En Güzelinden Aşk

3. Bölüm

Hastaneden çıkıp arabaya binmiştik ikimizde hiç konuşmuyorduk arada sırada dikiz aynasından bana bakıyordu 2-3 defa göz göze geldiğimizde her seferinde utanıp gözlerimi onun simsiyah gözlerinden çekmiştim .Otogar 1 saat uzaklıktaydı bende zaten yorgundum o yüzden kafamı cama yaslayıp yola bakmaya devam ettim.

Aklıma babam geldi kendimi bildim bileli tek soru vardı kafamda babam neden beni sevmemişti? onun için neden hep fazlalıktım bu dünyaya?

Bu düşüncelerimi bölen barkın'ın bağırış oldu
"EĞİL!" diye bağırdı ben daha ne olduğunu anlayamadan beni sertçe kendine doğru çekti ve eğildik. Bir saniye geçmeden silah sesleri, camların patlama sesleri geldi üzerimize cam parçaları düşüyordu. Barkın eliyle benim kafamı korumaya çalışıyordu aynı zamanda arabayı daha hızlı sürüp yol değiştiriyordu. Çığlık atarak ağlamaya başladım. Yavaş yavaş silah sesleri kesildi yanımızdan bir araç çok hızlı bir şekilde geçti muhtemelen bize ateş eden arabaydı.

Barkın elini kafamın üstünden yavaşça çekti beni de kolumdan tutup yavaş hareketlerle kaldırdı. Çünkü o da farkındaydı tirtir titriyordum. Arabayı kenara çekip bana döndü.

Ellerini yanaklarıma koyup biraz yanağımı okşadı aynı zamanda konuşmaya başladı
"iyi misin?"
"cevap ver bak tamam geçti"
"ağlama tamam geçti yok bişey" dedi beni sakinleştirmeye çalışırken yeni yeni kendime geliyordum. Gözlerimi kırptım bir kez daha sordu
"iyi misin?"
gözlerimi gözlerine çevirdim başımı salladım gözlerim ellerine kaydı ellerine cam parçaları girmiş olmalı ki elleri kan revan içindeydi telaşla cevap verdim
"ellerin.... ellerin kanıyor Barkın" dedim Barkın ellerine baktı
"tamam hallederim ben onları sen iyisin değilmi?" dedi

"evet iyiyim" dedim sakince biraz daha sakindim şu an elini cebine attı. Telefonu çıkarıp
"bekle, dışarda telefonla konuşup gelicem" dedi ve arabadan indi arabadan uzaklaşmadı sadece bir iki adım ileri gitti 10 dakika içinde geri arabaya döndü
"5 dakika içinde bizi almaya gelicekler" dedi tamam demiştim ona sadece hala kendimde tam olarak değildim yavaş yavaş algılıyordum olanları. Dediği gibi 5 dakika sonra bizi bir siyah Range Rover almıştı. Nereye gidiyoruz bilmiyordum sormaya karar verdim
"Barkın nereye gidiyoruz?"
"benim evime" dedi itiraz etsemde ne gidicek bir yerim vardı ne de gidecek mecalim, bende o yüzden sadece sustum ve yola bakmaya devam ettim.

HELLOOO 😚

YORUMLARINIZ VE OYLARINIZ BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.

SİZİ ÇOK SEVİYORUMM 🌼💛