SKATEBOARD | Mikey x Reader |

17. Bölüm

SELAMM. SÖYLEYECEK BİR SEYİM YOK ASKOLARİM. BÖLÜME GECEBİLİRSİNİZ.

••••••••••••••••••••••••••••••••

Rin'in ağzından

Islatmak için Mikey'nin alnından tekrar aldım bezi. Kabın içine bırakıp elimi alnına koydum. Bileğimden tutup birdenbire elimi öpmeye başladı. Yüzü kıpkırmızıydı. Şimdi yalnız ateşten kızarmış yüzünü ve ensesinin çukuruna düşmüş sarı saç tutamlarını görüyordum. Bir an içinde değişivermiştim. Mikey'nin hastalığıyla ilgili ve diğer tüm düşüncelerim altüst olmuştu. Elimi öpmeyi bıraktı.

Mikey: Beni bırakma.

Sonra elimi tekrar alnına götürdüm. Mikey hastalanınca ekstra bebek gibi ve nazlı oluyordu.

Rin: Burdayım.

Ateşi düşmüştü. Yavaş yavaş akşam oluyordu. Hem Emmaları arayıp hemde yemek hazırlamam lazımdı.

Rin: Mikey, sen dinlen. Ben yemek hazırlamaya gidiyorum.

Mikey hafif gülümsedi. Hastalanmış bir çocuk gibi konuşuyordu.

Mikey: Bana sen yedirir misin?

Dudağına minik bir öpücük bıraktım. Ardından gülümsedim.

Rin: Yediririm.

Gülümsemesini bozmadan gözlerini kapattı. Yemek hazırlamak için telefonumu alıp mutfağa gittim. İlk önce Emmaları arayacaktım.

Rin: Alo.

Emma: Efendim Rin?

Rin: Ne yaptınız? İyi misiniz?

Emma: Hı hı. Teşekkürler.

Rin: Rica ederim. İyiyseniz görüşürüz o zaman. Bir şey olursa ararsın.

Emma: Ararım, görüşürüz.

Telefonu kapattım. Kollarımı sıvayıp çorba yapmaya başladım.

Timeskip- yarım saat sonra~

Çorba hazırdı. Kaseye koyup tepsiyle Mikey'nin yanına gittim. Mikey gözlerini açtı ve biraz doğruldu. Bende yanına oturdum. Kaşıkla çorbayı alıp yedirdim. Bittiğinde tepsiyi mutfağa bırakıp tekrar Mikey'nin yanına döndüm.

Rin: Daha iyi misin?

Mikey: Evet.

Ateşine baktım. Çok şükür, ateşi yoktu.

Rin: Ateşin yok. Nasıl hissediyorsun?

Mikey: Şuan çok iyiyim.

Nasıl bu kadar çabuk iyileşmişti? Neler oluyor.

Mikey: Asıl anlamadığım, nasıl bu kadar çabuk iyiyleştim? Hemde anında.

Rin: İnan bende bilmiyorum.

Telefonum çalmaya başladı.

Mikey: Kim?

Rin: Take.

Telefonu açtım.

Rin: Efendim?

Takemichi: Selam Rin. Bir şey soracağım.

Rin: Dinliyorum ama acele et Take.

Takemichi: Oralarda bir şeyler değişti mi? Veya garip, ani bir şey oldu mu?