Bir duygusal,Bir duygusuz.

İlk gün

İşimin ilk günüydü. Heyecanla içeri girdim. Henüz araba tamir edemiyeceğim için çay demleyip etrafı temizliyordum. Buna mecburdum. Okumadığım için böyle oluyordu. Okulu hiç sevmezdim. Daha önce antalya da oturuyorduk. Sürekli okulu asıp geziyordum. Hiç ders çalışmayıp okula gittiğimde de arka sırada uyuyordum. Pişmandım evet hem de fazlasıyla pişmandım.
+Bartu
Kalın sesli patronum. Bana sesleniyordu.
-Geliyorum abi
Konuşmaya vaktimiz olduğunda ona abi diye hitap etmemi istedi.
Yanıma gittiğimde bu sadece ilk gün bahşişin elime 50 TL sıkıştırdı.
+Bugünlük eve gidebilirsin.
-Teşekkür ederim abi
İş yerinden çıkıp markete yöneldim. Bir paket sigara evede yiyecek birşeyler aldıktan sonra eve ilerledim birde ne göreyim karanlıktı bir adam bir kızı evire çevire dövüyordu. Elimdekileri kenara bırakıp olaya karıştım ne gözlerime inanamıyorum bu o kafede ki kız ben adama vururken o koşarak uzaklaştı. Adam elimden kurtulup gitti.
+Sonuçta geleceksin!
Diye bağırdı. Hemen koşarak kızın koştuğu yere koşturdum ağlama seslerini takip ediyordum köşede oturup ağlıyordu. Kalk gidelim tek yaşıyorum. Bugünlük bende kal istersen evden giderim.
Kolumdan destek alıp kalktı. Köşeden poşetleri alıp eve doğru ilerledik. Eve gelip kapıyı açtım eve girdikten sonra kız korkulu bir şekilde kapıyı kilitledi.
+Korkma burada güvendesin.
Konuşmaya dermanı yoktu yüzüme baktığında ağzı yüzü kan içindeydi. Hemen salona geçip oturduk.
+iyi misin ? (Bartu ne diyosun be gerizekalı kız nasıl iyi olabilir)
+Ben Bartu ya sen ?
Sessiz ve ürkek bir sesle
-Bende pelin.