Feelin liep door de school bibliotheek op zoek naar een boek om een verslag over te schrijven voor Nederlands. Ze had net een boek gevonden over verschillende soorten mythische wezens toen ze zich herinnerde dat haar docent specifiek tegen haar had gezegd dat het verslag niet over Mythische wezens mocht gaan. Het was in haar klas algemeen bekend dat ze van Mythische wezens hield en een hele boekenverzameling over dat onderwerp heeft. Haar Nederlands docent vond het tijdverspilling om dat soort boeken te lezen, omdat die wezens niet bestaan dus was het niet leerzaam om erover te lezen. Zij hield meer van realistische boeken en was zelf ook een realistisch gesteld persoon. Dat is ook de reden waarom kan ze het niet bepaald kan vinden met de docent. Met een zucht zet ze het boek weer terug. "Waarom moet mevrouw van Dale weer zo'n opdracht verzinnen waar ik niks mee kan?" Mompelde ze.
Haar ogen dwaalde af naar een boek met een lichtblauwe kaft die in de hoek van de boekenkast stond. Ze pakte hem op en las de titel: "Legendes, mythes of waarheid". Wat meteen opviel aan het boek is de draak op de voorkant. De draak staat er statig bij en is bedekt met verschillende kleuren blauwe schubben. Op het eerste gezicht lijkt de draak vier grote vleugels te hebben, maar na betere inspectie ziet ze dat de draak nog twee kleinere vleugels heeft. Het is misschien niet een geschikt boek voor de opdracht maar dan lees ik hem zelf dacht ze bij zichzelf. Ze had altijd al een vreemde interesse gehad in Mythische wezens. Van draken tot eenhoorns, van griffioenen tot sirenes en meer. Wanneer deze interesse begon weet ze zelf niet eens meer. Wel weet ze nog dat toen ze klein was ze ooit een film had gezien samen met haar zussen voor de tv waar een draak in voor kwam. Ze weet niet meer waar de film over ging, maar ze kan nog precies het moment herinneren toen de draak voor het eerst op beeld verscheen. Het was midden op een slagveld toen de draak brullend en vuurspuwend aan kwam vliegen. Een machtig beest dat boven iedereen uit torende. Het was prachtig! Als klein kind bewonderde ze de kracht van de draken en droomde ze dat ze er zelf een kon bereiden. Helaas werden de meeste draken als een vijand gezien. Ze weet nog dat ze, nadat de film was afgelopen, aan Larissa had gevraagd waarom de meeste draken slecht zijn. Ze haalde haar schouders op en zei: "Omdat draken nou eenmaal zo zijn." Daar was ze het niet mee eens. Terugdenkend was dat misschien wel het moment dat ze zich begon te verdiepen in dit soort wezens. Er moeten toch ook verhalen zijn waar draken als goed worden beschreven en niet alleen slecht? Zuchtend schudde ze haar gedachte van zich af. "Je bent weer aan het dromen Feelin..." mompelde ze tegen zichzelf. "Focus." Ze keek om zich heen. Voor haar gevoel had ze al de hele bibliotheek ondersteboven gegooid in de zoektocht naar een geschikt literatuurboek. Ze kon de plek soms wel vervloeken. Wanneer ze er voor zichzelf was kon ze zich uren verliezen in de plek en meteen een leuk boek vinden om te lezen, maar als ze er voor een schoolopdracht is dan leek het ineens even groot als vier grote klaslokalen bij elkaar. Ze was verdorie al de hele dag bezig met zoeken en ze had nog steeds geen geschikt boek gevonden voor de literatuuropdracht.
Feelin besloot dat het genoeg was geweest voor vandaag. Daarbij had ze haar zus belooft om samen met haar naar huis te gaan. Haar oudste zus Scarlet had tot een paar minuten geleden nog les, dus die zal nu wel ongeduldig op haar aan het wachten zijn in de fietsenstalling zoals altijd. Feelin liep naar de balie om het boek te laten registreren en stopte het vervolgens in haar rugzak. Haar bezoek aan de bibliotheek had tenminste nog iets opgeleverd. Daarna liep ze haastig naar haar kluisje om haar jas te pakken en draafde ze naar de fietsenstalling.
Bij de fietsenstalling aangekomen zag ze haar oudste zus, zoals verwacht, op haar staan wachten met haar fiets al in hand. Met haar ogen scande ze het terrein af terwijl ze ondertussen ongeduldig van de ene voet naar de andere sprong. Haar bruine haar dat ze in een paardenstaart had opgestoken zwaaide mee met elke beweging die ze maakte. Scarlet was 19 jaar oud en zat in haar een na laatste jaar van haar opleiding sportdocent. Feelin had altijd al gevonden dat haar die opleiding bij haar past, omdat ze altijd zo hyper en altijd vrolijk was. Elke sportdocent die ze tot nu toe heeft gehad waren net zo druk en hyper als zij. Soms vroeg ze zich af of het een eis was die gesteld werd aan het vak.
