Carrying Mr. Billionaire Mafia's Child [COMPLETED]

Chapter 2

Yukizia Veronica.

PUMUNTA ako kitchen para kumuha ng pagkain dahil nagugutom na ako dahil kanina pa ako sa kwarto ko nagmumukmok.

"Nakita mo rin ba 'yon?"

"Oo ang ganda, pero hindi pa natin siya nakikita sa personal,"

"Sana makita natin siya, ang ganda niya,"

"Ano kaya siya ni Si—"

"Hello po! Ano pong pinag-uusapan niyo?" Biglang sulpot ko na ikinagulat ng tatlong maids namin ng makita ako sa kitchen, kaagad naman silang nag-iwas ng tingin.

"Ma'am Yukizia, kayo po pala. May kailangan po ba kayo?" Tanong ng isa sa akin ng nakayuko.

"Wala po, kukuha lang ako ng Ive cream." Nakangiting sagot ko sa kanila at dumiretso ako sa fridge at kumuha ng isang gallon ng ice cream.

"Dapat tinawag niyo na lang po kami ma'am," Sabi pa ng isa at lumapit sa akin. I just smiled at her.

"No need na po, kaya ko naman." Nakangiting sabi ko at dumiretso na ako sa living room habang nagtataka kong ano ang pinag-uusapan nila, ngayon ko lang sila nakitang ganu'n na parang may kakaiba.

Sino naman ang nakita nila na hindi ko nakita na palagi lang naman silang nandito at ganu'n rin ako, tsk! Hindi kaya may girlfriend na si Lolo-dad? Nanlaki ang mata ko ng pumasok iyon sa isip ko, wahh! Sana naman wala! Huhu ngayon niya pa naisipang mag-asawa na malaki na ako, tsk!

Kung sino man ang pinag-uusapan ng mga maids for sure na malalaman ko rin iyon. Makikilala ko rin siya tsk! Kung mabait siya why not na magustuhan ko siya para kay Lolo-dad, yiee! Magkaka-love life na si Lolo? Wahh mauunahan pa ako! Hmp!

"You will get married soon my darling." Napahinto ako sa pagkain ng marinig ko ang sinabi ni Lolo-dad. Married? Ako? Ang bata ko pa para diyan. Iyan na naman ang pag-uusapan namin eh ayaw kong pag-usapan ang tungkol diyan. Mas lalo na kung katulad lang naman ng lalaking—wah!! Sure na sure na si Lolo-dad, paanon iyong lalaki nong isang araw na mukhang hindi rin nagbibiro? Huhu!

"Lolo! I'm just twenty-one years old. I don't want to have it right now. I want to work," Nakasimagot kong saad kay Lolo-dad at pinagpatuloy ko ang pagkain ng ice cream.

"Your not a young anymore darlin' your now a lady. And before I left... I want your happiness and safety dear. I don't want you to work either." Seryosong saad ni Lolo-dad na ikinatitig ko sa mata niya.

Plano niya rin ba akong iwan tulad ng parents ko? No! Ayaw ko hindi ako papayag na malayo ako sa kaniya, siya na lang ang meron ako. Ayaw niya rin ako mag-trabaho kahit na graduate na ako, kaya paano na lang ako nito?

"No Lolo-dad... Please? Don't leave me. Ikaw na lang ang meron ako. Mula ng mawala sila momma and papa ikaw na lang ang pamilya ko," Malungkot kong sabi at tumakbo ako papalapit sa kinauupuan niyang coach at sumiksik ako para lang mayakap ko siya.

"Don't beg my angel. Lolo-dad won't leave, just promise me. You'll obeyed me. No what if, no buts." Nakangiti na saad ni Lolo-dad habang hinahaplos ang buhok ko.

"If it's about marrying someone jerk I don't want to. Lolo-dad... Ayaw ko, I most choice a Man for myself." Sambit ko na mahaba ang nguso habang sini-siksik ko sa dibdib niya ang mukha ko naramdaman kong hinalikan niya ko sa noo.

"I let you choice didn't I?" Nakangising saad ni Lolo-dad na ikinairap ko sa kaniya.

"Hello Lolo-dad..." Saad ko na may bahid ng asar at kumaway sa harapan niya.

"Mahahanap ko na sana, I mean nakapili na ako ng lalaki pero binalian niyo siya kaya ayan tuloy inayawan ako. Lolo-dad naman eh!" Dagdag ko pa na nakasimagot.