Leukemia ✓

S2B15| Aşk

Selam, n'aber?

Medyadaki şarkı 🥺❤️

Bu hafta pek aktifim, maşallah maşallah bhdsgfsjd

Bu bölümü eğlenerek yazdım. Önceki bölümün devamı, yani Ayşe ile buluşmadalar. Umarım severek okursunuz.

İyi okumalar.

💜🧚🏼‍♀️

Anlaştıkları kafeden içeri el ele girdiklerinde bir masada oturmuş Ayşe ve Kadir ile Melisa'yı görünce onlara doğru yürümeye başladılar. Melisa direkt ayağa kalktıktan sonra "Abi?" deyince yüzündeki gülümseme ile karşılık verdi Doruk, ona. Kendisine doğru gelen kardeşine sarıldı. Aynı anda ciğerlerine hapsolan kokusu içine huzuru da doldururken onu gerçekten özlediğini fark etti.

O kendisine sormadan kısık sesle "Sonra konuşuruz, tamam mı?" dedikten sonra bir öpücük bıraktı saçlarına. Geri çekildiklerinde kardeşinin dolu gözlerini görünce baş parmağıyla yanağını okşadı yavaşça ve eğilip bir öpücük bıraktı hemen ardından.

Melisa, omuzlarına asılı kanguruda Umut'u taşıyan Asiye'ye döndüğünde gülümseyerek kendilerine baktığını görünce onun yanına gitti ve Umut'u aralarına alarak sarıldı. Ondan uzaklaşmadan yeğeninin saçlarına bir öpücük bıraktıktan sonra Doruk'un elini tutan Rüya'ya döndü ve "Halacığım," dedi önüne diz çökerken. "Ben seni çok özledim."

Rüya kollarını ona sararken "Ben de seni çok özledim hala." deyince bir öpücük bıraktı onun yanağına. Rüya, ondan ayrılıp Kadir'in kucağına giderken neşeyle "Dayı!" deyince "Fıstığım." deyip onu kucağına aldı Kadir.

Ayşe ile de selamlaştıktan sonra yan yana oturunca "Ya siz ne güzel olmuşsunuz böyle." dedi Ayşe, onlara bakarak. "Yani lisedeki halinize bakarak bugünlere geleceğinizi tahmin edemezdim doğrusu." "Ben o zaman da diyordum, biliyor musun Ayşe? Yani Asiye 'Böyle hayaller kurmak için erken.' falan diyordu ama bak, hayallerimi yaşıyoruz şimdi."

Asiye, başını Doruk'un omzuna yaslarken "Hayallerimiz, bizim gerçeğimiz oldu." deyince gülümseyerek saçlarına bir öpücük bıraktı Doruk.

Ayşe "Çocuklar da aynı sana benziyor Asiye (!)" deyince gülerek "Ya baksana aynı bana benziyor ikisi de. Kumral, yeşil gözlü..." dedi Asiye de. Sonra Doruk'a döndü ve "Bana benzemiyorlar ama benzeyebilecekleri en güzel kişiye benziyorlar." diye devam etti. "Ben onlara Doruk'tan daha iyi bir baba da bir rol model de bulamazdım."

Doruk, Asiye'ye kısık sesle "Neyse, 3.sana benzer belki." dedikten sonra önüne dönerken yüzüne yayılan gülümsemeye engel olamadı Asiye. Doruk "Yani ben bu durumdan bayağı memnunum tabi ama Asiye'ye benzemelerini de isterdim, kendimden daha çok sevdiğim tek kişi o çünkü." deyince "Öyle mi Doruk?" dedi Melisa. "Hani her şeyindin ben senin? Hani beni çok seviyordun? Hani ben senin en değerli varlığındım? Ne oldu onlara?"

"Melisa, abiciğim öylesin tabi, her şeyimsin sen benim ama Asiye de benim karım, çocuklarımın annesi falan ya hani. Hem sen görümcelik yapmak için çok geç kalmadın mı sence de? Bizim 2 çocuğumuz falan var da."

"Görümcelik falan yapmıyorum ben, hatta bundan sonra Asiye'yi senden daha çok seveceğim." diyen Melisa'nın ardından Asiye'ye dönerek göz kırptı Doruk ve "Ama sizce de Rüya, Melisa'ya benzemiyor mu?" dedi biraz ilerideki oyun alanında Süeda ile oynayan kızına dönerek. "Yani böyle Melisa'nın küçüklüğü gibi aynı. Hele Umut... Bak görüyor musunuz, aynı Melisa."

Melisa yüzüne yayılan gülümseme ile "Ciddi misiniz?" deyince "Evet," dedi Doruk. "Bak gözlerimi kapatarak bakınca sana benziyor ikisi de." "Sen var ya pisliksin Doruk." diyen Melisa'ya "Bence de Melisa, çok haklısın." diyerek katıldığını belli etti Ömer.