Ansızın _MPREG-

36. Bölüm

Merhaba,

Yorum bırakmayı unutmayın🧞‍♂️

Asaf Akif'in değişen ruh halinin farkındaydı ama soru da soramıyordu.

"Gel uzan yoruldun sen. "

Akif dünden razıydı, yatağa uzandığında Asaf yanına gelip söz verdiği gibi kasıklarını bastırmadan hafif hafif ovmaya başladı.

" İyi geliyor mu?"

Akif cevap vermeyince nefesi boğazında düğümlendi. Beli ki bir şey olmuştu. Belki de yalnız kalmak istiyordu çocuk, ama emin olamamıştı. Onu bu halde bırakıp yanından da ayrılmak istemiyordu.

"Yavrum, yalnız kalmak ister misin?"

" Hı? Bir şey mi dedin?"

" Yok bir şey Akif, iyi geliyor mu diyordum?"

" Hı hı geliyor."

Akif üzerindeki gerilimi atmak istese bile başaramıyordu. Uzun zamandır negatif bir şeye maruz kalmadığı için sarsmıştı bu durum onu.

" Asaf ben biraz uyusam olur mu? Yorgun hissediyorum."

"Uyu yavrum, bir yerin ağrımıyor ama değil mi?"

" Yok ağrımıyor biraz uyusam yeter."

Asaf kafasını sallayıp alnından öptü çocuğu. O gözlerini yumarken üzerine örtü örttü. Onu bu kadar etkileyecek ne olmuştu ki böyle.

Yanında oturup gözünü kırpmadan onu izledi bir süre. Nefes alış verişlerine odaklanmıştı. Kirpiklerinin her kıpırdayışına dikkat kesiliyordu. Görüp görebileceği en güzel manzara buydu işte.

Bir ara yüzünü buruşturduğunda saçlarını okşayıp elini karnına koydu. Keşke onun sıkıntısını kendine alabilseydi.

....

"Akif, canımiçi, iyi hissediyor musun?"

Akif'in başına öyle ağrılar girmişti ki saatlerce uyanamamıştı.

" Hı, hı"

" Yavrum hasta mısın? Derdini söyle bana. Böyle olmayacak."

Asaf sorularıyla onu boğup sıkmak istemiyordu ama içine attıkça daha kötü olmuştu. Rengi sararmıştı yavrusunun. İkisi içinde endişeliydi.

Derdini söylesin, derman bulamasa bile derdine ortak olsun istiyordu.

" İyiyim Asaf, başım ağrıyor biraz."

"Ballı limonlu su yapacağım sana,  iyi gelir."

Ne olur ne olmaz diye dudaklarını Akif'in alnına bastırıp ateşini yokladı. Şükür ki ateşi yoktu.

Mutfağa gidip ballı limonlu ılık bu yapıp eşine getirdi.

" İç Akif'im, iyi gelecek."

Akif'in sırtından destek verip yatak başlığına dayanmasını söyledikten sonra hazırladığı suyu içirdi yudum yudum.

" Yarasın güzelime."

" Saol Asaf, iyi geldi."

Akif hayalet gibi hissediyordu. Tekrar yatası gelmişti. Aslında umursamaması gereken konu annesinden kaynaklandığı için ve uzun süredir sıkıntı yaşamadığı için tüm enerjisini çekivermişti bu durum.

Asaf ne kadar merak etse de söyleyip annesi ve kocası arasında oluşmamış köprüyü tamamen yok etmek istemiyordu. Ama ondan bir şey saklamaya da alışık değildi.