Soru & Cevap

1. Bölüm "Üniversite"

Ben Kayra Korkmaz.Bu hikayenin başrol karakteri.Bu hikayenin asıl kurbanı olan kişi.

Üniversite arkadaşlarımla birlikte haftada bir kez yaptığımız o geceyi yaşıyorduk.Alev,Evren ve ben.Hepimizin müsait olduğu bir gece,herhangi birimizin evinde buluşup kendi kafamıza göre takılıyorduk.Film gecesi yapıyorduk,korku oyunu oynuyorduk,doğruluk mu,cesaretlik mi gibi şans oyunları oynuyorduk,ders çalışıyorduk,birbirlerimize paranormal hikayeler anlatıyorduk.Biraz ergence gelebilir evet,ama bizi mutlu ediyordu ve eğleniyorduk.

Açıkçası biraz soğuk biriyimdir.Alev ve Evren ile kıyaslarsak hep yanlarında somurtkan kalmışımdır.Kendi kafama göre takılmayı seven biriyim.Kolay kolay bir şeylerden korkmam.Kolay kolay üzülmem.Nadiren tebessüm ederim.Müzik dinlemeyi ve deniz kenarında oturmayı severim.

Alev,aramızda ki en hiperaktif kişidir.O olmasa belki hiç birimizin yüzü gülümsemezdi.Şakaları gerçekten kalitelidir.Kendini boş verip sürekli bizimle ilgilenir.Bazen çocuk gibi davransa da aşırı yufka yüreklidir.Benim aksime daha korkaktır.Ortamda "Hâyalet" kelimesi geçse bile tırsacak bir tiptendir.

Evren de benim kadar olmasa da fazla hiperaktif değildir.Korku oyunlarını oynamayı çok sever.Özellikle paranormal hikayeler anlatmayı.

Yine hepimiz yerde minderlerin üzerine oturmuş cips,jelibon,kola eşliğiyle birbirimize paranormal hikayeler anlatıyorduk.Doğrusu,Alev anlatmıyor yastığa sokuluyordu.

Alev:Ne demek sonra çocuğun kolu koptu!Bana anlatmayın şöyle şeyler!Caniler!

Evren:Alev fazla abartıyorsun.Ne var yani kamyon çocuğun üzerinden geçmiş sadece.

Umarım ne kadar salak arkadaşlarım olduğunu anlatabilmişimdir..

Alev:Kes sesini Evren!

Evren:Tamam tamam,ama şimdi anlatacağım hikayeyi dinleyin.Gerçekten bende okuduğumda çok şaşırmıştım.

Kolamdan bir yudum alıp Evren'e döndüm.

-Yine ne hikayesi anlatacaksın?Bak Alev yastıkla sevişiyor bildiğin.Çok detaylı anlatma.

Alev çatık kaşları ile bana döndü.

Alev:Kes be kes!

Evren önünde ki yılan şeklinde ki jelibonlardan iki-üç tane alıp ağzına attı.En sonunda nefesini tazeledi.Ellerini birleştirdi.

Evren:Bir zamanlar Türkiye'nin en az nüfusa sahip bir semtinde eski bir üniversite bulundu.Efsaneye göre bu üniversiteye giren tüm öğrenciler ertesi gün okuldan kayıtlarını aldırıyorlarmış.Okulda sürekli farklı sesler duyulduğu söylüyorlar.Tabi insanlar o söyleyenlerin şizofren olduğunu düşünüyorlar.

Alev:Bu muydu şaşırılacak hikaye?

Evren:Üniversite bizim sitenin çok yakınında.

Alev sokulduğu yastığı bu sefer kemirmeye başladı.Tırnaklarını kendine geçirdi.
Evren'e 'Sen ciddi misin?' der gibi bir bakış attım.Konuşmak için dudaklarımı araladım

-Evren.Buna inandın mı cidden?Saçma sapan efsaneler işte.

Evren:Ben gerçek olduğuna inanıyorum.İnternette üniversitenin fotoğrafları da var.Bayağı görkemli ve paranormal.

-Nerede bu üniversite?

Evren:Bizim sitenin sağında ki ağaçlık bölmedeymiş.Oraya hiç gitmemiştim.Gerçek olma ihtimali çok yüksek.

Ellerimi dizlerime koyarak yavaşca ayağa kalktım.Oturma odasının köşesinde ki kıyafet dolabıma doğru yöneldim.Dolabın kapısını açıp karıştırmaya başladım.