Zorba (B×B)

Bölüm 7

Bu sabah alarm sesiyle değil annemin tatlı sesiyle ve saçımı okşayan parmaklarıyla uyanmıştım. Bu gün izinliydi. Yataktan doğruldum ve anneme baktım uykulu gözlerle.

"Hadi oğlum kalk artık kahvaltı yaparsın diye seni biraz erken kaldırayım dedim mutfağa gel de ye hadi."

"Tamam anne sen git ben geliyorum."

Annem başını sallayıp aşağıya inerken bende yataktan tamamen çıkmıştım. Banyoya girip yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa ilerledim. Kahvaltıdan sonra üstümü giyinmeyi düşünüyordum.

Odamdan çıkar çıkmaz sucuklu yumurta kokusu aklımı başımdan almaya yetmişti. Hevesle mutfağa girdiğimde annemin donattığı masaya hayranlıkla bakmıştım. Bir kuş sütü eksik derler ya aynen öyleydi. Bir kahvaltı sofrasında olabilecek her şey şuan buradaydı.

"Anne! Ne gerek vardı bu kadar şeye bunların çeyreğini bile yiyemeyiz beraber!"

"Aa oğlum olur mu öyle şey şurda kırk yılın başı bir izin almışım oğluma kahvaltı hazırlıyorum."

Sitemli sesiyle söylediği cümleye cevap vermek yerine gönlünü almak için ona sarıldım ve yanağına bir öpücük kondurdum. Daha sonra sanki yıllardır açmışım gibi yemekleri süzerek oturdum masaya.

...

Annemle daldığımız uzun sohbetin verdiği sarhoşlukla masada ne kadar zamandır oturduğumu anca fark etmiştim. Sofrayı toplamaya yardım bile etmeden üzerimi giyinmiş şimdide ayakkabılarımı geçiriyordum ayağıma. Aslında o kadar geç kalmamıştım ama sanırım acele etmezsem Aroan, David ve Chris sırama yine aptalca yazılar yazabilirdi onlardan önce gelmediğim her gün olduğu gibi.

Ayakkabılarımı giydiğimde anneme seslenerek veda ettim ve evden çıktım. Neredeyse koşar adımlarla okul yolunda ilerlemeye başladım. Dün Alex ile vedalaştığımız sokağı arkamda bırakmışken bana seslenen birisi ile duraksadım başımı çevirdiğimde bu kişinin Alex olduğunu gördüm.

Koşarak yanıma geliyordu. En sonunda yanıma ulaşmıştı.

"Günaydın!" dedi nefes nefese.

"Sana da günaydın!"

"Sende benim gibi erken gelmeyi seviyorsun sanırım."

"Evet... okul sessiz olunca daha bi güzel sanki" Aroan'dan ona bahsetmek istemediğim için geçiştirmiştim.

Soluklanmayı bıraktığında beraber ilerlemeye başladık. Havadan sudan konuşuyorduk.

"Nayiri, duyduğuma göre sen...eşcinselsin değil mi?"

Sorduğu soruyla bir anda gerilmiştim. Konu buraya nasıl geldi anlamazken beni dışlamasından korkarak cevap verdim.

"E-evet neden sordun ki?"

"Açıkçası sınıfımdaki insanların sana davranışı gözüme batıyor. Sende insansın sonuçta."

Verdiği cevaba karşı garip bir şekilde gülümsedim. Dediği şeyde haklıydı ama bu konu hakkında konuşmak istemiyordum.

"Herneyse hafta sonu fizik ödevini bitirebildin mi bari ilk dersimiz fizik biliyorsun."

"Evet cumartesi günü bitirdim."

Konuyu değiştirmenin verdiği mutlulukla konuşarak yürümeye devam ettim.

...

Sınıfa geldiğimizde yerlerimize oturmuş hocanın gelmesini bekliyorduk. Aroan Alex'le ikimizin sınıfa beraber girdiğini gördüğünden beri gözlerini üzerimden ayırmıyordu. Derdi neydi anlamıyordum. Hocamız gecikmeden gelmişti. Bende Aroan'ı takmayıp dersin sıkıcı geçeceğini adım gibi bilsem de kendimi dinlemeye zorladım.