AŞKIN SON PERDESİ ( TAMAMLANDI)

15.BÖLÜM: GERÇEKLER ( YENİ BÖLÜM)

Keyifli okumalar canlarım💜

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤

           ♡♡♡

" Nehir..."

Kurumuş dudaklarımdan ismini duyduğunda gözleri gözlerimi buldu.

Ve ben işte o an öldüm.

Bana bir yabancıymışım gibi bakıyordu. Bir düşmanıymışım gibi. Sanki bunca zaman ona attığım tüm adımları yok sayıp benden kilometrelerce uzaklaşmış gibi.

" Nehir ne olur dinle beni. Herşeyi açıklayacağım. "

Titreyen dudaklarımdan çıkan sesimi ben bile zor duyuyordum. Gözlerimden akan yaşların tuzlu tadı boğazımı yakıyordu.

" Ben nasıl bir oyunun içindeyim? Söylesene Aslım senin benimle derdin ne? Önce saçma sapan bir olayla hayatıma girdin, şimdi de odanın her yerinde fotoğraflarım, posterlerim asılı. "

Bunları söylerken adım adım yaklaştı ve ardımdaki kapıyı kapatıp kilitleyerek beni kendisiyle kapı arasında sıkıştırdı.

Gözlerindeki öfke tüm benliğimi sararken, kokusu yüzünden artık nefes almakta bile güçlük çekiyordum.

" Ağlamayı kes ve bana herşeyi anlat! Amacın neydi? Beni kandırıp kendine aşık etmek mi? "

Söyledikleriyle yüzümü acıyla buruşturup başımı iki yana salladım. Bunları nasıl düşünürdü? Beni biraz olsun tanımamış mıydı?

Elini duvara hızla vururken olduğum yerde korkuyla sıçradım. Gözyaşlarım dinmiyordu, beni dinlemedikçe, anlamadıkça dinlemeyecekti de.

Bir yanım yalan söylememi, gururuma sahip çıkmamı isterken diğer yanım gururumu hiçe sayıp tüm gerçekleri anlatmamı istiyordu.

Ve ben o an karar verdim. Gerçekleri anlatacak ve bu yükten kurtaracaktım yüreğimi. Gerekirse gururumu hiçe sayacaktım. Hem aşkta gurur olur muydu?

Titreyen ellerimi havaya kaldırıp hiç beklemediği anda yüzünü ellerimin arasına aldım ve gözlerinin içine korkusuzca bakmaya başladım. Biliyordum, ağzımdan dökülecek kelimelerin telafisi olmayacaktı.

" Seni o tiyatro sahnesinde gördüğüm ilk andan itibaren seviyorum Nehir. Önce sıradan bir genç kızın ünlü birine duyduğu klasik bir hayranlığı sandım ama hayır. Ben sadece sana hayran olamazdım. Seninle tanışmadan seni tanıdım, yaralı kalbinin ne denli güzel olduğunu hissettim ve ben o kalbin beni sevmeyeceğini bile bile onu sevdim. Ve istedim ki odamın her yerinde ol, bilmesen bile hayatıma dahil ol. Her günüm seninle geçsin. Acıma da mutluluğuma da şahit ol. "

Nehir bileklerimden tutup ellerimi yüzünden çekti ve benden bir adım uzaklaştı.

Gözlerinde gördüğüm o bakışı ömrüm boyunca asla ama asla unutmayacaktım.

" Sana yemin ederim hayatıma girmen Cem'in o iğrenç oyunu yüzünden oldu. Benim seni ne denli sevdiğimi bildiği için intikamını böyle aldı. Sonras..."

" Tamam sus artık daha fazla seni ve bu saçma yalanını dinlemek istemiyorum. Bir daha sakın ama sakın karşıma çıkma! "

Beni kolumdan tutup çok da nazik olmayacak bir şekilde kapıdan uzaklaştırdı ve kilidi açıp odamdan ve daha sonra evden hızla çıktı.

Arkasında büyük bir yıkım bıraktığından ise bir haberdi.

Herşey bitmişti işte.

  Oyunumuzun son perdesini de oynamıştık ve  kameraların ışığı kapanmıştı.