"Jane cnu ba talaga crush mo?" tanong sakin ni Mary. Isa sa mga matalik kong kaibigan.
"Yung sakristan nga sa simbahan. Yung sinkgit yung eyes" sagot ko sa kanya.
"Cnu ba yun?"
"Bsta. Ituturo ko sayo pag nagasimba tayo bukas"
"Cge"
----KINABUKASAN----
"Ayun friend oh. YUng humahawak ng bell." Itinuro ko kay Mary yung sakristan slash crush na tinutukoy ko sa kanya.
"SIYA?! EH KILALA KO YAN EH!" Gulat na sabi ni Mary.
"Hoy! Huwag ka ngang maingay. Nasa simbahan tayo. Pero ano name nya?"
"sa pagkakaaliam ko, yung first name nya is Michael. Nakalimutan ko na apelyedo nya eh."
After one hour ...
"The mass has ended. Go in peace to love and serve the Lord."
"Thanks be to God"
"Commute tayo?" tanong ko kay Mary. nasa labas na kmi ng simbahan pero hindi naman kmi nakakalayo. "Cge cge"
Kinapa ko yung bulsa ko para kunin yung pitaka ko at dun lng ng sink in na naiwan pala yun sa simbahan.
"Oh men. Naiwan ko wallet ko sa simbahan. Mary samahan mo naman ako oh."
Pumunta na kmi ni Mary sa sa inupuan namin kanina. May matandang nakaupo doon at wala na yung wallet ko T_T "Ah ale, may nakita po ba kayong wallet dito?" tanong ni Mary sa kanya. "Ay oo iha, ibinigay ko yun sa pari. Puntahan mo na lang sya sa kumbeto." "Salamat po" pasasalamat namin ni Mary sa matanda.
"Hay salamat. Akala ko nawala na. Samahan mo naman ako sa kumbeto oh." pakiusap ko kay Mary.
"Huwag na ikaw na lang. Kaya mo naman cguro."
"k fine"
----SA KUMBETO----
"Father, may nakita po ba kayong wallet?" tanong ko kay Father.
"Oo iha. Nandun sa sakristan. Yung singkit ang mata. Sandali lng. Tatawagin ko lng sya. Michael"
"Po?"
"Yung wallet asan?" kinuha ni Michael yung wallet at ipinakita sa pari.
"Eto po. Bakit po? Sya po ba yung may-ari ng wallet?" tanong nya kay Father sabay turo sakin. Tumango lang si Father.
"Oh eto. Mag-ingat ka next time ha? Sayang yung pera mo." binigay nya na sakin yung wallet at kinuha ko rin ito. Nagtama pa nga yung kamay namin. Sheems ^/////^
"Cge. Salamat."
"Walang anuman"
---------
Paglabas ko ng simbahan, sumigaw ako kaagad.
"AAAAHH!!"
"Hoy! Nasa simbahan tayo." sinuway ako ni Mary.
"Eh ksi, nagtama yung kamay namin. AAAH!"
"Mukha mo!" binatukan ako ni Mary.
"Aray naman! Inggit ka lang ksi nagtama kamay namin ni CRUSH! Bleh!"
"Che!"
---------
Ilang buwan na ang nakalipas at naging close kmi ni Michael, yung crush kong sakristan. Magkaibigan ksi sla ni Mary kaya ipinakilala nya ako kay Michael. Pagkalipas ng tatlong taon, 4th year na kmi at naging bestfriend ko na sya. Hindi ka nga ikakaila na nadevelop ako sa kanya. Panu ba naman ksi? Malapit lang pala bahay nla sa bahay namin kaya paminsan minsan bumibisita sya samin. Minsan ako naman yung bumibisita sa kanya. Pero isang araw ...
"Bestfriend?" panimula ni Michael
"Bakit bestfriend?"
"Mag-aaral na ko sa Maynila." Nabigla ako sa sinabi nya at the same time nalungkot rin.
"Ha? Bakit? Akala ko dito ka mag-aaral sa Bacolod?"
(A/N: Sa Bacolod nakatira sina Michael at Jane. :>)
"Sorry bestfriend. Pero promise babalik ako."
"Huwag mo kong kakalimutan ha?"
"Hinding hindi kita makakalimutan no? Ikaw pa!"
*After ten years
"Grabe friend! Dati rati pumpunta tayo sa simbahan para magsimba pero ngayon, jusko! Ikakasal ka na at take note ako pa yung maid of honor!" wika ni Mary
----SA SIMBAHAN----
Papasok na ko ng simbahan at nakarating na ko sa altar. Pero nagulat ako sa paring nasa harapan ko. Kilala nyo ba kung cnu?
Si Micheal.
Ano akala nyo? Si Michael yung sakristan? Duh? Iba kaya yung spelling. MichAEl at MichEAl. Okay? Si Michel yung younger step brother ko. Mabait yan promise! At si Michael naman yung sakristan slash bestfriend ko yung pakakasalan ko no! Haha! Anu akala nyo? Si Michael yung pari? Huwag nga kayong assuming! Gusto ko ng happy ending no.
Kung ang love story namin ni Michael ay nagsimula sa simbahan, ang ending din namin ay sa simbahan dahil nangako kmi sa isa't isa magkakasama kmi hanggang sa aming pagtanda. Hanggang sa dulo ng walang hanggan. Till death do us part ...
END
Sorry kung lame at pangeet -_- Pasensya na po ^_^v
