Her zaman olan şeydi Ömer'in evde boş boş oturması. Video atması gerekirken yalnızca uzanıp tavana bakıyor ve kendince bir şarkı mırıldanıyordu.
Söylediği hoş denebilecek şarkıyı telefonuna gelen bildirim bozmuştu. İçinden rahatını bozan insan evladına küfretti ve telefonu yavaşça eline alıp ekranına, gelen bildirime baktı.
^Porcays için İnstagram bildirimi^
-hurkangugen sizi takip etmeye başladı-"Hürkan?"
Dedi kendi kendine. İlk defa duyuyordu bu ismi fakat oldukça da tanıdıktı. Onu takip eden gencin hesabına girip incelemeye başladı.
"İyi çocukmuş"
Dedi ve ardından kendi söylediğine inanamadı, belki de inanmak istemedi. Fotoğraflara bakarken içinde hissettiği ve sebebini anlayamadığı şey neydi? Çocuk fazla mı tanıdıktı. Bir süre düşündü, tanıyor muydu bu oğlanı?"Hürkan.. Hürkan?"
Düşüncelerini gelen bildirim bozdu.
^bir yeni mesaj isteği^
-hurkangugen-Hurkangugen;
Selam Ömer! Uzun zaman oldu :)"Bir dakika, nE?"
Porcays;
Tanışıyor muyuz?Hurkangugen;
Hadi amaa, unutmuş olamazsın ya?Ömer bir süre düşündü cidden anlamamıştı. Acaba lise yıllarından biri miydi? Yaklaşık 5-6 dakikalık bir düşünme işleminin ardından zihninin yönlendirmesi ile istemeden klavyeye bastı parmakları
Porcays;
Oh, seni tanıyorum.-------------------
Eh, evet aşırı kısa oldu ama ilk defa hikaye yazıyorum veee.. o kadar işte ilk defa yazıyorum. Bunu mini bir başlangıç bölümü varsayalım. Aslında paylaşmak istediğim söylenemez ama şansımı deneyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cidden, sadece arkadaş mı? -porgola-
FanfictionÖmer, her zaman onu gerçekten sevecek birini aradı. Asla bulamayacağını düşünüp yeni yeşermiş umutlarının da solmasına sebep olan hisleri tadana dek herşey iyi gidiyordu.