Müptela | Tamamlandı

83.Bölüm

İyi Okumalar Dilerim♡

Uykumun en güzel yerinde nasıl olduğunu anlamadan ağzıma gelen tuhaf tad yüzünden gözlerimi açtım.

Saat kaçtı bilmiyorum ama hava daha karanlıktı. Başımı yan tarafa çevirip Ercüment'e baktım, uyuyordu.

Komodinin üzerinde ki abajurun düğmesine basıp açtım. Hafifçe doğrulup yatak başlığına sırtımı yasladım.

Ercüment yüzüne çarpan ışıktan rahatsız olmuş olacak ki hafifçe kıpırdanıp gözlerini araladı. "Leyla?"

"Efendim?"

"Saat kaç?"

"Bilmiyorum."

Gözlerini tamamen açıp başını kaldırdı. "Neden uyanıksın o zaman?"

"Onu da bilmiyorum." Dedim.

Bir şey demeden başını tekrar yastığa bıraktı ve gözlerini kapattı.

Yutkununca ağzıma yine aynı tad gelmişti. Kötü bir şey değildi. Bir şeyin tadıydı ama neyin olduğunu anlayamamıştım. Uyumadan önce bir şeyde yememiştim ki onun tadı kalsın.

Bir kaç yere daha yutkundunduktan sonra "Turşu!" Dedim.

Ercüment "Hı?" Diyerek gözlerini açtı. "Ne?"

"Turşu." Dedim tekrardan. "Ercüment canım çok fena turşu istedi."

Bacaklarımı çekip yataktan aşağıya sallandırdım. "Turşu?"

Ercüment hala anlayamamıştı herhalde.

"Evet turşu!" Diyerek yataktan kalktım.

Odadan çıkarken "Güzelim mideni bulandırır bu saatte!" Diye seslendi ama hiç umursamadım. Çünkü midemi bulandıracak olsa bu saatte canım istemezdi değil mi?

Bu arada saat kaç diye düşünerek koltuğun üzerinden telefonumu aldım. İkiye çeyrek vardı. O kadar da geç değilmiş.

Telefonu tekrardan bırakıp mutfağa geçtim. Önce buzdolabına baktım. Yoktu. Sonra diğer dolaplara baktım. Ama yoktu.

Tekrardan yatak odasına gelip Ercüment'in yanına uzandım. "Hayatım."

"Hı."

"Birtanem!" Dedim uzatarak. Bundan bir tık üstü kurt bakışlarında hayat bulduğumdu.

"Efendim güzelim." Diyerek gözlerini açınca sırıtmaya başladım.

"Ne?" Dedi uykulu uykulu.

"Oğlumuzun canı turşu istemiş."

"Oğlumuzun?"

"Yani." Dedim. "Belki benim de birazcık istemiş olur."

"Ee." Dedi. Uykusu iyice dağılmıştı.