The Billionaire's Lost

TBL-C3

The Billionaire's Lost

TBL-C3: Her

I woke up, roaming my eyes around. I groaned as I suddenly felt something sore on the side of my stomach.

“Thank goodness, you’re awake.”

“W-where is she?” I asked Sebastian, though my head hurts, I forcely stood that caused me to fall again on the bed.

"Z-Zor. Pardon? Whose ‘she’ are you talking to?" Naguguluhan naman niyang tanong sa akin pabalik.

"The one who took me here."

"Tss. Ano bang pinagsasabi mo? Alam mo, pagod lang 'yan sa byahe, kulang lang 'yan sa pahinga. Kaya humiga ka na lang ul–"

"Sebastian." I called his name in warning a tone.

"No one took you here. Not a girl, nor anyone. I am the one who took you here in your room."

"Sebastian, don't fvck*ng around your sh*ts. Nasa wisyo pa ako kanina kaya alam kong hindi ikaw ang naghatid sa akin dito kanina. Nasan s'ya?"

"Sh*t. I knew it." Bulong niya na napahilot sa kanyang sintido. 

Alam niyang hindi ko siya titigilan hangga't wala siyang nasasabi sa akin.

"She leaves." He answered shortly.

Hindi na ako nagsalita. Sandali kong inayos ang sarili ko. Nang naramdaman ko ng hindi na ako masyadong nahihilo ay agad akong lumabas.

"Zor, where are you going?"

"Out of your concern." I took my suit to the bedside and hung it on my shoulder.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Wala naman talaga akong alam dito sa lugar na ito. Gusto ko lang malibot at makapag pahinga sa mga bagay na naka-atang na naman sa akin kapag bumalik ako ng States.

I actually hate being a Mafia heiress. There were so many things that they put on my shoulder that I didn't know how far I could bear it.

"One cookie and cream flavored ice cream, please." A familiar voice rang in my ears.

It's hers.

I immediately roamed my eyes to see where she was. She's in the ice cream parlor.

I didn't know the reason why I would like to see her. It's just that, there is something in her. In the first place, we are strangers.

"A chocolate ice cream for me, Miss." I said.

Her eyes widened as she grabbed her ice cream in the parlor. She was about move out but I immediately grabbed her elbow and turned her around.

"Are you avoiding me?"

"Afedersiniz kimsiniz?" (Excuse, me. Who are you?)

"Beni tanımıyormuş gibi davranma, bayan." (Don't pretend that you didn't know me, Miss.)

"Okay, let say, I know you. And so?"

Napangisi ako.

"So, you know me." She avoided her gaze and licked her ice cream.

Iniabot na rin naman sa akin nung magtitinda ang sa akin.

"Teşekkürler." (Thanks.)

"Hoş geldiniz efendim." (You are welcome, Sir.)

"Can you get off your hand? I can't eat my ice cream properly." Pagtataray nito.

"Oppss. My bad." I said and giggles. I saw her in red and bite her lips.

I amused by her reaction.

"Ang pula mo," nasabi ko na ikipinanlaki ng mata niya at mas lalo niyang ikinapula.

"Gago. Pinoy ka?"

"Pinoy ka?" Tanong ko rin naman. Nagkatinginan kami ng matagal at sabay na natawa.

"This definitely a big coincedence." She said in amusement again.

Umupo kami sa bakanteng upuan at doon ipinagpatuloy ang pagkain ng ice cream.

I don't know. Pero feeling ko, close na kami.

"So, kelan ka pa rito sa Turkey?" Pagbubukas ko ng usapan.

"What do you mean?" She knotted her forehead and bite the cone.

"I mean, here in Antalya. Dito ka ba nakatira o turista ka lang din?"

"Wow. Asking too much, huh?"

"Oh? Did I? Sorry."

"Nothing to be sorry." She made a long pause that made me look at her.

Nakatingin ito sa malayo habang nakangiti.

"I.. was a tourist. But after many years, someone got me adopted and made me live here."

"Oh? So you're a Turkish citizen now."

"But Filipino by blood."

"Uhuh?" I nodded.

"Actually, hindi ako taga rito sa Antalya.  Napadpad lang ako rito…ngayon. As in, ngayon lang ako napunta rito. ‘Cause someone picked me for exhibit presenter. Taga Bodrum ako at hindi rito sa Antalya."

Naging magaan kinalaunan ang usapan namin. Hindi ko rin alam kung paano naging ganoon kabilis. Maybe, she's a good speaker and listener. Ngayon lang kami nagkita, kahit na napag-alaman kong siya pala iyong babaeng nag drawing sa 'kin kanina sa park. At hindi naging maganda ang unang impresyon niya sa akin.

Ngunit, marahil na iisang lahi lang kami kaya ganoon na lamang kami kabilis magkasundo. Napansin kong hindi siya katulad ng ibang babaeng mahilig sa sexy talks. Karamihan sa mga naikweto niya sa akin ay halos mga naging experience niya sa pananatili rito sa Turkey na halos magta-tatlumpung taon na pala. At ang iba'y tungkol sa personal niyang buhay na ikinabigla ko.

"Wala ka bang balak umuwi sa Pilipinas?" This time, she bitterly smile.

"Tanong ko rin 'yan sa sarili ko, matagal na." She lower her gaze and stood up. “Uhm, mauna na ako. Gabi na pala, hindi ko namalayan.” Pag-iiwas niya sa usapan. “See you around.” Ngumiti siya at umalis na sa harapan ko.

Hindi naman na ako nagsalita o humabol pa sa kanya. Siguro, sapat na ang nalaman ko tungkol sa kanya na misong sa bibig niya nanggaling.

“By the way, nice meeting you, Mr. Zoran.” Hindi ko naiwasang mangiti sa kaniyang tinuran.

“Nice meeting you too, Ms. Shacquel.”

Our conversation last almost two hours. Nakatatlong ice cream kami sa totoo lang at good luck na lang mamaya sa tonsils ko.

SHACQUEL

“Waaa! Ang sarap mong sakalin! Ano ba naman Shaquel? Nalasing ka na naman ba ng ice cream? Adik ka ba? Ilan bang katol ang hinithit mo at nagawa mo i-kwento lahat sa lalaking ‘yun ang talambuhay mo? Anak ka ng kabag! Hindi ka na ba natuto?” Agad na bungad sa akin ni Sera matapos kong sabihin sa kanya ang nangyari.

“Eh, napaibig ako dun sa cookies and cream kanina eh. Kaya…”

“Waa! Ewan ko sa ‘yo! ‘Di bale na, hindi naman ako ang mapapahiya kapag nagkita kayo. Good luck na lang sa next days mo r’yan.” Sabay patay niya ng tawag.

Napasapo na lamang ako sa kaking noo habang pabagsak kong muling inihiga ang aking katawan sa malambot nilang kama. Nakaka-asar talaga. Ewan ko ba, pero sa tuwing kumakain talaga ako ng ice cream, dumadaldal ako at nawawala sa wisyo. Hindi ko na alam minsan ang mga sinasabi ko. Minsan sabi nila, paulit ulit lang ang sinasabi ko. Pero kadalasan, ang naiku-kwento ko raw ay ‘yung mga nangyari sa 'kin noong naabuso ako.

Kaya naman, sobrang kinabahan ako. Hindi ko alam kung anong mga sikreto ko ang ibinulgar ko roon sa lalaking ‘yun. Peste talaga siya kahit kelan. Peste rin ‘ung ice cream parlor, kung bakit ba naman kasi nagpakita-kita sa akin.

~~Zoran & Shacquel