ARKADAŞLAR BU BÖLÜM BİRAZ DAHA DİĞER BÖLÜMÜ HEYECANLANDIRICAK ÇÜNKÜ DİĞER BÖLÜMLERDE LUKELE EMILY ÇOK YAKINLAŞICAK YANİ BU BÖLÜM BİRAZ SIKICI OLMUŞ OLABİLİR .AMA YİNEDE UMARIM BEĞENİRSİNİZ.YORUMALARINIZI BEKLİYORUM :))
Luke destek alıp ayağa kalktığımda düşmemek için ona tutunuyordum .Çünkü gerçekten kötü durumdaydım .Yavaş yavaş ağlamam kesildiğinde zor nefes almaya başlamıştım.Daela baktığımda bana sinirli bi şekilde bakıyordu .Ona şuan ihtiyacım vardı ama o benim yanımda değil Bessy nin yanındaydı.Luke beni kalabalığın ortasından çekip bir banka oturttu.Banka oturduğumuzda yanıma oturunca kendimi biraz geriye çektim .Çünkü birbirimize çok yakındık .Ben bir yandan ağlamaya devam ederken bir yandan da göz yaşlarımı silmeye çalışıyordum.Ellerimi gözlerimden çektikten sonra daha fazla dayanamayıp tekrar ağlamaya başladım ve titrek sesimle zorla konuştum.
-Ben öyle bi fotoğraf çektirmedim.Buna yemin bile edebilirim.
Ben hıçkırıklarımla ağlamaya devam ederken Luke eliyle göz yaşlarımı sildi ve yüzüne gülümsemesini yayıp konuşmaya başladı.
-Sana inanıyorum .Geçicek bunların hepsi
Diyip elleriyle göz yaşlarımı sildi.Benim yanımda olması azda olsa beni güvende hissettirmişti.Büyük bi iç geçirip kendime geldikten sonra saçlarımı düzelttim ve tam ayağa kalkıcakken Dael sinirli bir şekilde yanımıza geldi ve beni hızla kolumdan tutup Luke hiç birşey demeden uzağa götürdü.Bir kaç dakika daha yürümeye devam ettikten sonra kolumu bırakıp sesini yükselterek benimle konuştu.
-Sen nasıl bi kızsın ya.O fotoğrafları nasıl çektirirsin Em!!.
Gözlerim dolmuştu nasıl inandırıcaktım ben şimdi buna kendimi.Ağlamamak için yukarıya baktım ve konuşmaya başladım.
-Ben o fotoğrafları çektirmedim.
Dael sinirden gülmüştü .
-Fotoğrafları gördüm.Fotoğrafları herkes gördü.
Ne yani bana inanmamışmıydı .
-Ben doğruyu söylüyorum.
Biraz önce yaptığı gıcık gülümsemesini yüzünde bitirerek kaşlarını çattı.
-Bessy sana sürtük demişti ve ben inanmamıştım.Ama şuan ona inanmadığım için çok pişmanım.
O an sanırım beynim durmuştu.Her nekadar kötü durumda gözüksemde güçlü olmaya çalıştım.
-Peki.
Başka hiç birşey demeden Daelın yanından küçük yavaş adımlarımla onun yanından ayrılıp sınıfa gittim.Belindayı bulmam lazımdı .Eğer odama gitseydim daha kötü olurdum.O yüzden sınıfa gittiğimde Belinda bir kaç kızla sohbet ediyordu.Belinda beni görünce koşarak yanıma geldi ve sımsıkı sarıldı.
-Em duyduklarım doğrumu ?
Sesi telaşlı gelmişti.Elimle saçlarımı kulağımın arkasına iterek konuştum.
-Hayır doğru değil .Ben öyle fotoğraf çekilmedim.
Ruh gibi göründüğümü biliyordum .Tenim beyazlamış gözlerim farklı bir renk almıştı .Bunu hissediyorum.Belinda sırasına oturduktan sonra bende kendi sırama oturdum .Bacak bacak üstüne atıp dik bir şekilde oturuyordum .Bir yandanda sınıfın mallıklarını izlerken bir yandan da olanları düşünüyordum.En çok beni üzen Tom un olayı olmuştu .Nasıl yapmıştı bunu bana.Ben böyle düşünmeye devam ederken Dael ve Calumlar sınıfa girdi.Daelın gözlerinden ağladığı anlaşılıyordu .Çünkü gözleri kızarmıştı.Bi ara bana gözleri kaydı ve sonrada önüne bakarak sırasına geçti.Ben ise arkama geçeseye kadar ona bakmıştım.Sonrada o yerine oturunca bende irkilerek kendime geldim.Zaten bir kaç dakika sonrada hoca sınıfa girmişti.Gözlüklü ciddi duruşlu bir kadın elindeki kitapları masasına bırakarak sandalyesine oturdu ve sınıfa baktı.Bize bakmaya devam ederken sınıf kapısı çaldı.Hocanın kendisi gibi seside ciddiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampir Okulum #wattys2015
VampireOn altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve...