Divine Comedy (신곡) • hyunlix

Araf: 3

"Zamanın azalıyor Prens."

Jay terkedilmiş olan bloktaki idareye ait olan eski odaya girdi Hyunjin'in peşi sıra.

"Biliyorum. Ya sen? Tekrar düşündün mü?"

"Kararım değişmedi oğlum, çok riskli iş. Dışarıda da elleri uzundur bunların."

Hyunjin burun kırıştırarak girdikler odadaki büyük çalışma masasını bir kenarından kavrayıp ittirdi. Jay'in de yardımı dokunmuştu.

"Değer Jay, o riski almaya değer."

"Sen de haklısın. Sahi, Felix ile nasıl gidiyor?"

Hyunjin'in dudakları bir gülümsemeyle yukarı kıvrılırken Jay de bunu fark ederek güldü.

"İyi gidiyor."

"Belli. Tatlı çocuk ama, yemekhanede falan seni izlerken görüyorum sık sık."

"Gerçekten mi?"

Hyunjin'in kulakları kızarırken kenarı ittikleri masanın altındaki tozlu halıyı kenarı çekiştirdi.

"Hyunjin, yat salağa oğlum."

Hyunjin ufak bir kahkaha beraberinde yere çöküp tahtaları teker teker çıkarmaya başladı zemindeki.

"Felix'i düşünüyorum da Jay... Onsuz gitmek istemiyorum."

"Neredeyse bir ay oldu, değil mi?"

"Bir ayı geçeli çok oldu. Onu arkamda bırakma fikri... Ne yapacağım Jay?"

"Arkanda bırakmayacaksın öyleyse Hyunjin. Sevdiğin çocuğu arkanda bırakmayacaksın. Seni o kadar sevmiyorsa zaten göze almaz, yine de sorman lazım.

Ne olursa olsun farkında olmadan haksızlık yapma."

Karşısındaki oğlanın kararlı ve bir o kadar da haklı konuşması Hyunjin'in aklındaki soru işaretlerinin çoğunu gidermişti.

"Sağ ol Jay.

Çok sağ ol."

Jay tahtaların altındaki metal kapağı kaldırdığında ikili sığınağa inen karanlık merdivenlere baktı.

"Duygusallaşma Prens. Çok oyalandık, al hadi."

Jay görevliden arakladığı feneri cebinden çıkarıp Hyunjin'e uzattığında zeminden destek alarak merdivenin ilk basamağına adım attı.

"Hâlâ bulduğumuza inanamıyorum."

"Artık inansan iyi edersin. Dediğim gibi, zamanın azalıyor."

•

"Bir şey var."

Felix, Prens'in göğsüne yasladığı başını kaldırarak Prens'e baktı.

"Efendim?"

"Kafan yine başka bir yerde, senin için endişelenmeye başlıyorum Prens..."