╬ - 7

106 9 11
                                    

မနက်ပိုင်း အတန်းပြီးလို့ ကန်တင်းမှာ Chan Hyung နဲ့ အတူ နေ့လည်စာစားဖို့ ပြင်နေတုန်း YeonJun Hyung တို့ ရောက်လာကြတယ်။

YJ "ချာတိတ် မနေ့က နှုတ်ခမ်းက သက်သာလား"

WY "အိုဟိုးး မနေ့က မင်းသူ့ကို ဘာလုပ်လိုက်လို့လဲ"

CB "ဝိုးး အဆင့်တွေ အရမ်းမြန်တယ်နော်"

TH "မ-မဟုတ်ပါဘူး အဲ့ဒါက..Hyung!!  ဘယ်လိုတွေမေးမှန်းမသိ အထင်လွဲကုန်တော့မယ် ရှင်းပြလိုက်လေ"

YJ "အင်း မနေ့က ငါ့ကြောင့် အထိုးခံထိသွားတာ"

CB "ဘာလဲ ဟိုလူတွေပဲလား"

YJ "အင်း ဟုတ်တယ်"

CB "သူတို့ကလဲ မင်းကိုပဲ ပစ်မှတ်ထားနေကြတာ ဘာမှရမှာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့ အနားနီးနေပြီဆိုတော့ ပိုဂရုစိုက်ရမယ်"

YJ "သိပါတယ် အခုတော့ တစ်ယောက်စာမဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက်စာ သတိထားရတော့မယ်"

WY "အမယ် သူ့ဟာလေးအတွက်ကျ သိတတ်လိုက်တာ"

YJ "ငါ့အတွက်ကြောင့်နဲ့ မထိခိုက်စေချင်လို့ပါ"

WY "အေးပါကွာ"

"အဟမ်း ဘာတွေ ပြောနေကြတာလဲ" မသိလို့ ဝင်မေးလိုက်ရသူက Chan ပင်။ သူ့ခင်ဗျာ ထိုင်နေကတည်းက ပြောနေတာတွေထဲတစ်လုံးမှ သူသိတာမပါ။

CB "‌Chan-ah ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး မသိလည်းရတယ်"

"ဒါမဲ့ မင်တို့ကပြောနေကြတော့ ငါလဲသိချင်တာပေါ့ ငါတစ်ယောက်ပဲ ဘာမှမသိတာလေ"

YJ "သိစရာမလိုဘူးလို့"

"အေးပါကွာ မပြောတော့လဲ မမေးတော့ပါဘူး "

TH "Hyung မြန်မြန်စား ကျနော်တို့ အတန်းတက်ရဦးမယ်"

YJ "ချာတိတ် ညနေကျ ကိုယ်စောင့်နေမယ်နော် "

TH "သဘောလေ"

CB "ဘာကို စောင့်မှာလဲ မင်း လေ့ကျင့်ရေးရှိသေးတယ်လေ"

TH "အာ့ဆို မစောင့်ပါနဲ့ Chan Hyung နဲ့ ပဲ တူတူပြန်လိုက်မယ်"

YJ "ဒါမဲ့--"

WY "အမောင်YeonJun ဘာမှ ဒါမဲ့တွေပြောမနေနဲ့ ပြိုင်ပွဲက နီးနေပြီဆိုတာ သိတယ်မလား"

I Still Do ¶TaeJun¶Where stories live. Discover now