္တိတွေနဲ့ ခွန်းသစ် စွတ်ရဲမိပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါ​​​​တော့ လွိုင် ခွန်းကို လှည့်ကြည့်လာသည်။ မလုံမလဲဖြစ်မိသူက ခွန်းမလို့ မသိမသာ အကြည့်လွှဲမိ၏။

" ..... ညီ... ကိုယ်.. "

" ကျွန်​တော်သိတယ်။ ဒါ​ကြောင့်မို့... မ​ပြောပါနဲ့။ "

​သေချာ​ပေါက် လွိုင်က ငြင်းမှာမလား။ ဒီပုစ္ဆာဟာ မတွက်ခင်ကထဲက အ​ဖြေရှိပြီးသားမှန်း ခွန်းသိသည်။ ဒါမဲ့ ခွန်း မျက်နှာ​ပြောင်​ပြောင်နဲ့ အ​ဖြေကို မသိသလို ဟန်​ဆောင်ရင်း အဆုံးထိ တွက်ချင်မိသည်။ ပုံမှန်တွက်နည်းကို မသုံးဘဲ တစ်ခြားနည်းကိုသုံးပြီး​တော့ ခွန်းတွက်ချင်သည်။ တွက်လို့ရတဲ့ အ​ဖြေက မူလ အ​ဖြေနဲ့ မတူရင်​တောင် မိမိ အ​ဖြေက အမှန်ပါလို့ ယူဆပြီး အတန်းထဲမှာ ဆရာမကို အကျယ်ကြီး​အော်​ပြောပလိုက်မည်။ မိမိအ​​ဖြေမှာ တစ်ရွာနဲ့ တစ်​ယောက်ဖြစ်​နေရင်​တောင် ကိုယ့်အ​ဖြေသည်သာ အမှန်လို့ ရူးရူးမိုက်မိုက် ဆက်​တွေးချင်သည်။ ဒါ​ကြောင့် လွိုင်...။ ခွန်းအမှားကို ​ထောက်မပြပါနဲ့၊ မပြင်​​ပေးပါနဲ့။ အ​ဖြေမှန်ထွက်သွားမှာ ခွန်း သိပ်ကို စိုးထိတ်​နေမိတာမလို့ပါ...။ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ ခွန်းရဲ့ ​တစ်ခုတည်း​သော ပျော်ရွှင်မှု​လေးကို ဒီတိုင်း​လေး အပျင်း​ပြေကြည့်ပေးပါ လွိုင်...။

" လွိုင့်အပေါ်ထားရှိတဲ့ ကျွန်​တော်ခံစားချက်ကို ​ပြောပြရုံသက်သက်ပဲမို့... လွိုင့်ဆီက အ​ဖြေမရလည်း ဖြစ်တယ်။ "

" .... "

လွိုင်က ဘာမှပြန်မ​ပြော။ ခွန်းသစ် ​လုပ်ပြုံး​လေးတစ်ခုကို နာနာကျင်ကျင်ဖန်တီးကာ...