Bir Morg Saklambacı

7. Bölüm

"Sağol abi." kafasını sallayıp kapıya yönelen adama baktım. Elimdeki kahveyi masanın üstüne bırakırken kapanan kapı sesi ile konuşmaya başladım.

"Çıkın gitti."

Masanın küçük dolabına girmiş iki zeka küpüne baktım. Nasıl sığdılar hiç bir fikrim yok ama çıktıklarında ki yüz ifadesi kahkaha atmama neden oldu.

"Miran gülme vallahi dalarım sana ha!" sarp sinirli sinirli bana bakarken emin hala omzunu avuşturuyordu.

"Oğlum sende abandın ha."

"Benmi abandım boynumu kırdın be!"

"kanka elini gözüme soktuğun için boynunu kırdığımı görmemişim kusura bakma ya."

Kahkahalarım yükselirken elimi karnıma götürdüm.

"Sen ne gülüyosun lan değişik!"

"Emincim kibar olur musun?" dedim sırıtarak. yüzünü buruşturarak bakınca kendi aramızda gülüştük. Gülüşmemiz içeriden bir ses gelene kadar devam etti.

"O ses ne?" dedi sarp anında ciddileşirken.

Emin'in kaşları çatılmış etrafa bakıyordu.

"İçeriden geldi." dedim. İçeriden geldiğine yemin edebilirdim.

Sarp önden ben arkasından yürümeye başladık. Kapıyı yavaşça iten sarp gözleriyle etrafı süzdü. Arkamı dönüp emine baktım. İçerde durmuş bize bakıyordu.

"Lan yürüsene!"  söylediğim şeyle sarp arkasına döndü. Anında kaşları çatılırken emin konuşmaya başladı.

"Kanka siz gidin ya ben beklerim burda sıkıntı yok."

"Emin yürü boğarım seni çocuk! "

Derin nefes alarak yanımıza gelen emin'e göz devirdim. Sarp önüne dönüp yürümeye hazırlanırken geriye doğru sendeledi ve ayağıma bastı. Yüzüm buruşurken

"H-hassiktir!"

Sarp'ın dediği şeyle yüzüne baktım. Gözleri irileşmiş, ağzı sonuna kadar açılmış, titreyen vücudunu bana doğru yaslamıştı. Bende o ittiği için emine yaslanmıştım.

Onun gözlerinin iliştiği yere döndük hepimiz. Anında gözlerimiz fal taşı gibi açılırken nefes alışlarım tekrar hızlandı. Titrememi kontrol edemezken mide bulantım ve eski görüntüler kafamda ve midemde tekrar yer edindi.

O kız çocuğuydu. Şimdi sevinmelimiydim korkmalımı?

Deli olmadığımı, gerçekten gördüğümü kanıtlamıştım ama şuan hepimiz tehlikedeydik.

"B-bune lan?" Emin geriye doğru yavaş adımlar atarken bende ayağımı acısını unutmuş, sarp'ı geriye doğru çekerek yürümeye başlamıştım. Sarp'ta bize ayak uydurarak geri geri yürümeye başlamıştı.

"Annemi istiyorum." dedi kız yüzünde ağlamaklı bir ifadeyle.

"Annen kim?" dedi sarp titreyen sesiyle.

"ANNEMİ İSTİYORUM!" kız birden bağırmaya başlamıştı. Gözlerindeki öfke artarken hepimiz iliklerimize kadar ürpermiştik. Etraf demirden duvarlarla çevrili olduğundan ses yankılanmıştı ve bu ortamı dahada geriyordu.

"Kaçalım lan!" dedi emin bizi çekiştirerek. Bende kaçmak istiyordum fakat yerimden oynayacak halim yoktu. Ayaklarımı hareket ettiremiyordum. Sanırım sarp'ta benimle aynı durumdaydı.

Kızın ayaklarının altında olan renkli sıvıyı görünce içimdeki ürperdi fazlasıyla artmıştı. Yine kan ama bu sefer daha fazlası. Kan ayaklarımızın önüne doğru akarken seslice yutkundum.

"Annemi getirin bana." dedi soğuk sesiyle

"Annemi istiyorum."

Emin beni ve sarp'ı üstümüzden tutarak geriye çekti kapıyı sertçe kapatırken

"yukarı koşun göreceğimizi gördük!" dedi bizi çekiştirirken.

"Annemi istiyorum dedim size." sesin geldiği yöne anında dönerken nefesim kesildi. Arkamızda durmuş, kafasını yana yatırmış bize bakıyordu.

"Koşsanıza lan!" kapıyı açmış bizi bekleyen sarp'a baktım. Koşmaya başladık. Arkama bir an dönüp bakmadım.

Merdivenden çıkarken gülme sesi duyduğuma yemin edebilirdim. Merdivenin başına geldiğimizde ikisinide durdurdum.

"Yavaş çok dikkat çekmeyin." dedim nefeslerimi dizginlemeye çalışarak. Önden hızlı adımlarla yürürken bahçeye attım kendimi. Arkamdan gelen sarp ve emin yanıma gelip durdurdular beni.

"İçerdeki neydi?" dedi emin yüzü hayalet gibiydi. Gerçi hiç birimiz farklı sayılmazdık.

"Amcama uğrasak iyi olacak." dedi sarp hızlı hızlı nefes alırken.

"Amcan?" dedim sorar gözlerle ona bakarak.

"Bu işlerden anlar. Yardım edebilir."

"Ölmek istemiyorum." dedi emin gözleri yerdeyken. Bende ve eminim sarp'ta...