Goodgirls loves badboys

Hoofdstuk 7

"Oke we gaan beginnen met de les, ga naast je partner staan en zoek een plek" begint de leraar. Een zucht verlaat me lippen, is het lot die het kiest dat we samen moeten werken? Of wil ik het gewoon.
'Hey schoonheid' ik kreun bij het horen van de stem. 'zullen we maar beginnen' zeg ik geïrriteerd. 'yeah babe' antwoord hij wat me met me ogen doet rollen. Na de routine die we hadden bedacht, hebben we het helemaal uitgewerkt. Ik wil niet opscheppen maar eigenlijk zijn we best een goed team. 'zullen we de laatste paar pasjes veranderen in dit' ik kijk hem aan. hij loopt twee stappen naar voren en maakt een rondje om zijn eigen as. Ik knik van 'ja' en hij begint weer te grijnzen. 'Hoe vaak grijns jij wel op een dag?'
'No idea'
Ik begin weer stom te lachen, hebben jullie dat ook dat je altijd maar lacht bij jongens. Ik bedoel normale jongens niet doe je leuk vind. Net als Jake en ik wij vinden elkaar dus echt niet leuk, of toch wel? Ik weet het niet. Stiekem weet je dat wel. 'ik moet stoppen om een conversatie met mezelf aan te gaan' mompel ik.
'Wat zei je?' Zegt Jake.
'Niks'

Als de bel gaat pak ik me tas, en loop de kantine binnen. Ik kijk om me heen en zie Liam gefrustreerd praten tegen iemand. Ik kan diegene niet zien want hij is met zijn rug naar me toe. "laat haar met rust" vang ik het gesprek op. 'ze zal voor mij kiezen en niet voor jou" wacht is even ik herken deze stem. Ik loop op hun af als ik dichterbij er ben hoor ik Liam zeggen 'ik geef niet om Tessa' toen hoorde ik letterlijk maar hart breken 'dus zo denk je echt over me' Liam en Jake kijken me kant op. "Tess zo bedoelde ik...."
"Liam weet je wat laat maar" ik maak heel even oogcontact met Jake en loop weg. Waarom zegt hij nou zoiets? Ik voel tranen prikken achter me ogen, ik loop verder en sla de hoek om. Alle gedachtes spoken in me hoofd. Ik open de bezemkast en laat me daar zakken tegen de muur. Waar hadden ze het eigenlijk over?

Flashback

'Liam!' Schreeuw ik door me kamer heen. 'hmm' antwoord hij als antwoordt. 'breng me ijs' zeg ik. 'haal het lekker zelf' lacht hij. Ik smelt letterlijk van zijn lach, zulke mooie bruine ogen. ik zucht en stap uit me bed, ik zend een dodelijke blik naar Liam die op me bureaustoel zat en loop naar beneden. Ik maak de koelkast open en haal er Ben&Jerry ijs uit. Ik maak de keukenla open en haal er twee lepels uit. Dan voel ik twee sterke armen om me heen. Ik huiver en draai me langzaam om. Ik zie Liam's lachend gezicht, ik lach rustig ook mee. Man wat ben ik verliefd.....
Dan komt zijn gezicht dichterbij er ik voel twee zachte lippen 'what the fuck' in de deuropening zie ik mijn neef. Moet hij precies ons moment verpesten, ik ga ongemakkelijk naar me kamer. ik Liam mompelen dat hij naar huis gaat.

End flashback

Jupp ik was verliefd op Liam, ik ken hem al mijn hele leven. Ik lach zacht, want ik ben helemaal niet meer op hem. Dan gaat de deur van de deuropening open, ik sta uit reflex op. 'Tessa ik was zo ongerust' ik zie Jake en hij trekt me in een knuffel. Al snel reageer ik terug, en ruik zijn lichaamsgeur op. Ik voel me veilig in de armen van Jake. Hij laat me rustig los, ik kijk vermijd onze oogcontact en bijt op me lip om me tranen in te houden. Dan wiggelde een traan over me wang, toen Jake het zag pakte hij mijn hoofd tussen alle twee de handen. 'Hey niet huilen' zei hij zacht en veegt zacht me tranen weg met zijn duimen. 'Wist je nog de ene keer, bij de kermis? Ik raakte je kwijt, de enige wat ik toen aan dacht was...' hij stopt even en gaat dan weer verder 'Aan een suikerspin, die ben ik kwijt geraak omdat ik jou ging zoeken' hij trekt ook nog een pruillipje bij ik grinnik en glimlach zwak. "Yaay je lacht" hij geeft me een klopje op mijn schouder. 'Klootzak' zeg ik lachend door me tranen door. Dan word het even stil, ik kijk recht in zijn ogen. Hij pakt me bij mij middel en trek me dichter bij hem aan. Ik kan me gevoelens niet bedwingen en zet me lippen op de zijne. Al snel gaat hij erin mee, hij grijnst tegen onze zoen in. Ik leg me armen om zijn nek heen.

Wtf! Tessa wat ben je aan het doen. 'wat moet dit betekenen!' De deur klapt open verschrikt laten we elkaar los. 'Liam' weet ik uit te brengen. Hij kijkt me aan met een verzachte blik. Hij schud zijn hoofd en loopt de bezemkast uit. Ik kijk Jake aan die niks heeft gezegd. Ik wil hem achterna lopen als Jake me terug trekt en me knuffelt. 'vergeet niet wat hij had gezegd.' fluisterde hij. Ik voel me veilig. Veilig in de armen van Jake.