Geachte mr Pols, beste Jeroen,
Soms is het lastig om aandacht te krijgen. Je hebt iets dat je graag wil zeggen maar steeds minder mensen zijn bereid te luisteren. Erg naar.
Nou kan je je boodschap aanpassen aan iets waar meer mensen in geloven of je blijft volharden in iets waarvan je vooraf eigenlijk al weet dat de handen niet op elkaar gaan.
Ik snap het heus, jouw vriend zit vast. Niet onterecht maar toch, je vriend zit vast. Niemand meer om jou opdrachten te geven, niemand om complotten mee te bedenken en belangrijker nog; niemand om je zakken mee te vullen. Want eigenlijk verdient zo'n vriend met een verwrongen wereldbeeld best aardig zolang hij maar blijft procederen.
Enfin, Willem zit vast, hij komt wel weer vrij maar daar heb je nu niets aan. Dus wat ga je doen? Je gaat schoppen en proberen hetzelfde effect te bereiken als dat jouw vriend ooit bereikte bij een kleine groep mensen. Naar de "jurist van" luistert geen hond en dus moet je iets anders bedenken.
Willem zit vast en heeft een mening, wie had dat ook? Mandela, Ghandi, Jezus zelf. Duidelijk, Willem moet een politiek gevangene zijn, kan niet anders. Wie gaat over politieke gevangenen? Amnesty!! Waarom doen die er niets aan? Weet je wat, ik ga ze vast helpen. Sywert heeft door kritiek op de staat miljoenen gekregen dus wie weet krijg jij door kritiek op Amnesty je vriend vrij!
Dus na een avondje druk knippen en plakken of laten knippen en plakken is daar het resultaat; Een poster met het logo en lettertype van Amnesty. Met simpelweg de vraag of mensen een kaartje wilde sturen naar je vriend, meer niet.
Eigenlijk ging dat best makkelijk dat knippen en plakken, weet je wat! Stapje erboven op. Nu posters maken over "politieke gevangen" uit naam van Amnesty. Trots heb je het resultaat van al dat huisvlijt gepost en wat blijkt? Ze vinden het niks en vragen zelfs beleefd of je wil stoppen. Wie denken ze wel niet dat ze zijn? Weten ze niet dat je de "jurist van" bent? Aanpakken die hap.
Uurtje googelen later blijkt dat de bestuurder in de politiek heeft gezeten en dat die ook wel eens gesproken heeft met de buurman van de achternicht van de kapper van iemand die je toch al niet vertrouwde. Bam, nieuwe poster!
En dan komt de brief over een kort geding waarvan je denkt; heerlijk, dat is weer aandacht en een manier om over mij vriend te praten. Dus weer twee posters over mensenrechten.
Inmiddels puilt je inbox uit van de berichten van mensen die vol ongeloof kijken hoe een jurist zich zo kan verlagen en ze lachen in de wetenschap dat je zometeen je zuurverdiende centjes aan Amnesty moet geven wegens inbreuk op hun merkrecht. Maar je zit er nu al te ver in..
Dus hop! Meer posters, Amnesty aan de schandpaal en de hele avond in je bed denken wat voor ludieks je nu weer op die poster kan zetten. Wat zal Willem trots zijn....
Voor het publiek maakt het niet uit. Elke donatie, zelfs via een rechtszaak aan een goed doel is meegenomen. Waar KiKa het geld van Sywert niet hoefde verwacht ik dat Amnesty genoeg goede projecten heeft waar jij een financiële bijdrage aan kan doen.
Maar Jeroen, het is nog niet te laat. Verwijder je posts, zeg sorry en ga even lekker met vakantie tot je vriend terug is zodat je weer vrolijk verder kan met je queste voor je eigen waarheid.
Waar Sywert blijft volharden in zijn onschuld en alsmaar de woede van het volk op zijn hals haalt kan jij het beter doen. Je kende de wet niet, was in de war door de arrestatie van je vriend of je had de voorraad hallucinerende drugs van een dansleraar gevonden. Allemaal redenen hoe je in ieder geval de aftocht kan blazen. Geloofwaardigheid zit er normaliter niet meer in Maar aangezien minister Hoekstra zelfs de taliban nog geloofwaardig acht is er altijd hoop.
Succes met het kort geding en bedankt voor je donatie aan Amnesty!
-SFV-
