ve adam
kapalı kapılar ardında otururmuş,
karnını sadece akşamları doyururmuş.
dönmüş mavi sandığı gözleri
zamanla siyaha,
duvarındaki saati tam dokuzda durmuş.
söylemek istediklerini
söyleyememiş asla,
sevdiği kadının ismiymiş Asya.
her şey geçmiş gibi gözükse de,
-hiç öyle sanmayın-
geçmemiş aslında.
onunla sessiz oturmayı daha çok severmiş
anlaşamazlarmış özellikle
bir tek konuda.
onu kaybetmeyi
çok şiir yazmasında bulurmuş.
içinde yaşayan o kadını,
şiirlerinde yazıp durmuş.
