Disclaimer : This story is a work of fiction. Characters, places, events, names are fictional. Sorry for grammars and typo.
******
Nakatingin lang ako sa puntod ni mommy inaalala ang mga pinagsamahan namin noong nabubuhay pa sya. Bakit kasi ang tanga ko para hindi sya pahalagahan noon?
"Mom, I miss you so much. Im sorry of what I have done before. Im sorry that I appreciate you when it's already late. If I only knew that." Im starting to cry again, its hard to live alone. Without my mom. The only person that loves me so much.
"I really regret that we don't spend a lot of time together when you're still alive. I promise that I'll get rid of him. He ruin us! He ruin you mom! He doesn't deserve my forgiveness. He doesn't deserve anything.." I cried, a lot. Humagulgol lang ako. Alam kong sa oras na ito pinapanood nya ako.
Ilang beses ko na itong sinabi sa kanya pero hindi ako magsasawang sabihin ito ng paulit ulit. Sana buhay sya ngayon. Sana magkasama kami. Sana.. pero hanggang sana na lang yon.
"I guess thats all. I love you Mom, i always do. Bye. See you when i see you." Nakangiti kong tinignan ang puntod nya. Its hard to move on. Especially when your inspiration and the one who must beside you and understand you the most than the others become your worst nightmare.
I took my phone when Thea call me. Shoot late na ko! Sure ako magwawala na naman ang boss namin. Kailan ba kasi aalis yon.
"Sis! Goodnews, yung matanda wala na!" Halos mabingi ako nang sumigaw si Thea mula sa phone.
"Sinong matanda ba?" Nagtataka kong tanong. Ang sama naman ng ugali nya, natutuwa sya na may namatay na matanda.
"Si boss! May pumalit daw pero intern din na doctor. Ngayon ko lang maeenjoy ang pagiging nurse ko!" Sa sobrang tuwa ko pinatay ko ang tawag at sumakay na sa kotse. Binabawi ko na, na ang sama ni Thea HAHAHAHA.
"Thea! Nasan na yung bago nating boss?" Excited na sabi ko. I feel so relieved na malaman na may pumalit na sa kanya. Gwapo kaya yon? Intern daw eh. Charot.
"Sandali, hindi ko pa nakikita. Sabi raw nila gwapo." Nakangisi na sabi nya.
"Siguro crush ko na sya. HAHAHAHA. Ilang taon ba ang tanda sa atin?" Kumapit ako sa braso ni Thea.
"2 taon yata. Intern doctor daw pero magaling na kaya napili. Pero sabi raw temporary lang kasi aalis si boss. Babalik parin ang matanda na iyon." Malungkot na sabi nya.
"Hayaan mo na, at least maeenjoy natin ang pagka intern kahit saglit lang." Nakangiti kong sabi at hinila sya papunta sa elevator.
"May tumawag sakin, pumunta daw tayo aa meeting office. Nandon raw yung bagong boss natin." Sabi ni Thea habang nakatingin sa phone nya. May kausap.
Excited akong pumasok. Pero parang gumuho ang mundo ko nang makita ko kung sino ang nagsasalita sa harap habang tinitilian ng mga intern.
"Vien." Nagaalalang sabi ni Thea.
Tumingin sa gawi ko si Traise.. T-traise. Nagulat din sya ng makita ako. Ang lalaking sumira ng puso ko. Pero hindi ako nagpatinag. Umupo na ko.Seryoso lang syang nagpapakilala sa harap, wala akong maintindihan sa mga sinasabi nya dahil lumulutang ang isip ko.
"Traise Aiden Nase." Fuck you.
*****
Uhm hehe, guys if you're reading it please comment and you can suggest a scene para may mailagay ako hehe. Thank youuu.🤍🤍
YOU ARE READING
Tomorrow Is Another Day
FanfictionThalia Livienne Zabala a girl who's strong inside and outside. Traise Aiden Nase a man who's willing to leave than be with a women that he doesn't love. Hello again, this is my second story hehe.🤍🤍