The Secretary of Mr.Dark Maximo(Complete ✅)

Chapter fifty two

Nagising ako na parang may kung anong kiliting nararamdaman sa ibaba ko. Tama nga ako dahil pag tingin ko sa ibaba ko ay naka sisid na ilalim ng kumot ang gwapo kong boss.

Kagat labing naka tingin lang ako sa kaniya hanggang sa mapansin niyang gising na ata ako. Sarap na sarap e, hindi napansin na gising ako.

"Good morning baby, I'm sorry, I woke you up." Aniya at ngumiti pa sakin bago sumisid ulit.

"Ugh-Dark!!! Shit, fuck...do it with your hand baby, I think I'm coming!" Sinunod niya nga ang sinabi ko, nilabas pasok niya ng mabilis ang kamay sa loob ko, tinanggal niya narin ang kumot kaya maayos kaming nakakagalaw na dalawa.

"Ughh- Dark!!!!" Ungol ko ng labasan ako. Damn!

"Thank you for the early breakfast, baby. Yummy" nakita ko pa ang pagdila niya sa kamay niya na parang sarap na sarap.

Naligo kaming dalawa ng sabay at nasundan pa ang nangyare kanina kaya sana ang ilang minuto lang naming paliligo ay nauwi sa ilang oras.

"What do you want to eat?" Tanong niya.

"Ikaw na bahala." Ani ko at umopo.

Kumain lang kaming dalawa at pagkatapos ay napag pasyahan naming gawin ang mga activities dito sa palawan.

We enjoy all the activities here, kaya ito pagod na pagod kaming dalawa. Nag jacuzzi muna kami para ma relax yung katawanan namin. Pagod na pagod kasi kanina.

"Sarap ng ganitong buhay ’no." Ani ko sa kaniya habang nakatanaw sa karagatan. Yung jacuzzi kasi ay nasa veranda at nakaharap sa dagat.

"A life with you." Ani ng lalaking nakayapos sa'kin mula sa likuran at sabay naming tinatanaw ang magandang view.

"Thank you, Dark." Nasabi ko nalang at hinarap siya para halikan. Maraming salamat sa lahat lahat, sa mga ginawa mo sa akin. Iintindihin kita, paniniwalaan dahil mahal kita at paniniwalaan ng puso ko ang lahat ng sasabihin mo.

"I love you, Dark." Nagulat ito sa sinabi ko. Hindi ata inaasahan na dito niya maririnig ang kauna unahang 'I love you' na sinabi ko sa kaniya.

"Tama ba yung narinig ko diba? You said 'I love you'?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

"Yeah. I love you, Dark. I love you!" Nakita ko ang saya sa mga mata niya. Kinikilig ako.

"I love you too, baby." Sabay halik sa'kin.

As usual. Na uwi sa make love sa jacuzzi ang halikan na'yun.

Nandito kami ngayon sa kama, nanunuod ng movie habang may kinakain ng biglang tumunog ang cellphone ko.

"Wait lang, Dark." Tumango siya at kinuha ko ang phone ko at nakitang si nanay ang tumatawag. "Si nanay," I mounted.

"Hello nay?" Sagot ko ng makarating sa veranda.

"Anak si Darklyn isinugod sa hospital--"

"What?!!!!" Parang bigla nalang akong tinakasan ng kaluluwa ko dahil sa narinig. "Bakit po? Anong nangyayare bakit sinugod si Darklyn sa hospital?" Natatarantang tanong ko.

"Huhuhu, pasensya na Tin. Ang taas kasi ng lagnat niya at nanginginig pa siya kaya natakot ako at dinala ko na sa hospital. Mabuti nalang at nandito si Lander kaya hindi na ako namroblema ng sasakyan. Uwi kana Tin, kailangan ka ni Darklyn. Buong araw niya pang binabanggit pangalan mo." Ani ni nanay. Parang gusto ko nalang liparin ang palawan at manila. Naiiyak ako, hindi ko alam gagawin. First time lang ni Darklyn na ma hospital.

Sinabi ko kay nanay na uuwi na ako ngayon mismo. Tumakbo ako kung nasaan si Dark, nagulat pa ito dahil sobrang nag aalala talaga ang muka ko at paiyak na. Hindi ko pa nararanasan ang ganitong pakiramdam.

"What's wrong, baby?" He asked.

"Uwi na tayo, Dark. Nagka emergency sa bahay."

"What? Why what happened?" ———ilang minuto din akong natahimik, hindi sigurado kung sasabihin kay Dark. Pero sa tingin ko ito na ang tamang pagkakataon para malaman niya ang tungkol kay Lynlyn.

"Dark, may anak ako." Nakita kong natigilan siya, "I have a two years old daughter, I'm sorry for not telling you this early. I did that cause I'm afraid that you won't accept me. I'm sorry, but please? Can we go now? She need me now, she's at hospital now." Umiiyak kong sabi.

"You what? A daughter?" Tumango lang ako. Hindi alam ang sasabihin. "And she is in the hospital now?" Sunod sunod na tango lang ang ginawa ko. "Damn. Let's go baby, let's talk after this, okay." I just nodded again. He took my hand and quickly came out. I just noticed that we were on the plane on our way home. Kung papaano siya naka book ng ticket ay hindi ko na alam. Naka focus ang utak ko ngayon kay Darklyn.

***
I ran out of his car and went immediately to the room where nanay had said earlier. When I saw nanay, she immediately pointed to where Darklyn was lying, I saw my daughter sleeping.

Lumapit ako at dahan dahang hinimas ang buhok niya. My poor baby, sorry for not always there, sweety. Promise ni mommy na hindi ka na iiwan. Tanggapin ka man ni Dark o hindi, wala na akong magagawa dun. Hinding hindi kita ipagpapalit kanino man. Dinampian ko ng halik ang noo niya bago hinarap si nanay. Sinabi niya sa akin ang lahat at naka usap ko narin ang doctor. Maayos naman daw ang kalagayn ni Darklyn. Thank you, God.

"Mommy," agad akong nagising nang maramdamang hinahaplos ang buhok ko. Napatingin ako sa anak kong gising na.

"Thank God, how are you baby? Are you feeling well? May masakit ba?" Umiling lang ang anak ko at nginitian ako. Saan ba nag mana ang babaeng ’to? Siguro matalino ’din ang tatay ng anak ko, dahil halata naman sa anak niya. Hindi naman kasi ako ganiyan katalino e. Two years old pa nga lang dati siguro hindi pa ako nag sasalita. Pero itong anak ko, ang dami ng alam.

Na discharge kami sa hospital kinabukasan. Nag send narin ako ng email sa kompanya na leave muna ako for few days dahil kailangan kong alagaan ang anak ko. Hindi rin bumibisita si Dark at naiiintindihan ko ’yun. Sino bang hindi magugulat na ang saya saya namin sa tagaytay at bigla nalang akong may pasabog na may anak. Pero hindi ko hahayaan na walang patutungohan ’to. Tanggap niya man o hindi ay kailangan ko parin siyang komprontahin sa personal.