SİKTİR ET TERAPİ

Bu bölümü hapishaneden yazıyoruz

Uzun zamandır bu kitabı yazmayı planlıyorduk.Fakat,taşları yerine oturtan bir metafor bulmamız daha birkaç hafta önceye dayanıyor.İşte bu metafor,"hapishane":Birçoğumuz şu ya da bu şekilde bir çeşit hapishanede yaşıyoruz(ve bazılarımız gerçekten hapishanede.Eğer bu sayfaları bir hapishanede okuyorsanız"Merhaba,umarım okuduklarımızdan zevk alıyorsunuzdur,bu kitap zamanımızı kısmen daha eğlenceli geçirmenizi sağlar").
Evet, birçoğumuz bir çeşit hapishanedeyiz ve Siktir Et demek bu hapishaneden kurtulmamıza yardımcı olabilir.(Gerçekten hapishanede olanlar,yeniden size sesleniyorum,burada"mecazi hapishaneden"çıkmaktan bahsediyorum,gerçeğinden değil;gerçek hapishaneden kaçmak üzerine verilebilecek tavsiye,her ne kadar bir bölümde plastik çatal ile tünel kazmaktan bahsediyor olsak bile,bu kitabın amaçlarından biri değil.Bu yüzden plastik çatallarınıza dikkat edin.)
Evet,hapishane metaforu bize birkaç hafta önce malum oldu.Şimdi bu bölümü hapishaneden yazıyoruz.Birkaç gün önce kar yağmaya başladığını biliyorsunuz.Çok güzel bir görüntüydü.Bizler de çok mutluyduk.Kar yağışının ikinci gününde,okullar kapandı,bu yüzden bizim çocuklar okula gitmediler.Onlar da bu duruma çok sevindi.Fakat,yağış hiç dinmek bilmedi.Lapa lapa yağmaya devam etti.Öyle bir hale geldik ki kara gömüldük.Artık "aa ne kadar hoş,her yerde kar var"değildi durumumuz,"yardım edin,zincir takmamıza rağmen arabamız kara gömüldü" idi.