Fated to You ( B L )

Chapter 54

Avery

Habang tinatahak ng aking mga paa ang daanan ay hindi ko maiwasan ang kaba. What kind of place is this? Puro mga kakahuyan ang aking nakikita.

Alam kong malayo na kami ni Tachi ngunti pakiramdam ko ay parang nasa likuran ko lang ang mansion and it gives me goosebumps. Bawat kaluskos o anumang ingay sa paligid ko habang naglalakad ay natatakot na ako.

What if biglang lumitaw ang mga tauhan ni Haize? What if magpagkamalan akong kalaban at barilin ako? Huwag naman sana. Okay lang sa akin of they drag me back to that hell hole but I'm not risking my son's safety.

Sinulyapan ko si Tachi. Nakapikit ito at tulog na tulog. He's still three months and yet he's bigger than the normal three months old. Alphas tend to grow up faster than betas and omegas. I want Marius to meet him. He will be happy when he meets him. There will be three alphas in the family. Achin and I are omegas. We will be one big happy family.

Naisipan ko munang magpahinga. Makirot pa rin ang bahagingniyon ng aking katawan dahil sa demonyong Haize na iyon. Plus hindi pa gumagaling ang hiwa sa aking tiyan na siyang nagpapahirap sa akin sa paglakad. Naghanap ako ng mapagtataguan at doon muna magpapahinga. Sa aking paglinga-linga ay nakakita ako ng isang malaking puno. Pumunta ako doon at naupo patago sa malaki nitong katawan.

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa tindi ng pagod at sa sakit na aking naramdaman. Nagising na lang ako ng may naramdaman akong malamig na bagay na dumaan sa aking paa.

"Where the hell is that omega?" narinig kong may nag-salita mismo sa harapan ng punong aking pinagtataguan.

"He tricked us. Kung hindi pa pinabuksan ng Boss ang pintuan ng kanyang silid ay hindi pa natin alam na tumakas ito. Hindi pa iyon nakakalayo at kahit tumakas man siya, maraming mababangis ng mga hayop at makamandag na mga ahas ang nakatira rito. Malas na lang niya kung alin sa dalawa ang unang makakita sa kanya," sagot ng isa pa.

"Tara na. Sabihin na lang natin kay boss na nilapa na ito ng hayop baka imbes na makabalik tayonng buhay, maaring hindi na kapag nakita tayo ng lintek na Task force na iyan," sabi ng isa.

Hinintay ko muna silang makaalis saka ako lumabas sa aking pinagtataguan at nagpatuloy sa paglalakad.

Shoot, alam na ni Haize na nakatakas ako. At pinaghahanap ako ng kanyang mga tauhan. Hindi ko na rin alam ang oras. Ang mahalaga ay makalayo ako sa kanila. Whatever that cold thing that wakes me up, I thank it with all my heart.

It's probably around nine or ten in the evening noong magising si Tachi at nagsimulang umiyak. Muli akong huminto upang ipagtimpla siya ng gatas. Ginamit kong tanglaw ang liwanag ng buwan sa pagtimpla ng gatas niya. At pagkatapos ay muli akong naglakad habang dumedede siya sa feeding battle habang pahiga ko siyang karga.

I walk and walk and walk. Wala akong particular na direction since I don't have any idea what this path will lead me. There's something keeps on telling me to follow the path and don't stray away from it.

Umingit si Tachi. Ganitong oras ito nagigising kapag gabi at nakikipaglaro na ito sa akin. At dahil walng ilaw at tanging tanglaw lang ng buwan ang aking gamit, patingin-tingin lamang si Tachi sa palagid habang nagta-thumpsuck pagkatapos makapag-burb.

Kung hindi lang tumindinang sakit ng aking tahi at muling napagod dahil sa mga dala-dala ko ay hindi ako magpapahinga.

"Tachi, mommy's tired," sabi ko kay Tachi habang nilalaro-laro siya which earned me a giggle from him. "We need to rescue daddy so that we'll still be a complete family. Daddy, me, big brother Cameron, you, and little brother Achi. Daddy and I needed to give you a proper name with little Achi. So be quite my little darling or else the bad guys will see us," mahinang sabi ko sa kanya as he understands me.