ÇOCUĞUMUN BABASI

Bölüm 35

Merhaba, nasılısınız? Ben iyiyim. 

Uzun bir arada olsa yine ve yeniden onları yazdım. 

Oy ve yorum yapmayı unutmayın 🙏🥰

Keyifli okumlar 🦋

***

Elimdeki son kağıdı da masama bıraktım ve başımı ovaladım, deminden beri çizim yapıyordum kumaş bakıyordum model tasarlıyordum çok yorulmuştu vücudum üstelik hiç bir şey yapmadığım halde yanımdaki kahve bardağın son yudumunu da aldım ama kahve soğumuştu mide bulantısı ile geri püskürttüm dönen sandalyemle masamdan kalktım üzerimi düzelttim.

Şu sıralar üzerimde bir kırgınlık vardı, geçeceğini düşünüp önemsemiyordum tam adım atacaktım ki başım döndü ve masaya tutundum tekrar bir adım attım gözüm biraz karardı bir kaç saniye bekledim masadaki suya uzanıp su içtim kendime gelince odamdan çıktım.

Bugün koray bana mesaj atmıştı akşam yemeğe gidelim diye kabul etmiştim bu yüzden hazırlanmam gerekti uzun zamandır kendimize vakit ayıramıyorduk ve bu çok güzeldi onunla vakit geçirmek, bir şeyler yapmak beni inanılmaz mutlu ediyordu.

Modaevinden çıkıp arabama bindim saçlarım için kuaföre gidecektim , bu yüzden en yakın avmeye gitmek için arabamı çalıştırdım elbisemi kendim seçmiştim zaten bizim butikten bir kaç saate eve göndermiş olurlardı.

Meral ve cerenin işi olmasaydı da benimle gelebilselerdi keşke neyse ki zevkli bir kadındım aynı zaman da bir modacı olduğum için bunun üstesinden gelebilirdim saçlarımın boyasının değişim zamanı geldiği için kuaföre gidiyordum zaten trafik sıkışmışken annemi aramak için telefonumu alıp kulaklığıma bağladım.

Annem bir kaç çalışta açtı, " alo anneciğim, napıyorsunuz?" arkadan durunun sesleri geliyordu ve babamın, " iyiyiz güzel kızım durumda dedesiyle oyun oynuyor sen ne yapıyorsun?" güldüm babam evimize gelmişti ve tedavisi evde devam ediyordu, " arabadayım bende anne duruyu bir saate uyut olur mu sonra huysuz olur uğraşırsın." annem güldü, " tamam kızım tamam sen nereye gidiyorsun bakim." dudağımı ısırdım, " korayla olacağım akşam." dedim.

Önümdeki araba hareket edince bende gaza bastım, " maşallah yavrum, şu davetiye işini falanda konuşun olur mu?" evet daha onlar vardı demi evlenmek çok zormuş bana kalsa koraya bir nikah kıyıp direk bize yerleştireceğim ama kendi evimizdi oydu falan derken baya uğraşmak zorundayız.

" Tamam anne konuşurum, duruyu öp benim yerime görüşürüz." telefonu kapadım ve yoluma devam ettim on beş dakika orada olurdum zaten ayakkabı falan da seçsem tamamdım bence.

Avm'ye on dakika sonra vardım, arabamı otoparka park edip içeri giriş yaptım, yürüyen merdivenlere doğru yol aldım hafta içleri burası hafta sonuna göre yoğun değildi bu da işime geliyordu ikinci katta çıkıp sola döndüm ve kuaförüm hemen karşıma çıktı.

İçeri girip, beni karşılayan kişiye gülümsedim, " hoş geldiniz gökçe hanım." kafamı salladım trençkotumu ve çantamı verdim, " şuraya geçebilirsiniz." dedi, " teşekkür ederim canım." diyerek gösterdiği yere oturdum, bana bir şey isteyip istemediğimi sordu bir kahve iyi olabilirdi söyleyince kafasını sallayıp gitti.

Saçlarım epey uzamıştı biraz kestirip boyasını değiştirip bakımı yaptıracaktım tırnaklarım için manikür zamanım gelmişti lazere daha geçen ay gittiğim için kıl ve tüy derdim şu anlık yoktu biz kadınlar bence kendimize sürekli böyle küçük şeyler yapmalıydık ama bir erkek için veya o istediği için kendimiz istediği için benim düşüncem buydu bu yüzden kadınların en güzel seçtiği ve zevk aldığı şeyi tasarlayan biri olmuştum bazen avukat olmak içimden gelmiyor değildi ama eminim ki yapamazdım.