Kapının önüne geldiğimizde ona baktım. Çok sinirliydi. Ve bana sinirliydi sanırım. Kendimi o kadar suçlu hissettim ki anlatamam. Caner burnundan soluyordu .
-İçeri gelmek ister misin? Bizimkiler işte. Birşeyler içeriz.
-Peki
Anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.
-Sen geç içeri geliyorum ben. Diyip odama çıktım. Kıyafetlerimi değiştirdim. Hemen yanına gittim
-Özür dilerim bu gün için.
-Gerek yok Lena.
-Ama sen bu kadar ciddi olunca ben kendimi çok kötü hissediyorum.
-Lena boşver sıkma canını ayrıca.
-Of peki ne içersin?
-Ne var?
-Aslında fena açım ben yemek mi yesek?
-Iyi olur.
-Caner hala trip atıyosun ama olmaz ki böyle.
-Lena o piçin söyledikleri zoruma gitti anlasana!
-....
-Sende bişey var ve beni aşırı çekiyo. Nedeni bilmediğim halde seni korumaya çalışıyorum kıskanıyorum kızım seni.
Bunları söyledikten sonra ikimizde yaklaşık 10 dakika boyunca sessiz kaldık. Sessizliği bozmaya korkuyordum. Çünkü eğer bozarsam yine bağırıcaktı bana. Sonunda sessizliği o bozdu.
-Lena
-Hı?
-Özür dilerim.
-Neden?
-Az önce bağırdığım için.
-Sorun değil ya ben çok acıktım.
Telefonum çaldı arayan abimdi.
-Lena
-Ne var?
-Napıyosun?
-Evdeyim.
-Evde ne işin var kızım daha okuldan çıkmana 1 saat var.
-Sanane?
-Lena!
-Abi ne istiyosan söyle işim gücüm var benim.
-Lena akşam geç gelicem ama bak bu konuyu konuşucaz seninle.
-Konuşalım tabi.
-Babama da söyliycem.
-Ya abi nasıl bu kadar aptal olabiliyorsun gerçekten merak ediyorum. Babam Ankara'da ve bizim için önemli işlerini(!) bırakıp asla gelmez.
-.....
Telefonu suratıma kapatmıştı. Hemen annemi aradım. 3 defa üst üste aradıktan sonra cevap vermişti.
-Anne ne zaman geliyosun eve?
-Geç gelicem kızım bekleme sen beni.
-Tamam uzaklaştırma cezası aldım bir hafta evdeyim. Dedim ve telefonu kapattım. Kapattıktan sonra Caner bana tuhaf tahaf bakmaya başladı. Ve annem aradı. Bekliyodum. Telefonu kökten kapattım.
-Ya Caner merak ediyorum da sen hep susucak mısın?
-Bilmem
-Seni gidi cool jojuk.
-Lena abinle neden öyle konuştun?
-Açım ben boşver gel bişeyler yiyelim.
-Peki
Mutfağa geçtik. Ama bi bok bilmiyordum. İşin kötü yanı evde hazırda yemek yoktu. Napıcaktım. Caner'e bakmaya başladım.
-Niye öyle bakıyosun??
-Caner ben yemek yapmayı bilmiyorum.
-Shjshdhs ciddi misin? Ben biliyorum makarna yaparım şimdi.
-Oha güldün.
-Çok mu tuhaf?
-Biraz
-Neden?
-Çok içten güldün. İlk defa böyle gülerken gördüm seni.
-Neyse işimize bakalım.
-Yeap.
Yemek yapmak çok zor bir işe benziyordu ama Caner için bir zevkti diyebilirim. Kendini o kadar kaptırmıştı ki yemek yapmaya birden yemek programı sunucuları gibi konuşmaya başladı.
-Evet sayın seyircilerimiz bu gün sizlere makarna yapacağım. Yanımda duran kız yemek yapmayı bilmemektedir.
-Ya Caner.
-Ne yalan mı?
O konuşmaya devam ederken onu izlemeye başladım. Aradan 5 dakika geçti kapı çaldı aslında bu an hiç bitmesin istiyordum. Gidip kapıyı açtım.
-Emir!?
-Lena kim geldi?
-Ben geldim Caner'cim Emir
.....
