"ပန္းခ်ီ "
ကဗ်ာ ေကာင္းကင္ယံသို႔ေငးလ်က္ ေလးလံစြာေခၚလိုက္သည္။
"ရွင္ "
"ကဗ်ာမေန႕ကလုပ္တာ မွားသြားလားဟင္ "
"ဘာလို႔လဲ ကဗ်ာရဲ႕ "
"ကဗ်ာ အမ်ားႀကီး မစဥ္းစားမိခဲ့ဘူး ပန္းခ်ီကို တန္ဖိုးမထားသလိုျဖစ္သြားတယ္ "
"မျဖစ္ပါဘူး ကဗ်ာ က ပန္းခ်ီ့ကိုတန္ဖိုးထားေနတာဘဲမဟုတ္ဘူးလား "
"လူနဲနဲေလးေရွ႕မွာဘဲ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တာ ကဗ်ာ မွားသြားလားဟင္ "
"မမွားပါဘူး ကဗ်ာရယ္ ပန္းခ်ီက လူအမ်ားႀကီး ရွိတာကိုသေဘာမက်တာ ကဗ်ာသိရဲ႕သားနဲ႕ "
"ကဗ်ာေၾကာက္တယ္ ပန္းခ်ီ့ကိုအေလးမထားသလိုျဖစ္မွာကို "
"မေၾကာက္ပါနဲ႕ အေလးမထားသလိုမျဖစ္ပါဘူး ၿပီးေတာ့ ပန္းခ်ီလည္းသေဘာက်တယ္ "
"တကယ္သေဘာက်တာလား ပန္းခ်ီ "
"တကယ္သေဘာက်တာေပါ့ ကဗ်ာရဲ႕ "
"ပန္းခ်ီသေဘာက်တယ္ဆိုရင္ေတာ္ေသးတယ္ "
"တကယ္ေတာ့ေလ အဲ့တာေတြက အေရးမႀကီးပါဘူး အေရးႀကီးတာက ပန္းခ်ီ့အနားကေန ကဗ်ာမထြက္သြားဖို႔ဘဲ "
"ကဗ်ာ ဘယ္ေတာ့မွ ပန္းခ်ီ့အနားကေန ထြက္သြားမွာမဟုတ္ဘူး "
"ပန္းခ်ီယုံတယ္ ကဗ်ာ "
"အခုခ်ိန္ထိ အတူရွိေနတယ္ ေရွ႕ဆက္လဲ အတူရွိၾကမယ္ ပန္းခ်ီ "
"အၿမဲတမ္းအတူတူရွိၾကမယ္ ေသခ်င္းတရားက ပန္းခ်ီတို႔ကိုမခြဲခင္အထိ အတူရွိမယ္ "
"ေသျခင္းတရားကခြဲခဲ့ရင္ေတာင္ ကဗ်ာက အေနာက္ကလိုက္ခဲ့မွာ တမလြန္မွာ ပန္းခ်ီတစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေနမွာ စိုးလို႔ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကဗ်ာအရင္သြားခဲ့မွာ "
"ကဗ်ာေနာ္ "
တစ္ေန႕လုံး ေငးငိုင္ေနသည့္ ကဗ်ာသည္ အခုမွပင္ ၿပဳံးရယ္ေတာ့သည္။
"ကဗ်ာ အၿမဲတမ္းၿပဳံးေနပါ ကဗ်ာ ငိုင္ေနတဲ့အခါ ပန္းခ်ီဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး "
"ပန္းခ်ီ့သေဘာအတိုင္းကဗ်ာၿပဳံးေနပါ့မယ္ "
"ကဗ်ာ ခ်စ္တယ္ေနာ္ "
YOU ARE READING
ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်
Short Storyလောကဓံရေ အရာအားလုံးကို ယူသွားပါ ဒါပေမဲ့ ကဗျာ့ကိုတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေး (နှိုင်းယှဉ်ဝင့်လွှာ) ကဗျာ့အတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းဆိုတာ ပန်းချီလေ (ကဗျာခြွေ) ကမ္ဘာမှာ ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့အရာက ဘာလဲဆိုရင် ကဗျာ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဘဲပေါ့ (မြတ်ပန်းချီခြယ်)
