Het Verjaardagsweekend

533 20 10
                                    

Bij gebrek aan inspiratie vraag ik vaak hulp van @KofE95  @XEline_ en @Marleenh20. Die komen vervolgens met wat steekwoorden waar ik mee verder kan. Gisteren namen ze het een stapje verder en schreven ze bijna het hele verhaal al zelf. Gelukkig had ik al een idee in mijn hoofd én wist ook redelijk wat van hun ideeën in het verhaal op te nemen. Hopelijk stel ik jullie niet teleur hiermee dames?  Ik heb mijn best gedaan.😂


'Nou zeg, dat vind ik nou hartstikke leuk. Echt een heel leuk cadeau, dank jullie wel.' Marion gaf haar collega's ieder een dankbare knuffel. 'Maar jullie gaan toch wel met me mee he?' vroeg ze terwijl ze de cadeaubon omhoog hield. 'Nou, dat was eigenlijk stiekem een beetje het idee, maar het is altijd nog steeds aan jou natuurlijk,' lachte Romeo.

Eva legde haar arm om Marion heen. 'Het is jouw verjaardag en jij mag kiezen wie er met je meegaat. Maar we zouden het leuk vinden om dit samen met jou te doen,' fluisterde ze in haar oor, waarop Marion in lachen uitbarstte. 'In dat geval heb ik niet zoveel keuze denk ik. Nee joh, leuk juist. Het lijkt me geweldig om dit samen met jullie te mogen delen.' Eva trok haar nog wat dichter tegen zich aan en Wolfs gaf zijn collega een knipoog. 'Dat is dan bij deze afgesproken!'

De band van Frits speelde de rest van de avond bekende nummers en café Tribunal stond vol met collega's en vrienden die de 55-jarige verjaardag van Marion kwamen vieren.

'Mag ik deze dans van u?'

Verrast keek Eva op, maar zette wel meteen haar glas op de bar. 'Wolfs, wat een verrassing, en, dat mag!' Ze pakte glimlachend zijn hand aan en bewoog moeiteloos met hem mee de dansvloer op waar ze hem liet leiden en de rest van de avond op verbleef. Ze genoot en voelde zich vrij. Haar lange, losse haren liet ze in het rond zwaaien, terwijl Wolfs haar over de vloer zwierde. Niet veel later maakte ze zich van hem los en trok Marion de dansvloer op en ze kreeg zelfs Romeo zo ver om zich bij hen te voegen.

Tot in de vroege uurtjes werd er feest gevierd, waardoor het extra lastig was om de volgende ochtend door de wekker gewekt te worden. Eva dronk dan wellicht nooit, maar dit was zelfs voor haar extreem. Half zeven in de ochtend. Ze rekende terug en kwam tot de conclusie dat ze vier hele uren slaap had gehad.

'Waarom hadden we dit ook alweer zo gepland?' gaapte ze toen ze de keuken in kwam gelopen en Wolfs al het ontbijt zag staan maken. Dat verbaasde haar wel, aangezien hij duidelijk wel had gedronken de avond ervoor en tegelijkertijd met haar thuis was gekomen.

'Omdat we er voor Marion een verjaardagsweekend van wilde maken,' lachte hij, terwijl hij haar de borden en het bestek overhandigde. 'En een ballonvaart start meestal vroeg.'

'Of juist laat op de dag,' corrigeerde Eva hem. Zij was meestal meer een ochtendmens dan haar partner, maar deze ochtend leken de rollen omgedraaid. Ze voelde zijn hand op haar schouder toen hij een pan met eieren achter haar langs bewoog en handig op de borden deponeerde. 'Helaas waren er voor vanmiddag geen plaatsen meer.' Dat wist ze zelf ook wel natuurlijk. Zij was degene die het had geboekt.

Zwijgend aten ze en Eva merkte dat hoe meer voedsel ze tot zich nam, hoe meer energie en zin ze in het uitje begon te krijgen. Om kwart voor acht zouden ze zich moeten melden bij het veldje in het Jekerdal, vanwaar de luchtballon op zou stijgen. Eerst zouden ze Marion thuis ophalen en Romeo zou zelf naar de startplaats rijden.

'Goedemorgen schone slaapster, ben je er klaar voor?' riep Eva enthousiast in de intercom van haar vriendin. Het verkeerde been waar ze mee uit bed was gestapt had inmiddels plaats gemaakt voor enthousiasme en lachend stond ze voor Marion's deur die met een vermoeide blik opendeed. 'Kon het nog vroeger?' Haar stem klonk geïrriteerd, maar Eva kon zien aan haar pretoogjes dat ze er niks van meende. 'Iemand vertelde mij vanmorgen dat dit allemaal bij de ervaring hoort van jouw verjaardag,' ze knipoogde naar Wolfs die lachend terugkeek. 'De volgende keer zullen we aan een betere timing werken,' beloofde hij haar. 'Ga je met ons mee?'

Flikken Maastricht - In het kort gezegdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu