Bölüm 18: Umarım Sen Kazanırsın !

605 38 2
                                    

Kerem'in evinde vereceği erkek gecesinin kız versiyonu -tabi biz onlar gibi Galatasaray maçını izlemeyeceğiz- olanını Yağmur, Melis, Ufuk'un karısı Sinem abla ve ben bizim evde yapıyoruz. Sinem ablayı Amerika'ya gitmeden öncede tanıyordum, hatta Kerem'in bana hediye alırken ondan yardım istemişliği bile vardır. Çok tatlı sevecen ve iyi huylu bir insan olmasının yanında sarışın ela gözlü çekici bir kadın ve Kerem'in babası Ahmet amcanın kişisel asistanıdır.


"Zeynepçiğim." Diyerek annemin odaya dalmasıyla bakışlarımı karşımdaki kıyafet dolabından kapıdan içeri giren anneme çeviriyorum.


"Anneciğim beyaz iki metre boylarında bel hizasında küçük çift taraflı kolu olup anahtarla kilidi açılan şey var ya. Heh işte biz ona kapı diyoruz. Tıklayıp müsaade istenilip içeri girilenlerden hani." Diyorum anneme imayla karışık mutlu ses tonumla birlikte ve yatağın üstüne oturan annemin karşısına geçip oturuyorum.


"Kuzum seninle bir şey konuşmamız gerek." Diyerek ellerimi ellerinin arasına aldı annem.


"Konuşalım annem, ne konuşacağız ?"


"Babanı delirtme Zeynep, söylene söylene gitti bugün şirkete." Evet bende konu ne zaman buraya gelecek diyordum.


"Anne ben bir şey mi yapıyorum ya ?" diyorum sitem dolu sesimle sonra da devam ediyorum "Sıfırcı hocalar gibi taktı kafayı Kerem'e."


"Farkındayım kızım ama idare ediver işte." Diyor annem ellerinin içinde ki elimi okşarken.


"Anne getirip Kerem'i babamın gözüne sokmuyorum ki, ne yapabilirim ?"


"Mesela gazetelere çıkmasan iyiydi." Sanki röportaj vermişiz gibi konuşmasan bide anne!


"Anne bizim suçumuz değildi çekmişler işte."


"Ne zaman başladı bu iş ?" diyor annem meraklı anne edasıyla.


"Biliyorsun Kerem'le çocukluktan beri olan bir şey geldiğimde Kerem bana beni sevdiğini söylemişti düşündüm bende kafamda Kerem'i, bizi tarttım." Diyerek derin bir nefes alıyorum ve devam ediyorum "Bundan sonra hayatımda Kerem'in olmasını istediğini karar verdim, hani sana şu bahsettiğim kafede sahneye çıkma işi vardı ya."


"Evet kuzum Aksel, Can ve Sen."


"İşte orada anne Kerem için bir şarkı söyleyip ona onu sevdiğimi söyledim ve birlikteyiz."  Diyorum ağzıma askı girmişçesine sırıtırken.


"Çok mutlu olursun inşallah kızım, ben Kerem'i çok severim biraz deli doludur ama iyi çocuktur. Bakma sen babana oda sever Kerem'i bilirsin ama seni kıskanıyor işte."


"Kerem'e serseri falan demesin anne, bak çocuğun yanında falan da der Kerem çok üzülür sonra."

Uzaktaki Hatıralar (ZEYKER)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin