SINFUL AFFINITY (completed)

P.T 19

They went home in silent, walang imikan at walang pansinan. Ni kahit tinginan ay hindi nila ginagawa pareho, they are both afraid to see each other's face especially locking of eyes. Ginagawa lahat ni Elaine para lang hindi matingnan si Hanz, kahit na magkatabi sila sa byahe pauwi, at kahit na kay lakas rin ng kabog ng kanyang puso sa tuwing dumadampi ang kanilang mga balata. 

It makes her system gone crazy, pero alam niyang hindi dapat kaya nagpigil siya. Hanggang sa makauwi na sa bahay nung gabi ng linggo. Ni hindi siya makakatulog dahil sa isipan niyang patuloy na iniisip ang lalakeng iniiwasan niya kanina. It pains her, dahil malapit lang sila at hindi magawang pansinin ang isa't-isa. Pagulog-gulong siya sa higaan, tinatakpan ng unan ang mukha o tatayo at maglakad doon at dito. Para lang makatulog at patatahimikin siya ng utak niya saglit. 

The same goes with Hanz, he can't stop himself from thinking about her. Kahit na noong hindi pa ito umamin sa kanya, she still keeps on appearing inside his head. Para siyang mababaliw. He wants to talk to her, so bad. To mend his heartaches. Pero dahil nirerespeto niya si Elaine at ang desisyon nito. Kahit mahirap sa parte niya, kinakaya niyang pigilan ang naging kagustohan niya. 

Monday morning came...

Pasukan na at wala pa ring tulog si Elaine, dinungaw siya ng jetlag. Antok na antok, mabibigat ang mga mata pero hindi makakatulog. She rise herself up, away in bed at naligo. Kahit pa na wala siyang tulog at mabigat ang ulo. She doesn't want to go to school na may mabahong amoy. Hindi rin naman siya pwedeng mag absent dahil naka absent na siya ng three days last week. 

"Anak, may problema ba kayo ni Hanz?" Tanong ng mommy niya sa kanya nang makasabayan ito sa agahan. Her dad is still asleep. Dahil nga may byahe ang mga ito mamaya pabalik sa isa sa mga business branches nila abroad, kumukuha ito ng maraming tulog. Akala niya talaga ay mag stay ang parents niya for a week or a month. Pero may urgent daw kaya kailangan na nitong bumalik doon. Para ma resolba ang naging problema. 

Umiling siya, habang iniinom ang gatas niya. "Wala po." Liar! Gusto na niyang koronahan ang sarili sa pagiging sinungaling niya. Should she do it now?

"You do not look like you were saying the truth, Elaine. Alam ko kung ano ang nakikita ko. May problema nga?" Oh right. her mom knows her real good. Nakakainis, bakit pa ito nagtanong kung may napapansin naman pala?

She groaned, "It's nothing serious, mom." Hindi pa nga. Hindi pa ba seryoso ang nagka inlaban silang dalawa? Kaya nga sila nagkaiwasan, hindi ba?

"Inaasar ka na naman? Tell me, para mapag sabihan ko ang pinsan mo." There, her mom slaps her the reality na hindi nga sila pwede ni Hanz kase nga pinsan silang dalawa. Hindi ba pwedeng pag pahhingahin niya muna ang sarili niya, kase kagabi pa nonstop ang pag iisip niya kay Hanz eh! 

"I told you mommy, wala lang 'yun." Wika niya, na para bang siguradong-sigurado siya sa sinasabi niya. Isa na nga siyang certified liar of the year. 

Her mom's brow arched at her. Hindi pa nga naniniwala sa sinasabi. This is why she hates when her mom is around her, napaka imbestigador. Hindi naniniwala kaagad at kay hilig siyang basahin. Ganoon ba talaga ang mga nanay? 

She sigh, "Magkakaayos rin kami, mom. As if naman kaya ni Hanz na hindi ako makakausap." Oh good God! Ano ba itong pinagsasa-sabi niya? Tama at mali, pero 'yung tama part sa sinasabi niya, sa nakaraan 'yun! Hindi kase lilipas ang iilang araw na hindi gumagawa ng paraan si Hanz para  lang makausap siya. Pero ngayon na iba na ang problema niya. She will not assume. 

"I'll go now, mom. I don't want to be late." She stood up right after she consume the bacon that her mom cooked for her for breakfast. 

Tumayo din ito, at nilapitan siya. "I'll escort you outside." Hindi nalang siya umapila at hinayaan itong samahan siya.