30.Bölüm|Tuzak..|

5.7K 130 72
                                    

30.Bölüm..

📍Gwen'in Anlatımından..📍

Sinirden deliye dönmüş biçimde kapısına dayanmıştım, bunu bana niye yapıyordu?

Ne bana yakınlaşıyor ne de başka biriyle yakınlaşmama izin veriyor! Ne yapmamı istiyorsun be adam!

Tam olarak yüzüne bunları diyecektim ki yarı çıplak açtı kapıyı, bunu fazla umursamayarak onu içeriye doğru itip kendim de girdim.

"Sen ne hakla yapıyorsun bunu! He? Neden yapıyorsun? Benden ne istiyorsun?"

Karşıdan açık elini bana doğru uzatarak konuştu.

"Önce bir sakin ol.. çünkü ne dediğini anlamıyorum. Sonra ses tonunu alçalt senin karşında çocuk yok!"

Eline elimle vurup indirdim.

"Sikmişim sesimin tonunu! Sen benim sorularıma yanıt ver!"

"Hangi soruların? Ben duymadım tekrarla.."

"Benden ne istiyorsun? Niye randevumu engelliyorsun?"

Peter kulağını elleyerek duymuyormuşçasına yüzünü buruşturdu.

"Ne? Ne dedin? Anlaşılmıyor.."

"Niye yapıyorsun bunu? Benimle uğraşmak, beni mutsuz etmek hoşuna mı gidiyor?"

"Yine duyulmadı ya.."

Sinirle vuracakken elimi tutup geriye doğru kıvırdı, bedenimi geriye çevirip ona sırtımı dönmemi sağladı, eli kolumu belimde sabit tutarken diğer kolu da arkadan sarılmıştı.

Onu üzerimden atmak için omuzlarımı oyantıyordum ama sıkı sıkı sardığı kollarındaki adeta ardı ardına dizilmiş dağları andıran kasları buna izin vermeyecek kadar güçlüydüler.

Bu sefer avazımın kuvvetiyle kurtulmayı deneyecektim.

"Bırak beni! Hayvan!"

Hem çırpınıp hem çığırırken merdivenlerden inen kadını gördüğümüzde ikimiz de ona bakakaldık.

Ne oluyordu? Bu kadın da kimdi? En önemlisi burada ne işi vardı?

Peter'ın kolları gevşemişti, aralarından sıyrılıp bir kadına bir Peter'a bakıyordum.

Kadın benden önce davranıp konuştu.

"Ne oluyor burada?"

Peter kadını sert bir mizaçla cevapladı.

"Karışma sen gir içeriye."

Kadın sessizce içeriye girdiğinde arkasından bakakalmıştım, Peter'a gözlerimi kısarak kınayan bir bakış attım.

"Pislik herif! Alçak zampara!"

Sözlerimi söyleyip gidecekken kapıya ulaştığımda bir el sayesinde kapıyı açamıyordum.

Peter gitmemem için kapıyı var gücüyle itiyordu.

"Gitme, kal benimle.."

Ona kötü bir bakış atıp kapıyı tekrar zorladım.

"Çekil önümden, ev yeterince kalabalık.."

"Sen iste boşaltayım.."

"Kim o? Neden burada? Ben gelmeden önce ne yapıyordunuz?"

Art arda sorduğum sorulardan sonra ne yaptığımı idrak ederek gözlerimi kapatıp başımı öne eğdim. Peter'ın gülüşünü bakmadan görebiliyordum.

Büyü +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin