Hayat

2.Bölüm

Yarı uyanık bir şekilde,
"N'oluyor anasını satayım!" Diye başladım güne ne kadar mükemmel! Bir gözüm kapalı, bir gözüm açık şekilde üstüme baktığımda Buğra ile Abimi gördüm.

"Ne işiniz var lan üstümde?" Diye sormadan edemedim.

"Buğra seni uyandırmaya geldi ama uyandıramayınca beni çağırdı. İki saatte yakın sesleniyoruz sana ama ne fayda? En son 'bu böyle olmayacak Buğra atla üstüne' diyerek üstüne atladık. Ki yanılmamışım çak Buğra!" Dedi abim ve elini Buğra'ya gösterdi, ellerini birbirlerine çarptılar.

"Saat kaç ki?" Diye sordum.

"On bir'e on var!"

"Oha abi! saat üç dört sandım bende! On ikiden önce kalkmadığımı bilmiyor musunuz siz ya?"

"Geç kalıyoruz ama abla!"

"Nereye gidiyoruz ki?"

"Beren sen kafayı rahat yemişsin. Hemen elini yüzünü yıka, hazırlan oturma odasına in!" Dedi abim.

"Abi nereye gidiyoruz diyorum?!"

"Tapuya ordan da yeni evimize!" Deyince Buğra jeton düştü. Dün akşam Ediz abi geldikten sonra zengin olduğumuzu, amcamın malının yarısı bizim olduğunu söylemişti.Normalde babama kalacakmış ama amcam vasiyet etmiş, çocuklarından sonra bize kalmasını istemiş. Eve geldikten sonra babama bunun doğruluğunu sorguladık babam dayanamayıp bunu doğruladı. Bunun bizim hayatımız olduğunu istersek orda kalabileceğimizi söyledi. Bizde geleceğimizi düşündüğümüz için kabul ettik. Bugün üstümüze almamız gereken şeyleri alıp yeni evimize gidecektik. Daha fazla oyalanmayıp yatağımdan kalkıp banyoya girdim. İşlerimi halledip çıktım ve hemen gardırobumun önünde durup siyah, dar pantolonumu alıp giydim. Üstüne de siyah, üzerinde papatyalar olan crobumu giydim. Hemen gözlerime eyeliner çekip, rimel sürdüm. Gözlerim yeşil olduğu için öne çıkarmak hoşuma gidiyordu. Belime kadar olan,kıvırcık saçlarıma bakıp sırt çantamı alıp çıktım odamdan.

                     **********
"Daha yapılacak bir şey var mı? Ayaklarımı hissetmiyorum da ben!" Diye sordum önündeki dosyaları incelerken cevap verdi Ediz abi.

"Hayır güzelim. Yapılacak tek şey yeni evinize, yani bize gitmek kaldı." Dedikten sonra oh çekmiştim. Evden çıktığımızdan beri kaç saat geçmişti ve biz yeni oturmuştuk. O kadar şey yapmıştık.

"Kanka şimdi ne olacak? Yani bugünden sonra ne yapacağız biz?" Diye sordu abim. Aralarında iki üç yaş olmasına rağmen abim, ona kesinlikle abi demiyordu. Ediz abi bir iç çektikten sonra cevap verdi abime.

"Aslına bakarsan asıl şimdi başlıyor, Sahibi olduğum okula kaydınızı yapacağız. Eskisi gibi aynı düzlükte ilerleyen hayatınız gibi olmayacak yeni hayatınız. Sizin için ayarlanmış özel korumalarla hareket edeceksiniz. Sürekli magazinde olacaksınız bunun için sizi uyarmak istiyorum."

"Ediz abi sorması ayıp, hangi okulun sahibisin?" Diye sordu Buğra.

"Sankaya kolejinin sahibiyim ben." Dediği anda içtiğim fantayı burnumdan çıkardım. Çünkü Sankaya koleji çok ünlü bir okuldu. Hep hayalini kurmuştum. Sırtıma vuran abimle hayallerimden gerçek dünyaya döndüm.

"İyi misin abiciğim?"

"İyiyim abi, iyiyim."

"Hadi bakalım içeçeklerinizi içtiyseniz, şurdan formalarınızı alıp eve gidelim."

                     ***********
Yeni evimize gelmiştik o kadar gergindim ki abimin elini tutmaktan kendimi alıkoyamamıştım. Bunu hep yapardım gergin olduğumda, korktuğumda, üzüldüğümde hep abimin elini tutardım. Bu beni güvende hissetmemi sağlar, abim anlamıştı elleriyle yüzümü avuçlarının içine alıp,