Kaçış

0.4 ( kısa bölüm)

Yazım yanlışları varsa görmemiş gibi yapın:)
Şarkıyı açmayı unutmayın :))

Hatırlatma...
Kızım öne gelsene. Niye arkada oturuyorsun?"

"Ne bileyim Ya! Dalmışım."

Caner'in dudağının bir kenarı kıvrıldığında biraz da olsa mutlu olmuştum. Geldiğin de epey mutsuzdu.

Bende çok geçmeden ön koltuğa oturduğum da
Duyduğum silah sesi ile irkildim.

"SİKTİR! AÇELYA KAFANI SAKIN KALDIRMA!"

________________________________

"N'oluyo Caner!?" Diye sorduğum da istediğim cevabı almamıştım.

"Çağla! Kafanı kaldırma,SAKIN!"
Tabii ki dediğini yapmayacaktım.

Şu an ne oluyor bilmiyorum ama benim de harakete geçmem gerekiyordu.
Bir silah sesi daha geldikten sonra dayanamayıp torpidoyu açtım ve gördüğüm silahı elime aldım. Şarjörü de kontrol ettikten sonra camı açarak bağırmaya başladım.

"CANER, ÜZGÜNÜM AMA BUNU YAPACAĞIM."

Caner gözlerin de ki korku ile bi anda bağırmıştı.
"Çağla, DUR!"

Caner'i dinlemeden kafamı camdan çıkardım ve nişanımı aldım.
Arabada ki tanıdık yüzlerden bir tanesi de kafasını camdan çıkardığın da tek atışta lastiğe denk getirmişti.

Yazar: CAFER BEZ GETİR şsjşsmcşsmcşs

Tekinin bana öğrettiği taktikler ile onların camına isabet etmiştim.
Tekin sonunda bir işe yaradın ha...

Adamlar dan bir tanesinin 'sakın kıza vurmayın! Yoksa gebeririz.' Dediklerini duyduğum da anlam verememiştim.
Beni vurmayacaklarına emin olduğum da kafasını camdan çıkartan adam arabasına binmeden omuzuna denk getirebilmiştim.

Beni sırtımdan çeken Caner ile kendime gelmiştim.
"Çağla, sen ve Açelya ne çıktınız be... ? Biriniz havalandırmadan kaçar, biriniz adam vurur. Bi sakin kızım bee!"
Tek kaşımı kaldırıp Caner'in omuzuna elimi koyduğum da sesimi kalınlaştırarak konuşmaya başladım.

"Bizde işler böyle aslanım. Siz böyle kızları küçük görün görün, bizde daha ne cevherler var da..."

Caner'in kısa tebessümünden sonra yüzünü ciddiyet kaplamıştı.
"Çağla şu anlık tehlike yok. Yolumuz uzun, sen uyu ben seni yine uyandırırım sıkıntı çıkarsa."

Başımı olumlu anlamda salladığım da kafamı cama yaslayarak kendimi uykunun kollarına bıraktım. Şaka şaka uyudum işte boş edebiyata gerek yok smxşsndls

Aklım da ki soru ile kafam da ampüller yanmıştı. Caner ve Poyraz kesin bir şekilde tanışıyorlardı. Yoksa neden tanımadığı bi insana arabasını versin ki?
Hem yolu nasıl bu kadar emin bir şekilde biliyor bu Caner?

🕣🕖🕤🕥

Çağrıdan...

Poyraz'a sürekli Açelya'nın nerede olduğunu soruyordum. Hep cevabı 'gidince biz de göreceğiz az bi sakin ol Ve benim tepemin tasını attırma Çağrı!' Oluyor.
Ay götüm sanki ben sana çok meraklıyım, ben açi için geldim.
Ne zaman varacaktık çok merak ediyordum ama bir soru daha sorarsam gerçekten Poyrazla çatışacaktık.

"Geldik Çağrı geldik. Gözlerinden anlaşılıyor, ne merak ettin be!"

Aklımı kesinlikle okuyordu.

Sonunda bir dağ evi gibi bir yere geldiğimiz de Açelya camdan bakıyordu.
Bizi gördüğü gibi kapıya çıkmıştı.
İlk önce Poyraza sonra da bana sarılmıştı.

"Havalandırma o kadar kirliydi ki, elime bez almamak için kendimi zor tutmuştum. Hatta..."

Heyecanlı heyecanlı yaşadığı şeyleri anlatırken, Poyraz nefes alması için lafını bölmüştü.

"Tamam Açelya, arabaya binelim o zaman anlatırsın. Şu an değil, tamam?"

"Tamam da nereye gideceğiz?"

"Gidince görürsün."

Poyrazın bilmiş konuşmasından sonra, Açelya'yı koluma girmesi için hareket yaptığım da koluma girmişti.
"Kendisi bay çok bilmiş de, sen onu boşver. Bize de aynı şeyleri söylüyor."

Göz kırparak söylediğim cümle onun hoşuna gitmiş olacak ki koca bir tebessüm etmişti.

Arabaya bindiğimiz de herkes de ölüm sessizliği vardı. Hatta öyle bir sessizlikti ki Açelya bile konuşmaya cesaret bulamıyordu.
Belliydi...

Sessizliği bozan Poyraz'ın çalan telefonu olmuştu.
Bi bok kokusu vardı...

Yazar: aga bu çağrı'ya aşığım ŞDNSİCNAŞXM

"Poyraz... bize saldırı düzenlediler."

"NE!" (Poyrazın tepkisi)
"ÇÜŞŞŞ!" (Çağrının tepkisi)
"NASIL!!" (Açelyamın tepkisi)

Hepimiz farklı tepkileri sergiledikten sonra Caner söze tekrardan girmişti...

"Anlatıcam durun..."

Az destek yaw